แดนดิไลออน

by

เรื่อง แดนดิไลออน ผู้แต่ง เออิจิ นาคาตะ ผู้แปล ฉัตรขวัญ อดิศัย สำนักพิมพ์ ฮัมมิงบุ๊คส์ เลขมาตรฐานหนังสือ 9786169373162 ชั่วขณะที่ละอองของดอกแดนดิไลออนล่องลอย จิตวิญญาณของเด็กน้อยก็ออกเดินทาง .. เราอยากบอกไว้ก่อนอย่างหนึ่งว่า หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือที่สนุก และถ้าเราอ่านอย่างที่ไม่รู้อะไรเลย หนังสือเล่มนี้น่าจะสนุกมากขึ้นไปอีก ดังนั้น ถ้าคุณมีหนังสือเล่มนี้รออ่านอยู่ที่บ้าน หรือกำลังคิดจะซื้อมันมาอ่านในเร็ววัน อย่าเพิ่งอ่านรีวิวอันนี้เลย .. อ่านหนังสือจบ แล้วค่อยมาคุยกันดีกว่าค่ะ ^^ ส่วนใครที่ยังไม่คิดจะอ่านเร็วๆ นี้ หรืออยากรู้เรื่องราวคร่าวๆ ก่อนอ่าน ก็มาเขยิบเข้ามาใกล้ๆ ล้อมวงเข้ามา เดี๋ยวเราจะป้ายยาให้ฟัง ;P แดนดิไลออน เป็นนวนิยายน้อยเล่มของเออิจิ นาคาตะ (นับรวมในทุกนามปากกา) งานถนัดของผู้เขียน น่าจะเป็นเรื่องสั้นมากกว่า โดยแต่ละนามปากกา จะมีเอกลักษณ์โดดเด่นที่แตกต่างกันออกไป สำหรับนามปากกา เออิจิ นาคาตะ นี้ เขาจะใช้สำหรับ เรื่องราวที่ค่อนข้างสว่างสดใสกว่านามปากกาอื่นๆ และเล่มนี้ก็เช่นกัน แดนดิไลออน เริ่มต้นเรื่องด้วยบรรยากาศของเมือง ที่เต็มไปด้วยละอองของดอกแดนดิไลออนที่ปลิวว่อนไปทั่ว ขณะที่ญี่ปุ่นเกิดเหตุการณ์ประหลาดนี้เอง ร่างของ คาบาตะ เรนจิ ที่ต่างวัยกัน … Read More →

ปฏิบัติการสังหารแมรี่ ซู

by

เรื่อง ปฏิบัติการสังหารแมรี่ ซู ผู้แต่ง อาดาจิ ฮิโรทากะ เขียนในนามปากกา โอตสึ อิจิ, นาคาตะ เออิจิ, ยามาชิโระ อาซาโกะ และ เอจิเซ็น มาทาโร ผู้แปล พรพิรุณ กิจสมเจตน์ สำนักพิมพ์ ฮัมมิงบุ๊คส์ เลขมาตรฐานหนังสือ 9786169244349 ยังคงอยู่กันที่ ผลงานรวมเรื่องสั้นของ โอตสึ อิจิ ค่ะ เล่มต่อมาที่เราหยิบมาอ่านเล่มนี้ คือ ปฏิบัติการสังหาร แมรี่ ซู ซึ่งประกอบไปด้วยเรื่องสั้นทั้ง 7 เรื่อง แต่ละเรื่อง ถูกเขียนด้วยนามปากกาที่แตกต่างกันออกไป รสชาติในเล่มจึงค่อนข้างหลากหลาย ตั้งแต่สนุก ธรรมดา ไปจนถึงเหวอ เรื่องแรก บันทึกวานรที่รัก ถูกเขียนขึ้นจากนามปากกา โอตสึ อิจิ เล่มนี้ โอตสึ อิจิ ยังคงรักษาคุณสมบัติความเลยเถิด เปิดเรื่องขึ้นจากการที่เขาได้รับพัสดุจากทางบ้าน ที่นอกจากจะเป็นเสบียงปกติทั่วไปแล้ว ยังมีของพิเศษอีกอย่าง เป็นขวดหมึกดูต่างหน้าพ่อ โอตสึ อิจิ สามารถเล่าชีวิตคนเกือบทั้งชีวิต … Read More →

หากสมองฉันไม่ได้ฟั่นเฟือน

by

เรื่อง หากสมองฉันไม่ได้ฟั่นเฟือน ผู้แต่ง ยามาชิโระ อาซาโกะ ผู้แปล พรพิรุณ กิจสมเจตน์ สำนักพิมพ์ ฮัมมิงบุ๊คส์ เลขมาตรฐานหนังสือ 9786169373124 หากสมองฉันไม่ได้ฟั่นเฟือน เป็นหนังสือที่ถูกเขียนผ่านนามปากกา ยามาชิโระ อาซาโกะ ซึ่งเป็นหนึ่งในนามปากกาของ โอตสึ อิจิ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะนามปากกาที่ต่างกัน หรือเพราะช่วงเวลาที่เปลี่ยนไป (หนังสือเล่มนี้ถูกตีพิมพ์ครั้งแรกเป็นภาษาญี่ปุ่น ในปี 2018) ตัวละครต่างๆ ในเรื่องนี้โตขึ้นกว่าเล่มก่อนๆ ที่เราเคยอ่าน ตัวละครส่วนมากผ่านพ้นวัยรุ่นวัยเรียนมาแล้ว กำลังอยู่ในวัยทำงาน .. วัยสร้างครอบครัว หากสมองฉันไม่ได้ฟั่นเฟือน เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้น 7 เรื่อง ที่ทุกเรื่องแอบซ่อนความแปลก ความผิดธรรมชาติ หรือลี้ลับหน่อยๆ แต่บอกได้เลยว่าไม่น่ากลัว ยกตัวอย่างเรื่องแรก นวนิยายแสนสั้นที่สุดของโลก เรื่องเล่าถึงสามีภรรยาธรรมดาๆ คู่หนึ่งในญี่ปุ่น แต่ที่ไม่ธรรมดาคือ วันหนึ่ง สามีก็เห็นเงาอะไรแวบๆ ตรงหางตา จากครั้งหนึ่ง แล้วก็มีอีกครั้งหนึ่ง จนในที่สุด เขาก็สังเกตได้ว่า นั่นมันเป็นร่างคนนี่นา เป็นชายวัยกลางคน ที่สวมเสื้อสูท นอกจากคุณสามีแล้ว คุณภรรยาก็เห็น คุณสามีนั้นกลัวมาก แต่คุณภรรยากลับเฉยๆ เฉยๆ … Read More →

เราจะกลายเป็นความทรงจำในวันหนึ่ง

by

เรื่อง เราจะกลายเป็นความทรงจำในวันหนึ่ง ผู้เขียน เสี่ยวหลงป้าย จัดพิมพ์ ร้านหนังสือฟิลาเดลเฟีย เลขมาตรฐานหนังสือ 9786165869898 หนังสือเล่มสุดท้าย .. ในชีวิตของผู้เขียนซึ่งกลายเป็นความทรงจำ เมื่ออ่าน .. ความทรงจำที่เรามีต่อผู้เขียน คือความทรงจำที่ผู้เขียนมีต่อโลก เรื่องราวของความตาย และความโรแมนติก เป็นสมาชิกหลักของบรรดาเรื่องราวต่างๆ ในหนังสือเล่มนี้ เราจะกลายเป็นความทรงจำในวันหนึ่ง รวมจังหวะชีวิตสั้นๆ ของผู้คนหลากหลาย บ้างเป็นเพื่อน บ้างเป็นผู้คนรอบตัว บ้างผ่านพบเจอะเจอ หนึ่งเรื่องเล่า หนึ่งสถานการณ์ ผ่านมาและผ่านไป ด้วยใจที่มองใจ และถ่ายทอดมันออกมา 1 เรื่อง จบลงใน 1 – 2 หน้า จากเรื่องหนึ่ง และอีกเรื่องหนึ่ง ในฐานะของคนอ่าน เราจะกลายเป็นความทรงจำในวันหนึ่ง เป็นเพื่อนของวาระสุดท้ายในชีวิต เพื่อน .. ไม่ได้บอกให้เราปลดปลง ไม่ได้บอกให้เราทำใจ แค่อยู่ข้างๆ และเล่าเรื่องชีวิตให้ฟัง .. เล่าเรื่องธรรมดาของความตายให้ฟัง ไม่ได้ปลอบประโลม ไม่ได้เยียวยา ทุกสิ่งเป็นธรรมดา .. และเราเพียงแค่รับรู้ หนังสือเล่มนี้เป็นเพื่อนแบบนั้น … Read More →

ไอโกะแปลว่าความรัก

by

เรื่อง ไอโกะแปลว่าความรัก ผู้เขียน ไอโกะ สำนักพิมพ์ ผีเสื้อ เลขมาตรฐานหนังสือ 9789741405510 ในตอนเริ่มต้น เมื่ออ่านอย่างเผลอไผล เราจะถูกเนื้อเรื่องทำให้งง แม้ไม่เผลอก็งง .. ผู้เขียนลงวันที่ เดือน ท้ายบทสั้นๆ ที่จบลงทุกครั้ง แต่การเรียงลำดับของวันที่และเดือนนั้นกระโดดไปมา เรื่องที่เล่าก็กระโดดไปมา ในตอนที่เริ่มเล่า วันเวลาคล้ายจะเล่าถึงตอนที่ผู้เขียนเป็นเด็ก แต่อีกเดี๋ยว ก็คล้ายกับย้อนไปเล่าในวันที่แม่ของผู้เขียนยังเด็ก มีตัวละครชวนให้สับสน ว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับใครกันแน่ เหตุการณ์ไม่ได้ต่อเนื่องเป็นเรื่องเดียว แต่ก็พอจะเห็นเส้นเรื่องให้คาดเดา เมื่ออ่านต่อมาอีกหน่อย เราจึงเริ่มจับใจความได้ จำรายละเอียดและลักษณะที่ต่างกันของตัวละครทั้งสอง จำรายละเอียดและลักษณะที่ต่างกันของสังคมแวดล้อม แม้บางสิ่งบางอย่างจะแตกต่างกัน แต่อารมณ์และเหตุการณ์ที่หยิบมาเล่าในแต่ละบท กลับมีบางสิ่งบางอย่างสอดคล้อง กลมกลืน การอ่านบทสัมภาษณ์ของผู้เขียน ทำให้เราเข้าใจสิ่งที่ผู้เขียนต้องการจะสื่อมากขึ้น เริ่มมองเห็นข้อความบางอย่างในเรื่องเล่าเหล่านั้น .. ครอบครัว ชีวิต ความรัก การระลึกถึง ฯลฯ ไอโกะแปลว่าความรัก มีภาษาที่ใช้เล่าเรื่องดี เป็นภาษาแบบที่ไม่ได้เห็นบ่อยนัก มีเอกลักษณ์ จุดเด่นของเรื่องน่าจะอยู่ตรงที่ภาษา และวิธีที่ผู้เขียนหยิบเรื่องราวของสองชีวิตมาเชื่อมโยงในแต่ละตอน ก่อนเริ่มต้นพลิกหน้าแรก เราอ่านคำโปรยปกหลัง .. และไม่เข้าใจว่าหนังสือเล่มนี้คืออะไร เมื่ออ่านจบ … Read More →

บริทท์มารีอยู่ตรงนี้

by

เรื่อง บริทท์มารีอยู่ตรงนี้ ผู้แต่ง เฟรียดริค บัคมัน ผู้แปล โสภณา เชาว์วิวัฒน์กุล สำนักพิมพ์ แมร์รี่โกราวด์ พับลิชชิ่ง เลขมาตรฐานหนังสือ 9786169285571 ผู้เขียนเปิดเรื่องได้กวนอารมณ์พอๆ กับ อูเว เลยทีเดียว ถ้าอูเวคือมนุษย์ลุง บริทท์มารีก็คือมนุษย์ป้าตัวแสบ พูดเองเออเองเก่ง โมเมเก่ง แล้วก็ตื๊อสะบัดโลก ดื้อหัวชนฝา จากความทรงจำที่ผุดขึ้นมาระหว่างเล่าเรื่อง เธอคือภรรยาของเคนต์ เป็นภรรยาที่ดี เป็นแม่บ้านที่กริบทุกกระเบียดนิ้ว และในวันนี้ เธอกำลังออกอาการตื๊อน้องเจ้าหน้าที่ที่สำนักจัดหางาน เรื่องบอกกับเราว่า .. สิ่งที่เป็นความทรงจำของบริทท์มารีตลอดมา ไม่ได้เป็นดังเช่นเดิมแล้ว และเธอต้องการงาน .. เพื่ออะไรบางอย่าง .. ข่าวการเสียชีวิตในบ้านของหญิงชรา ที่อาศัยอยู่ในบ้านเพียงลำพัง สร้างความหวาดวิตกให้เกิดขึ้นแก่บริทท์มารี สามีผู้นอกใจเธอเพิ่งจะหัวใจวาย เขาไม่ตาย แต่เธอไม่อาจยอมรับความจริง – ที่ถูกบังคับให้รู้ว่าเขานอกใจได้ นั้นเป็นสาเหตุที่เธอตัดสินใจเลือกที่จะอยู่ลำพัง จวบจนกระทั่งได้อ่านข่าวนั้นในหนังสือพิมพ์ เธอต้องหางานทำ ต้องมีชีวิตภายนอกบ้านบ้าง เพราะหากวันหนึ่งเธอหายไป พวกเขาจะต้องรับรู้ เธอจะต้องไม่ตายเพียงลำพัง ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอฝันความฝันของสามี ทอดทิ้งความฝันของตัวเอง เธอมีชีวิตเพื่อสามี เพื่อลูกๆ ของเขา และเพื่อคนอื่นมาตลอดชีวิต … Read More →

FRAGILE พัสดุตีกลับ ชำรุดง่าย และอาจสูญหายระหว่างทาง

by

เรื่อง FRAGILE พัสดุตีกลับ ชำรุดง่าย และอาจสูญหายระหว่างทาง ผู้แต่ง ภวิล เฟย์ สำนักพิมพ์ P.S. เลขมาตรฐานหนังสือ 9786168166314 หนังสือเล่มนี้ผ่านตาเรามาตั้งแต่ครั้งตีพิมพ์แรก แต่ด้วยหนังสือแนวนี้ไม่ใช่ทางของเราเท่าไร มันจึงได้แต่ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป จวบจนกระทั่งวันหนึ่ง .. วันที่ clubhouse เข้ามาในชีวิต ชีวิตใน clubhouse ทำให้เราวนเวียน – เข้าไปในห้องเดียวกับภวิล เฟย์หลายครั้ง มีโอกาสได้ฟังเธอพูดหลายหน และเราค่อยๆ หลงรักทัศนคติ ความคิด และตัวตนของเธอ ชื่อของ ภวิล เฟย์ ค่อยๆ คุ้นหูมากขึ้นเรื่อยๆ .. แต่มันมีความสะดุดใจมากกว่านั้น เราลองเอาชื่อนี้ไปเสิร์ช พบว่าเธอเป็นนักเขียนนี่นา หนำซ้ำ หนังสือที่เขียนยังคุ้นหูคุ้นตากันดี เราเคยอ่านหนังสือเล่มนั้น!! paper cut เป็นหนังสือเล่มเล็กๆ ที่รวมนักเขียนเอาไว้หลายคน แต่ละคน เขียนเรื่องสั้นบันดาลใจจากเพลงของคุณเจี๊ยบ วรรธนา หนึ่งเพลง หนังสือประกอบไปด้วย 4 เพลง และ 4 … Read More →

มาริสาอายุ 27 ปี

by

เรื่อง มาริสาอายุ 27 ปี ผู้แต่ง จักรพันธุ์ ขวัญมงคล, จิดานันท์ เหลืองเพียรสมุทร, จิราภรณ์ วิหวา, ชนัญญา เตชะจักรเสมา (point of view), ดุจดาว วัฒนปกรณ์, ตินกานต์, ธนชาติ ศิริภัทราชัย, ลูกแก้ว โชติรส, สุกัญญา สมไพบูลย์, องอาจ ชัยชาญชีพ, โอ๊ต มณเฑียร, t_047 ภาพประกอบ โอ๊ต มณเฑียร สำนักพิมพ์ อะโวคาโด บุ๊กส์ เลขมาตรฐานหนังสือ 9786169378419 มาริสาอายุ 27 ปี เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นที่มีมาริสา 12 คน จาก 12 ปลายปากกานักเขียน และผู้ที่ไม่ใช่นักเขียน แต่มีความโดดเด่น น่าสนใจ มาริสาอายุ 27 ปี เป็นหนังสือเปิดตัวเล่มแรก ของสำนักพิมพ์อะโวคาโด บุ๊กส์ ของครูทอม … Read More →

บันทึกภาษาไทยของผม

by

เรื่อง บันทึกภาษาไทยของผมผู้แต่ง โทะโมะยะ อิซากะสำนักพิมพ์ แซลมอนเลขมาตรฐานหนังสือ 9786162985454 เป็นบันทึกแทรกอารมณ์ขันที่อ่านได้เรื่อยๆของชายหนุ่มญี่ปุ่นผู้คลั่งรักประเทศไทยรักภาษาไทย รักตัวอักษรไทย และรักอาหารไทยเขาหลงใหลทุกอย่างที่เป็นไทย โดยเฉพาะผักชีและคอหมูย่าง >,< เป็นบันทึกที่เต็มไปด้วยความสุข สนุก ตื่นเต้นตกใจ ในสิ่งใหม่ๆ ที่ได้พบเห็นในทุกวันอิซากะเป็นคนคิดบวกและอารมณ์ดีมากๆที่ไม่ว่าเจอเรื่องอะไร เราก็เห็นรอยยิ้มในบันทึกของเขาเสมอไม่ว่าจะถูกมอเตอร์ไซคล์ไล่ลงกลางทาง ตัดผมตัวเองแหว่ง ฯลฯ อิซากะเป็นคนมีอารมณ์ขัน มีศิลปะการเล่าเรื่องบันทึกสั้นๆ ของเขาในแต่ละวัน มีจังหวะการเล่าเรื่องที่สนุกดีมีการกั๊กมุกเอาไว้เฉลยตอนท้าย ขำ ฮา สนุก และน่ารักค่ะ ^^ อิซากะเปิดประสบการณ์ไทยๆ ด้วยการกินอาหารไทยแรกพบด้วยการทรมานกับความเผ็ดของอาหารไทยแต่ความทรมานนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นหลงรักในที่สุดเขารู้สึกว่าตัวอักษรไทยน่ารักและขอให้เพื่อนคนไทยสอนภาษาไทยให้เขาเคยมาเที่ยวเมืองไทยกินอาหารไทยหลากหลาย และยิ่งหลงรักมันมากขึ้นเรื่อยๆเขาหัดทำอาหารไทย เที่ยวเมืองไทยแล้วในวันหนึ่งเขาก็ย้ายมาอยู่เมืองไทย! นี่คือเรื่องราวในบันทึกของเขา ผ่านทางเพจชื่อเดียวกันกับหนังสือเล่มนี้บันทึกภาษาไทยของผม ขอบคุณสำนักพิมพ์แซลมอนค่ะที่ส่งหนังสือสนุกๆ ที่อ่านแล้วมีความสุขขนาดนี้มาให้อ่านดีใจที่ได้อ่านค่ะ ^^  

บ้านนี้หมาไม่เห่า

by

เรื่อง บ้านนี้หมาไม่เห่า 10 THINGS I HATE ABOUT MAOHAI ผู้แต่ง พลอยจะเพลิน เผ่าพันเลิด สำนักพิมพ์ แซลมอน เลขมาตรฐานหนังสือ 9786162985393 ในฐานะที่เป็นทาสหมา ไม่ใช่ทาสแมว ออกจะน้อยใจนิดๆ ที่มีแต่หนังสือแมวเต็มตลาด และแล้ว แซลมมอนก็มองเห็น .. และคิดถึงหัวอกคนรักหมาแบบเรา >,< บ้านนี้หมาไม่เห่า 10 THINGS I HATE ABOUT MAOHAI เป็นหนังสือที่พูดถึงหมาล้วนๆ แม้จะพูดได้ไม่ค่อยเต็มปากนักว่า มันเป็นหนังสือของคนรักหมา ;P พลอยจะเพลินเล่าเรื่องเจ้าเม่าไห่ หมาไม่เห่าประจำบ้านของเธอ เธอเล่าออกมาให้รูปแบบของภาพการ์ตูน แบ่งเป็นตอนสั้นๆ ทุกตอนล้วนแล้วแต่เล่าถึงวีรกรรมของเจ้าเม่าไห่ ที่ถึงแม้มันจะไม่เห่า แต่ความป่วนกวนอื่นใดนั้น เม่าไห่ไม่แพ้หมาสายพันธุ์ใดในโลกนี้แน่ๆ อย่างที่บอกว่าหนังสือเล่มนี้เล่าเรื่องด้วยภาพการ์ตูน ดังนั้น ภาพปกฝีมือผู้เขียนจึงออกมาสวยมาก ส่วนภาพประกอบภายในเล่ม แม้จะดูเกรี้ยวกราดหน่อยๆ แต่พออ่านจริงๆ กลับเข้ากันดีกับเนื้อเรื่อง และเข้ากันได้ดีมากกกกก กับความแสบสันต์ของเม่าไห่ ยิ่งถ้าเป็นการอ่านถึงตอนที่บะหมี่กับไอ้เม่าตีกันแล้วละก็ ภาพช่วยส่งเรื่องส่งอารมณ์ได้เมามันส์ยิ่งนัก ยิ่งอ่านก็ยิ่งหมั่นเขี้ยวเจ้าหมาไม่เห่าตัวนี้จริงๆ ค่ะ บ้านนี้หมาไม่เห่า … Read More →