เรื่อง ผักชี ใบหอม โหระพา สะระแหน่ผู้แต่ง สีมนสำนักพิมพ์ วิริยะเลขมาตรฐานหนังสือ 9749135172 ผักชี ใบหอม โหระพา สะระแหน่ เป็นเล่มต่อจาก อาหารไทยบนโต๊ะฝรั่งที่เราเพิ่งอ่านจบไป เนื้อหาก็ต่อเนื่องกันเพราะคัดมาจากคอลัมน์เดียวกันในนิตยสารสตรีสาร เมื่อกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วแต่ที่แตกต่างจากเดิมนิดหน่อยคือเล่มนี้ ผู้เขียนพาเราออกจากครัวของเลอคาเฟ่ไปเยี่ยมเยียนครัวเพื่อนบ้านชาวเยอรมันหลายบ้านซึ่งกำลังเห่ออุปกรณ์ประกอบอาหารต่างๆ ที่เริ่มฮิต เริ่มอินในช่วงนั้นอย่างเช่นอุปกรณ์ในการทำฟองดู หรือแม้แต่กระทะจีนอย่างที่เรียกกันว่าว็อก ฯลฯ เล่าเรื่องการจัดการขยะของชาวเยอรมันซึ่งคงจะฟังดูยุ่งยากวุ่นวายในยุคนั้น(ยุคที่คนไทยยังใช้ใบตองในการห่อเนื้อ ห่อหมูหรือซื้อปลาเป็นๆ ทั้งตัวใส่ตะกร้าจ่ายตลาด)แต่พอถึงยุคสมัยนี้ เราต่างเข้าใจกันดีถึงกระบวนการแยกขยะแบบนั้นเพราะในตอนนี้ เราเองก็มีขยะล้นเหลือไม่แพ้ชาวเยอรมัน (เมื่อหลายสิบปีก่อน) นอกจากเรื่องในครัว ผู้เขียนได้เล่าเรื่องของคนไทยในเยอรมันที่บ้างเกิดเหตุให้มีปัญหาทางภาษากับส่วนราชการของเยอรมันต้องรบกวนผู้เขียนไปเป็นล่ามในการเจรจา ในงานแต่งานบ้างในสถานีตำรวจบ้าง และในศาลบ้างล้วนแล้วแต่เป็นประสบการณ์ไม่ธรรมดาทั้งนั้น นอกจากนี้ ในช่วงที่ผู้เขียนเล่าถึงอยู่นี้เป็นช่วงเดียวกันกับที่เยอรมันตะวันออก และเยอรมันตะวันตกกำลังเข้าสู่กระบวนการรวมประเทศผู้เขียนได้เล่าถึงสถานการณ์ในช่วงนี้เอาไว้อย่างสนุกและน่าสนใจเล่าถึงผู้คนจากเยอรมันตะวันออก ที่พากันอพยพเข้าสู่เยอรมันตะวันตกได้เข้ามาทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟในเลอคาเฟ่ก็หลายคนแม้กระทั่งต่อเมื่อสถานการณ์ปลอดภัย เสถียรดีแล้วผู้เขียนยังพาเราไปเที่ยวชมเยอรมันตะวันออก ในยุคที่เพิ่งพ้นจากการปกครองของคอมมิวนิสต์ด้วย แม้เรื่องเล่าจะแตกต่างออกไปแต่สำนวนและวิธีเล่าของผู้เขียนยังคงอ่านสนุกไม่แพ้เล่มแรกยังคงแฝงอารมณ์ขัน การมองโลกในแง่ดีและสร้างรอยยิ้มให้เราขณะอ่านได้เสมอเป็นหนังสือดีๆ ที่น่าอ่านค่ะ 🙂  

เรื่อง อาหารไทยบนโต๊ะฝรั่งผู้แต่ง สีมนสำนักพิมพ์ วิริยะเลขมาตรฐานหนังสือ 9749135180 อาหารไทยบนโต๊ะฝรั่ง นั้น แรกเริ่มเดิมทีได้ถูกตีพิมพ์ลงเป็นตอนในนิตยสารสตรีสาร (ในยุคสมัยเดียวกันกับที่เราได้อ่าน เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก)ต่อมาได้ถูกตีพิมพ์ออกมาเป็นหนังสือ ต่อเนื่องกันสองเล่มคือ อาหารไทยบนโต๊ะฝรั่ง เล่มนี้กับ ผักชี ใบหอม โหระพา สะระแหน่ เล่มที่เรากำลังจะอ่านต่อจากนี้ อาหารไทยบนโต๊ะฝรั่ง เป็นผลงานเขียนของคุณสีมนผู้เป็นมัณฑนากรไทยที่ได้แต่งงานกับหนุ่มเยอรมันบัดนี้ (บัดที่เขียนเรื่องนี้นั้น) เป็นแม่บ้านลูกสอง รับหน้าที่แม่ทัพของบ้านเต็มขั้นถึงกระนั้นก็ยังรู้สึกสนุกที่จะมีอีกหนึ่งสังคมเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศคุณสีมนได้ถูกชักชวนให้ไปเป็นแม่ครัวอาหารไทยของร้านอาหารแห่งหนึ่งร้านเลอคาเฟ เป็นร้านอาหารในเมืองเล็กๆ คือเมืองอัมแบรกที่คุณสีมนอยู่ โดยเธอรับหน้าที่แม่ทัพในครัวเฉพาะวันพฤหัสฯ เพียงวันเดียวเมนูวันพฤหัสฯ จึงเป็นเมนูพิเศษ คือเป็นอาหารไทย 3 – 4 อย่างและเปลี่ยนสลับกันไปในแต่ละพฤหัสฯ ตามวิจารณญาณของผู้เขียน ถึงแม้ผู้เขียนจะได้รับบทเป็นแม่ครัวแห่งเลอคาเฟ่เพียงวันเดียวต่อสัปดาห์แต่เรื่องราวสนุกๆ ต่างๆ ภายในครัวก็เกิดขึ้นมากมายและกลายเป็นมาเป็นนานาเรื่องเล่าภายในหนังสือเล่มนี้ คุณสีมนเป็นคนเล่าเรื่องสนุก รู้จักแทรกสาระเกร็ดเล็กเกร็ดนน้อยต่างๆเข้ามาให้เรื่องตลกขบขัน ถ่วงดุลเนื้อหาให้ไม่หนักจนเกินไปสำนวนของผู้เขียนก็ดูเป็นผู้หญิงเก่ง เป็นผู้ใหญ่ใจดี มองโลกในแง่ดีมองทุกเรื่องในเชิงบวก อ่านไปอมยิ้มไป เพลินๆ วางไม่ลง เราได้ติดตามที่มาที่ไปก่อนที่เธอจะตกปากรับคำยอมเป็นแม่ครัวตั้งแต่แรกเริ่มกันเลยทีเดียวเมื่อตกลงใจจะทำแล้ว ก็ต้องมาคิดเมนูให้คนเยอรมันซึ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยยอมเปิดรับรสชาติใหม่ๆได้รู้วิธีดัดแปลง แก้ปัญหาเฉพาะหน้าต่างๆปัญหาใหญ่น้อย ล้วนกลายเป็นเรื่องง่ายเวลาอ่านที่เธอเล่า นอกจากนี้ ยังมีเรื่องเม้าท์เหล่าพนักงานเสิร์ฟ และพ่อครัววันอื่นๆที่สลับผัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้าออกกันหลายคนตลอดระยะเวลาหลายปีที่เธอยืนพื้นยึดวันพฤหัสฯ เป็นวันอาหารไทยของเลอคาเฟ่คนเรามีหลายประเภท และเราก็ได้เรียนรู้ไปกับเธอที่จะต้องทำงานร่วมกับคนหลากหลายประเภทเหล่านี้ เป็นหนังสือสนุกๆ ที่เด็กอ่านได้ ผู้ใหญ่อ่านดีเล่มหนึ่งค่ะรับประกันว่าอ่านจบ จะต้องมีรอยยิ้มติดริมฝีปากกันบ้างล่ะ … Read More →

เรื่อง เมนูบ้านท้ายวังผู้แต่ง รงค์ วงษ์สวรรค์สำนักพิมพ์ เดอะไรท์เตอร์ซีเคร็ทเลขมาตรฐานหนังสือ 9786167751962 เมนูบ้านท้ายวัง เป็นหนังสือเล่มแรกของคุณรงค์ วงษ์สวรรค์ที่อ่านแล้วจับใจเรา อ่านแล้วเรามีความรู้สึกร่วมไปด้วย หนังสือเล่มนี้เล่าถึงชีวประวัติผู้เขียน ชีวิตวัยเยาว์ด้วยฉากแห่งบ้านเมืองในโพธาราม จังหวัดราชบุรีในยุคก่อนปี พ.ศ. 2500โดยมีเสาหลักของเรื่อง และของชีวิตผู้เขียนคือยายการหล่อหลอม เลี้ยงดู และตัวตนของทั้งผู้เขียนและยายฉายชัดในเล่มนี้มีเรื่องราวของญาติพี่น้องอื่นๆ ผิวผ่านบ้างตามจังหวะและโอกาสและมีเรื่องราวของอาหารแทรกอยู่ในทุกอณู อ่านเรื่องของอาหารมันมีความสุขปนทุกข์โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเราอ่านตอนกลางคืนช่วงที่อ่าน ความอยากอาหารไทยรสเปรี้ยวหวานเค็มเผ็ดจะโดดเด่นเป็นพิเศษ >,<นอกจากวัตถุดิบบางอย่างที่หายากหน่อยในยุคนี้เมนูในเล่มไม่ได้ซับซ้อนยุ่งยากมันเรียบง่าย แต่พลิกแพลงไปได้เรื่อยๆลำพังมะม่วงดิบ น้ำปลา น้ำตาลปึก หอมแดง พริกแห้ง พริกสด ปลาย่าง ปลาทอด ฯลฯก็สาละวนทำออกมาเป็นเมนูไม่ซ้ำได้เป็นสิบอย่างอย่างไม่น่าเชื่อน้ำปลายำ หลนน้ำปลา มะม่วงฉุน ยำมะม่วงปลายี ยำมะม่วงมะปลาฯลฯโอ๊ย .. หิวอีกแล้ว >,< แล้วเรื่องราวของอาหารก็ค่อยๆ พาเราออกจากโพธารามบ้านในวัยเยาว์เคลื่อนมาสู่บ้านในเมือง ชีวิตในเมือง และเมนูในเมืองหลวงในเล่มนี้ คุณรงค์ค่อยๆ เติบโตผ่านเรื่องเล่าของอาหาร นอกจากเรื่องของผู้เขียนและยาย ..ยังมีสุวรรณี สุคนธา อยู่ในหนังสือเล่มนี้ด้วยเป็นความทรงจำอีกมุม สำหรับคนที่รักและคิดถึงทั้งสองคนนี้ค่ะ

เรื่อง พูดกับบ้านงานเขียนเกี่ยวกับผู้ชายกับบ้านของเขาและบรรณาธิการอยากอ่านผู้แต่ง รงค์ วงษ์สวรรค์สำนักพิมพ์ ฟรีฟอร์มเลขมาตรฐานหนังสือ 9786167147277 พูดกับบ้าน ถูกเขียนเป็นบทความลงในนิตยสารฟ้าเมืองไทยซึ่งมีคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ เป็นบรรณาธิการเริ่มพิมพ์ตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2525 ถึงเดือนสิงหาคม 2526 เราโตไม่ทันช่วงที่ผู้เขียนกำลังพีคอยู่ในวงการน้ำหมึกทำให้ไม่ได้อยู่ร่วมในบรรยากาศของคนที่คุยกันเกี่ยวกับหนังสือของเขาพอมาอ่านในวันนี้ เราจึงไม่เคยเข้าใจว่าคนที่ชอบผู้เขียนเขาชอบอะไรในผลงานของเขา สำหรับเรา งานของรงค์ วงษ์สวรรค์เล่าเรื่องตามใจตัวเองไว้ตัวนิดๆ ยกตนเหนือกว่าบางคน และตัดสินรสนิยมของพวกเขา บางทีเราอาจจะตีความไปเองแต่สาส์นที่เรารับมันมีแนวทางไปอย่างนั้นคุณรงค์มีตัวสะกดฉีกขนบ สะกดตามที่ตัวเองเห็นควรสำนวนภาษาเป็นกันเอง เสียดสีนิดๆ บ่นๆ หน่อยแต่ก็มีสำนวนที่น่าสนใจผุดพรายออกมาระหว่างอ่าน พูดกับบ้าน เป็นหนังสือที่เล่าเรื่องของบ้านทั้งบ้านหลังแรกที่ผู้เขียนเก็บหอมมาอย่างกระเบียดกระเษียรทั้งบ้านของผู้คนที่เขามีโอกาสได้ไปเห็นเล่าถึงช่างรับเหมา ถึงเพื่อนสถาปนิก ฯลฯ ผู้เขียนเล่าถึงการสร้างบ้านผนวกไปกับการเล่าถึงชีวิตของตนเองในช่วงนั้นจนบางบทตอนเหลือเพียงชีวิต ไม่มีบ้านเลยเถิดไปถึงร้านเหล้า หรือร้านกับแกล้มของวงเหล้าสดุดีเพื่อนพ้องพี่น้องในวงการหนังสือ และหนังสือพิมพ์เบื้องหลังของนวนิยายบางเรื่องถูกเล่าผ่านช่วงชีวิตเหล่านั้น(บางลำภูสแควร์, แมงบาร์, สนิมสร้อย, สนิมกรุงเทพฯ, คืนรัก, แดง รวี ฯลฯ ) นอกจากนี้ ผู้เขียนยังเล่าถึงนักเขียนผู้เป็นตำนานหลายท่านบันทึกเอาไว้มากกว่าที่เราเคยอ่านจากที่ไหนนับถือเป็นคัมภีร์ได้เลย หนังสือเล่มนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ถูกเขียนเรียงตามไทม์ไลน์บางครั้งผู้เขียนอยู่ในบ้าน ซึ่งเราสงสัยว่าบ้านหลังไหนกันแน่ใช่หลังที่ตอนต้นเล่าว่ากำลังสร้างอยู่หรือเปล่า?แล้วบ้านอีกหลายต่อหลายหลังก็ถูกเล่าถึงข้ามไปข้ามมา นัวๆ ดีเหมือนกัน โดยรวมๆ หนังสือเล่มนี้มันเล่าถึงบ้านน้อยมากเล่าถึงแค่เพียงส่วนเริ่มต้นนอกเหนือจากนั้นคือชีวิตอันแสนวุ่นวายและยุ่งเหยิงกับเพื่อน กับผู้คน กับผู้หญิง กับอดีตกับเหล้ายา กับงาน กับการเงิน ฯลฯทั้งหมดนั้นมันอยู่ในเล่มนี้มากกว่า “บ้าน”ผู้เขียนกลับมาที่ “บ้าน” อีกครั้งในช่วงท้ายเล่มราวๆ … Read More →

เรื่อง เสน่ห์วันวารเล่าขานเมืองเล็กผู้แต่ง กุลธิดา สืบหล้าสำนักพิมพ์ สร้างสรรค์บุ๊คส์เลขมาตรฐานหนังสือ 9789743415791 ผู้เขียนเป็นนักเขียนสารคดีประจำอนุสาร อ.ส.ท.และหนังสือเล่มนี้ก็มีกลิ่นอายของสารคดีท่องเที่ยวอยู่เต็มเปี่ยมมันประกอบไปด้วยภาพฉายของชุมชนแต่ละแห่งที่ผู้เขียนเล่าถึงมีผู้คน มีวิถีชีวิต พร้อมทั้งข้อมูลการท่องเที่ยวครบถ้วน จากชีวิตอันละเมียดละไม เนิบช้าของคนในชุมชนน้อยใหญ่ที่ผู้เขียนไปเยี่ยมเยือนกว่าจะกลายเป็นสารคดีนี้สักหนึ่งบทผู้เขียนได้ใช้ชีวิตร่วมกับคนในชุมชนเหล่านั้นหลายวันหลายคืนเดินเท้า พบปะ พูดจา กิน อยู่ คือ ในแบบเดียวกับคนท้องถิ่นเพื่อซึมซับวิถีชีวิตเหล่านั้น แล้วกลั่นกรองออกมาเป็นภาพฉากหนึ่งบทให้เราอ่าน เสน่ห์วันวารเล่าขานเมืองเล็ก เล่าเรื่องด้วยสำนวนน่ารักและมีเอกลักษณ์มากเลยเมื่ออ่าน เราจะได้บรรยากาศ กลิ่นรสสัมผัสอบอุ่นอบอวลเราได้รู้ถึงวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนโดยที่ผู้เขียนไม่ได้บอกโต้งๆแต่เล่าเป็นภาพเห็นฉายชัดอ่านแล้วรู้สึเหมือนได้วาร์ปไปยืนมุงแม่ค้าขายปลากลางตลาดเช้าที่แม่สะเรียงอยู่ข้างๆ ผู้เขียนได้ฟังบทสนทนาโต้ตอบระหว่าแม่ค้าลูกค้าเพลิดเพลินสำเนียงภาษาดังก้องในหู อากาศเย็นพลิ้วสัมผัส พลิกไปอีกบทเราก็ได้เมียงมองป้าประทินแห่งตลาดเช้าเมืองพังงาที่ขายขนมลูกจันทน์เชื่อมให้ผู้เขียนเสร็จก็เล่า ร้อง และรำขึ้นมา 🙂 ในบางบท เราพบภาพตัวเองเดินผ่านวงสนทนาระหว่างผู้เขียน,ลุงเหรียงไซ้ และทนายประทีป ที่หน้าพิพิธภัณ์เมื่อวันก่อน อัมพวาได้ยินเสียงเรื่องเล่าครั้งเก่าก่อนดังมาแว่วๆ ในบางบรรยากาศเงียบเหงาเราร่วมยืนโบกมืออยู่ข้างๆ ผู้เขียน ส่งเจ้าปีโป้ช้างบ้านที่ต้องเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเร่ร่อนหาเงิน แต่ละบทแต่ละตอน ผู้เขียนถ่ายทอดหัวใจของผู้คนทั้งความสุข ความภูมิใจ ความทุกข์ยากความคาดหวัง ความสามัคคี และมิตรภาพยิ่งอ่านยิ่งอยากเก็บกระเป๋าออกเดินทางเสียเดี๋ยวนี้เผื่อจะมีวันเวลาดีๆ ที่น่าประทับใจเช่นผู้เขียนบ้าง

เรื่อง พระนครควรชมฉบับเที่ยวไปให้ไกล จากใกล้เกลือกินด่างผู้แต่ง ธรรมเกียรติ กันอริสำนักพิมพ์ ผู้จัดการเลขมาตรฐานหนังสือ 9747085194 พระนครควรชม เป็นหนังสือที่เล่าเรื่องวัดวังโบราณโยงอดีตเข้าหาปัจจุบัน อ่านเข้าใจง่ายเล่าเรื่องเรื่อยไปตามเส้นถนนหนทาง และลำน้ำลำคลอง ผู้เขียนมีความรู้กว้างขวาง ทอต่อกันเป็นแผนที่ทางประวัติศาสตร์ผืนใหญ่ใช้วิธีเล่าแบบถ่ายทอดมาจากความทรงจำแม้เนื้อหาแน่น แต่ไม่หนักจนดูเป็นวิชาการผู้เขียนวางสมดุลระหว่างข้อมูลทางประวัติศาสตร์และเรื่องเล่าจากความทรงจำเอาไว้พอเหมาะไม่เอียงไปฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมากจนเกินไป วัดเก่าแก่หลายวัดที่เราคุ้นชื่อกันดีเคยอ่านประวัติมาแล้วจากหนังสือหลายเล่ม แต่ไม่รู้ว่าตั้งอยู่ตรงไหนหนังสือเล่มนี้บอกพิกัดเป็นภาษาปากอ่านแล้วอยากจะพกไปเดินรอบเกาะรัตนโกสินทร์เสียจริงๆ อ่านจบ เราหลงรักเล่มนี้เลยหลายเรื่องราวเคยรู้เคยอ่านมาก่อนแล้วแต่ พระนครควรชม ช่วยแทรกเสริมเติมต่อให้มันสมบูรณ์มากขึ้นคิดจริงๆ นะนี่ ว่าถ้าหมดโควิด-19 จะพกไปเดินเล่นรอบเกาะรัตนโกสินทร์สักที!  

เรื่อง อกเกือบหักแอบรักคุณสามีผู้แต่ง นาวาร้อยกวีสำนักพิมพ์ อรุณ(สำนักพิมพ์ในเครืออมรินทร์)เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161801052 เล่มนี้เป็นภาคต่อของ จนกว่ารักบันดาลใจซึ่งเป็นเรื่องราวความรักของปริวัตถ์ พี่ชายของพระเอกเรื่องนี้กับมนต์วธู หรือม่น อดีตแฟนเก่าที่กลับมารักกันและได้แต่งงานกันในที่สุดดังนั้น ระหว่างเล่า ผู้เขียนก็จะหยอดบทสวีทให้กับอดีตพระนางจากเรื่องแรกอยู่เรื่อยๆ (เราชอบชื่อเล่นนางนะ น่ารักดี)ซึ่งถ้าอ่านมาตั้งแต่เล่มแรก ก็อาจจะฟินและหายคิดถึงกันไปแต่เราไม่เคยอ่านมาก่อน เลยรู้สึกคล้ายเป็นคนวงนอกกลายๆ มาว่ากันที่เรื่องนี้ดีกว่า .. อกเกือบหักแอบรักคุณสามี ผู้เขียนเปิดเรื่องด้วยพรหมลิขิตหวานแหววเว่อร์วังมาพร้อมกับบุคลิกบ้าบิ่น เด็ดเดี่ยว รักเดียว ร่าเริงของ นทีริน หรือเมย นางเอกของเรื่องและความหยิ่ง เอาใจยาก ปากร้าย หน้าตาย เย็นชาหากแต่หล่อและเก่งอย่างร้ายกาจของ เธียรวัฒน์ พระเอก แม่ของนทีริน เป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของเธียรวัฒน์มานานมากแล้วแม้ฐานะทั้งสองฝ่ายจะต่างกันมาก แต่ทั้งสองครอบครัวก็ผูกสมัครรักใคร่กันดีดีถึงขนาดที่ คุณนายศจี แม่ของพระเอกทำเนียนพาลจะอุ๊บอิ๊บลูกสาวเพื่อนเป็นลูกสาวตัวเองให้ได้อยู่เรื่อยเด็กหญิงชายทั้งสาม จึงเติบโตขึ้นมาคล้ายกับการเป็นพี่น้องกันกลายๆ แต่แล้ววันหนึ่ง ก็มีเหตุการณ์ให้ทั้งสองพระนางต้องตกกระไดพลอยโจนแต่งงานกันหลอกๆฝ่ายนางเอกนั้นแอบปลื้มพระเอกมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมแล้วแต่พระเอกนั้น ก็ขี้เก๊กอย่างที่บอกปฏิบัติการการตามจีบสามีตัวเองของนางเอกจึงเกิดขึ้น   ระหว่างนั้น ก็มีเรื่องราวอีรุงตุงนังเกิดขึ้นมากมายทั้งที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างยักษ์ใหญ่ที่พระเอกทำงานอยู่ทั้งที่บริษัทออกแบบตกแต่งภายในที่นางเอกทำงานอยู่ทั้งการชิงไหวชิงพริบกันระหว่างบริษัทคู่แข่ง การควบรวมบริษัทการแฮกข้อมูลสำคัญ(โดยตัวละครที่เก่งกาจโอเวอร์ แบบที่ทำงานออกแบบบ้านแต่มีความสามารถทางคอมพิวเตอร์ระดับแฮกเกอร์)ทั้งการใส่ร้าย การลอบฆ่า ความหึงหวง ฯลฯพ่วงไปกับการจีบสะบัดทั้งต่อหน้าและลับหลังของนางเอกมีปมให้ต้องลุ้น หักมุมจุ๊บจิ๊บแล้วก็กลายเป็นการชิงไหวชิงพริบระหว่างคู่สามีภรรยา (แต่ในนาม) แต่พล็อตไม่ได้เฉียบคมรัดกุมเป็นหนังฮอลลีวูดนะมีตะหงิดๆ แหละ ถ้าตั้งใจค้านแต่ถ้าปล่อยผ่านเพลินๆ ก็อ่านได้เรื่อยๆ วิธีการเล่าเรื่องในเล่มนี้นั้นผู้เขียนเริ่มต้นด้วยการเล่าผ่านมุมมองของเธียร์วัฒน์หรือที่เพื่อนๆ เรียกกันว่าเต็คเธียร์แต่เมื่อดำเนินเรื่องไปถึงระยะหนึ่ง เรื่องราวก็เทมาในฝั่งของนทีรินบ้างและจากนั้นก็สลับกันไปมาตลอดทั้งเรื่องเรียกได้ว่าผู้อ่านจะได้เห็นได้เข้าใจความรู้สึกของตัวละครทั้งในมุมมองของฝ่ายพระเอกและฝ่ายนางเอกครบถ้วน … Read More →

เรื่อง ลอยไปในกังตั๋งผู้แต่ง สมพงษ์ งามแสงรัตน์สำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์(สำนักพิมพ์ในเครืออมรินทร์)เลขมาตรฐานหนังสือ 9789744751203 ลอยไปในกังตั๋ง เป็นเล่มที่สอง (ที่เราอ่าน) ของคุณสมพงษ์ งามแสงรัตน์ค่ะเล่มนี้ ผู้เขียนยังคงพาเราไปเที่ยวจีนเช่นเคยแต่เป็นจีนผ่านเส้นทางการเดินทัพในเรื่องสามก๊กก็ว่าอยู่ว่าเราคุ้นชื่อกังตั๋งที่แท้ ผู้เขียนก็มีแรงบันดาลใจในการเที่ยวสถานที่แห่งนี้จากการอ่านสามก๊กนี่เอง ใน ลอยไปในกังตั๋ง เล่มนี้นอกจากนี้ยังเล่าเรื่องราวของเมืองต่างๆ ที่เป็นฉากหลังของเหตุการณ์ในเรื่องสามก๊กแล้วเที่ยวชมวัด เขา และสวนหลายแห่งพร้อมเรื่องราวที่เกิดขึ้นในเรื่องแล้วผู้เขียนยังเล่าประวัติศาสตร์จีน, พงศาวดารจีนฉบับย่อเอาไว้อีกหลายเรื่องเยี่ยมเยือนบ้านนักคิดนักเขียนชาวจีนหลายท่านเรียกว่า ถ้าตามรอยไปยังสถานที่ต่างๆ ที่ผู้เขียนไปเยือนเราก็จะได้อินกับเรื่องราวที่เป็นภูมิหลังอย่างนี้ไปด้วยฟินสองต่อกันไป กับเล่มนี้ เรารู้สึกว่าเนื้อหาเข้มข้นหนักแน่นมากกว่า จากเชียงรุ้งถึงฮอยอันโดยที่เล่มนี้จะเน้นไปที่เรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์มากกว่าเล่าถึงสถานที่ภาพประกอบก็ดูจะสวยน้อยกว่าหน่อย ทั้งๆ ที่คนวาดคนเดิมบางทีอาจเป็นที่อุปทานของเราเอง ก็งงๆ ตัวเองอยู่เหมือนกัน >,< เรารู้สึกว่าบรรยากาศแห่งการเที่ยวแบบอิสระเสรี ชิลด์ๆ หายไปแม้ว่าผู้เขียนอาจจะยังเที่ยวเหมือนเดิมแต่รูปแบบการเล่าที่เปลี่ยนไป ก็ทำให้เรารู้สึกเปลี่ยนไป แต่การอ่านแบบนี้ ก็ทำให้เราคิดถึง สามก๊ก ของคุณวินทร์อยู่น่าจะได้อ่านต่อกันเสียตั้งแต่วันที่อ่านเล่มนั้นเล่มของคุณวินทร์นั้นหนักแน่น คารมคมคายแต่เล่มนี้เล่าไม่ครบไม่ลึก หากแฝงอารมณ์ขัน สำนวนสนุกสนานช่วงนี้เที่ยวเองไม่ได้ ให้หนังสือพาเที่ยวก็สนุกดีไปอีกแบบ