Category Archives: อ่านแล้วเล่า

เรื่อง อธิบายเบ็ดเตล็ดในเรื่องพงศาวดารสยามผู้ทรงนิพนธ์ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพสำนักพิมพ์ แสงดาวเลขมาตรฐานหนังสือ 9786165082785   เป็นการเล่าประวัติศาสตร์ผ่านพระวินิจฉัยของสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพโดยคำว่าเบ็ดเตล็ดจากชื่อหนังสือนี้คือการรวบรวมเรื่องราวต่างๆ เบ็ดเตล็ดดังชื่อ อันได้แก่ ..ที่มาของคำเรียกชื่อสยามการออกพระนามพระเจ้าแผ่นดินในแต่ละกรณีธรรมเนียมการตั้งพระมหาอุปราชในแต่ละรัชกาลเส้นทางการเดินทางของชาวยุโรปที่จะมายังดินแดนตะวันออกการล่าอาณานิคมรวมไปถึงเรื่องราวประวัติศาสตร์อันเกี่ยวข้องกับท้าวศรีสุดาจันทร์ขุนวรวงศาธิราช พระเทียรราชา พระมหาธรรมราชา ฯลฯและประวัติการชำระแก้ไขกฏหมายแต่ละครั้งในสมัยอยุธยา โดยสำนวนภาษาโบราณจากต้นฉบับมาเลยอ่านยากนิดหน่อยเพราะไม่คุ้น แต่ก็ไม่ยากมากจนชวนท้อที่ติดใจเราเป็นที่เนื้อหามากกว่า คือเป็นความรู้เก่ายังไม่มีข้อมูลใหม่ๆ ที่ได้มาภายหลังไปเปรียบเทียบเหมาะที่จะอ่านเล่นๆ เพื่อดูแนวคิดหรือดูพัฒนาการของข้อมูลทางประวัติศาสตร์ของไทยและหากจะใช้อ้างอิงก็ต้องตรวจสอบกับข้อมูลที่มีในปัจจุบันก่อน ปล. หนังสือเขียนพระยศของผู้ทรงนิพนธ์เอาไว้งงมาก สองที่เขียนไม่เหมือนกันคาดว่าอาจจะเป็นพระยศในขณะทรงนิพนธ์ และตีพิมพ์ครั้งแรกแต่ถ้าจะยึดแบบนั้น ก็ควรจะเขียนให้ตรงกันส่วนที่เราเขียนพระนามผู้ทรงนิพนธ์ คือใช้พระยศปัจจุบัน เสิร์ชจาก google มาอีกที    

หนังสือชุด ๑๐๐ ปีขุนวิจิตรมาตราเรื่อง กรุงเทพฯ เมื่อวานนี้ผู้แต่ง กาญจนาคพันธุ์สำนักพิมพ์ สารคดีเลขมาตรฐานหนังสือ 9744840064 นับได้ กรุงเทพฯ เมื่อวานนี้ ว่าเป็นภาคต่อของหนังสือ เด็กคลองบางหลวงคือผู้เขียนกำลังจะเข้าโรงเรียน จึงได้ย้ายมาอยู่กับอาผัน อาแท้ๆ ของผู้เขียนผู้ซึ่งมีอาชีพเป็นช่างทำฟันมีชื่อเสียงบนถนนแพร่งนรา(ในเล่มจึงมีการเล่าเรื่องร้านหมอฟันและการทำฟันสมัยเมื่อร้อยกว่าปีก่อนด้วย)เมื่อผู้เขียนย้ายมาอยู่กับอา ก็ได้เที่ยวเล่นอยู่ในย่านนั้นเป็นเวลาหลายปีจึงได้รื้อความทรงจำนำเรื่องย่านต่างๆ ในเขตพระนครไม่ว่าจะเป็นย่านสามแพร่ง ถนนตีทอง ถนนเฟื่องนคร ถนนอัษฎางค์ ถนนราชินีถนนตะนาว ถนนดินสอ ถนนมหาราช ถนนสนามไชย ถนนมหาไชยถนนหน้าพระลาน ถนนท้ายวัง ถนนหน้าพระธาตุ ถนนราชดำเนินนอกถนนราชดำเนินกลาง ถนนราชดำเนินใน ถนนเจริญกรุง ถนนบ้านหม้อถนนราชวงศ์ ถนนบำรุงเมือง ฯลฯ ในช่วงปลายรัชกาลที่ 5 ต่อเนื่องมาเรื่อยๆ(ราวร้อยปีก่อน) มาเล่าให้เราฟังรวมไว้ในเล่มนี้ ซึ่งที่ผู้เขียนเล่านี้ ยอมรับว่าบางเราเรื่องก็นึกตามได้ยากเหมือนกันเนื่องด้วยว่ายุคสมัยต่างกันมากและภาพของสถานที่ต่างๆ ที่ผู้เขียนเล่าถึง เราก็ยังไม่แม่นพอบางครั้งผู้เขียนบอกเส้นทางวนไปมากลับมาที่เดิมอีกครั้งอ่านผ่านๆ ก็ทำให้เบลอได้ บางครั้งเมื่อถึงสี่แยก ผู้เขียนพูดถึงฝั่งตรงข้ามก็นึกตามไม่ถูกว่าฝั่งไหนมัวแต่งงๆ ความสนุกเลยลดลงไปอย่างน่าเสียดายแต่ผู้เขียนก็ได้ย้อนกลับมาเล่าซ้ำถึงบางสถานที่บ้าง เพราะถนนทอดตัดกันไปมาเมื่อเล่าถึงเส้นถนนที่เคยเล่าแล้วก็มีการเท้าความให้พอจำได้พออ่านซ้ำๆ เข้าก็เริ่มมีภาพในหัว ช่วยให้พอนึกตามได้บ้างและอ่านไปก็ต้องคอยเปิดแผนที่ประกอบไปด้วย การอ่านหนังสือประวัติศาสตร์ เล่าเรื่องสมัยก่อนเราพบว่าหนังสือที่อ่านไปหลายเล่มเล่าเรื่องในยุคเดียวกันบางครั้งก็เล่าเรื่องเดียวกันอย่างเรื่องสนามน้ำจืด ซึ่งเป็นประปาแห่งแรกของเมืองไทยหรือเรื่องท่าช้างที่มีการพาช้างหลวงไปอาบน้ำเรื่องถนนสายเก่าอย่างเจริญกรุง บำรุงเมือง เฟื่องนคร ฯลฯรวมไปถึงย่านเก่าๆ ร้านค้า และผู้คนซึ่งแม้ผู้เขียนแต่ละท่านจะเล่าเรื่องเดียวกันแต่ประสบการณ์ของผู้เขียนก็ทำให้เรื่องเหล่านั้นมีหลายมุมมองไม่ซ้ำกันเราได้เก็บตกรายละเอียดจากเรื่องหนึ่งผสมกับเรื่องหนึ่งต่อเติมภาพในใจที่ไม่ค่อยชัดในคราแรกอ่านให้ชัดเจนมากขึ้นเมื่อได้อ่านผ่านมุมมองของนักเขียนท่านอื่นๆ อีกเป็นต่อจิ๊กซอภาพประวัติศาสตร์ในหัวตัวเอง … Read More →

สารคดีวิถีชีวิตคนไทยสมัยโบราณเรื่อง ชีวิตตามคลองผู้แต่ง ส.พลายน้อยสำนักพิมพ์ สายธารเลขมาตรฐานหนังสือ 9748468372 เมื่อตอนที่อ่าน ชีวิตของประเทศ ของคุณวิษณุ เครืองามคุณวิษณุได้เล่าถึงคลองและการขุดคลองสายต่างๆ ในกรุงเทพฯ เอาไว้มากมายหลายคลองมีเรื่องราวที่น่าสนใจ มีประวัติในการขุดเพื่อการต่างๆ เชื่อมโยงชุมชนโบราณต่างๆซึ่งยังปรากฏชื่ออยู่จนทุกวันนี้ แต่มีหน้าตาต่างไปจากที่เราเคยรู้จักคลองสำเพ็ง เป็นคลองที่เรานึกหน้าตาไม่ออก ทั้งๆ ที่ไปสำเพ็งออกบ่อยคลองต่างๆ รอบเกาะรัตนโกสินทร์ยิ่งฟังดูไม่คุ้นหู นึกภาพไม่ออกทั้งๆ ที่เคยเดินรอบสนามหลวง และไปยังสนามที่ต่างๆ แถวนั่นมาไม่รู้กี่รอบหนังสือเล่มนี้ช่วยให้ความรู้เรื่องคลองเพิ่มเติมแก่เราหลังจากที่ ชีวิตของประเทศ เคยจุดประกายความสนใจไว้ ชีวิตตามคลอง ให้ภาพและเรื่องที่ละเอียดกว่าเพราะเจาะจงเล่าเรื่องคลองโดยเฉพาะซึ่งอ่านสนุกมาก มีทั้งภาพประกอบโบราณแต่คมชัดเราประทับใจภาพประกอบมากมันทำให้เรานึกภาพตามคำบรรยายได้ชัดเจนขึ้น ผู้เขียนเล่าถึงเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเรื่องคลองต่างๆ ในกรุงเทพฯคนแก่ๆ อ่านเรื่องเก่าๆ แล้วนึกภาพตามนึกออกบ้างไม่ออกบ้างตามประสบการณ์ของแต่ละคนแต่ที่แน่ๆ อ่านจบแล้วอยากไปทริปนั่งเรือเที่ยวคลองย่านกรุงธนฯ กรุงเทพฯ เสียจริงๆเที่ยวไป เปิดหนังสือเป็นไกด์บุ๊คไปด้วย คงฟินไม่น้อย นอกจากเรื่องคลอง ผู้เขียนเล่าเรื่องตลาดเรือตลาดน้ำก็สนุกมากบรรยายข้าวของต่างๆ ที่ขนมาขายในเรือ ทั้งของใช้ของกินละเอียดลออโดยเฉพาะของกิน อ่านดึกๆ มีหิวได้เหมือนกัน(เราเป็นมนุษย์ผู้โดนตกได้ทั้งทาง fb ig และแม้กระทั่งอ่านหนังสือ >,<) ถ้าชอบอ่าน เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็กเชื่อได้เลยว่าคุณจะถูกใจสิ่งนี้ ^^  

เรื่อง นิราศสองภพผู้แต่ง ฐา-นวดี : สุพลสำนักพิมพ์ ดับเบิ้ลนายน์เลขมาตรฐานหนังสือ 9746601008 แม้ นิราศสองภพ เล่มนี้จะถูกเขียนขึ้นภายหลังจากที่ละครจบลงแล้วแต่เนื้อหาภายในเล่ม ก็ไม่ได้เป็นบทละครเป๊ะๆ อย่างที่นึกกลัวภาษาสละสลวยพอใช้ แม้สำนวนจะดูละครๆ ไปบ้างตัวละครจะทำอะไรดูไม่สมเหตุสมผลไปบ้าง ตามขนบละครไทยยุคก่อนและด้วยเหตุที่ตัวละครทำอะไรที่ไม่คิดบ่อยๆ นี่แหละที่ทำให้ผู้เขียนพาตัวละครไปเจอเหตุการณ์ที่หลากหลายเสี่ยงภัย และได้ประสบการณ์ต่างๆ ให้ผู้อ่านได้สนุกโลดโผนไปด้วย นิราศสองภพ ถ่ายทอดความโหดร้ายของมนุษย์ในยุคสงครามอันที่จริงต้องบอกว่า ถ่ายทอดความโลภของมนุษย์หลากหลายประเภทโดยที่สงครามเป็นปัจจับที่บีบเค้นให้คนเราแสดงธาตุแท้ออกมามากขึ้นและความเลวร้ายทั้งปวงเหล่านี้เอง ที่ทำให้เราสูญเสียกรุงศรีอยุธยา ..เมืองอันเป็นเมืองหลวง เป็นบ้านเกิดเมืองนอนเป็นที่พักพิงอาศัย เป็นชีวิตและสถานที่สืบวงศ์พงพันธุ์   ผู้เขียนเล่าเรื่องโดยให้ บัวบุษยา นางเอกของเรื่องเป็นผู้เล่าใช้สรรพนามบุรุษที่หนึ่งคือ “ฉัน” แทนตัวบัวบุษยาเล่าเรื่องในส่วนที่เกี่ยวข้องกับตัวเธออ่านไปก็คล้ายกับการอ่านบันทึกของเธอไปด้วยไม่ได้อ่านนิยายที่ใช้วิธีเล่าแบบนนี้นานแล้วแต่เนื้อเรื่องก็ไม่ได้ใช้วิธีเล่าแบบเดียวไปทั้งหมดบางครั้งก็ถูกตัดสลับเล่าเรื่องในมุมอื่น ที่ไม่ได้ผ่านมุมมองของเธออยู่บ้าง บัวบุษยา เป็นบุตรสาวนายธนาคารใหญ่ในยุคฟองสบู่แตกเธอเกิดปัญหาชีวิตบางอย่างอันเป็นเหตุให้ต้องตกลงไปในแม่น้ำ แล้ววาร์ปไปยังอดีตในช่วงเวลา .. ราวห้าเดือนก่อนกรุงศรีอยุธยาแตกชีวิตในอดีตของบัวบุษยา จับพลัดจับผลูไปอาศัยอยู่กับครอบครัวคนจีนแซ่ไห่จากเมืองไห่เฟิง (เมืองเดียวกับตระกูลของพระเจ้าตากสิน)ครอบครัวของเจ้าสัวไห่ เป็นครอบครัวค้าขายมั่งคั่งหัวหน้าครอบครัวคือเจิ้งไห่ ซึ่งตายไปก่อนหน้านี้แล้วเหลือแต่เพียงจันหอมผู้เป็นแม่ เทียน บุตรชาย และส้มหอม บุตรสาวโดยที่เทียน หรือเฉินเสี่ยวเทียน มียศเป็นหมื่นเทียนเข้ารับราชการเป็นหัวหมู่สอดแนม กองอาทมาตตะวันตกอยู่ภายใต้บังคับบัญชาของพระยาพลเทพ .. คนดังแห่งยุค ซึ่งในเรื่องนี้ พระยาพลเทพยังคงรับบทเป็นตัวร้ายเช่นเดียวกับหลายๆ เรื่องที่ใช้ฉากเรื่องในยุคกรุงแตก (หนึ่งด้าวฟ้าเดียว เป็นต้น) ครอบครัวของพระยาพลเทพในเรื่องนี้ มีภรรยาชื่อปริกมีบุตรชายบุตรสาวคือหลวงเชิดและชงโคซึ่งบุตรทั้งคู่ของพระยาพลเทพ ต่างก็หมายปองบุตรชายบุตรสาวของจันหอมคือเทียนกับส้มหอม … Read More →

  เรื่อง ผลัดแผ่นดินผู้แต่ง สุกิจ สุวานิชสำนักพิมพ์ นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์เลขมาตรฐานหนังสือ 9786160416028 ผลัดแผ่นดิน เริ่มต้นเรื่องเกือบจะช่วงเวลาเดียวกับกับที่ ชีวิตของประเทศ เปิดเรื่องคือบอกเล่าประวัติศาสตร์ตั้งแต่ครั้งที่รัชกาลที่ 1 เริ่มตั้งกรุงรัตนโกสินทร์ไปจนกระทั่งสิ้นสุดรัชกาลที่ 4 ขึ้นรัชกาลที่ 5แต่ ผลัดแผ่นดิน เล่าด้วยภาษาที่ง่ายกว่า เห็นภาพได้มากกว่าสิ่งที่แตกต่างไปก็คือการตีความ เรื่องราวในประวัติศาสตร์นั้นยังคงเดิมแต่ความรู้สึกนึกคิดของผู้คนซึ่งมีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์นั้นแตกต่างไปเป็นอีกแบบ ผลัดแผ่นดิน เป็นการเล่าประวัติศาสตร์ในรูปแบบของนวนิยายหากแต่ในเล่มนี้ไม่มีตัวละครสมมติเลยทุกพระองค์และทุกท่าน ล้วนแต่เป็นบุคคลในประวัติศาสตร์ทั้งสิ้นเป็นพระเจ้าแผ่นดิน เป็นพระบรมราชวงศ์ และเป็นขุนนางคนสำคัญๆ ทั้งนั้น ผลัดแผ่นดิน จึงเป็นหนังสือที่อ่านง่าย ซื่อตรง แต่ก็ไม่ซับซ้อนเป็นข้อดีที่กลายเป็นข้อเสียไปด้วย คือทำให้มันดูไม่สมจริงในส่วนของนิยายพระราชดำริและพระราชดำรัสต่างๆ ไม่หนักแน่นสมจริงพอคำพูดของบรรดาข้าหลวงขุนนางที่ยุยงส่งเสริมก็ดูเป็นละครหลังข่าวโดยรวมคือดีต่อการอ่านเพื่อทำความเข้าใจในประวัติศาสตร์แต่ไม่ดีต่อความรู้สึกด้านความสละสลวย หรือจรรโลงใจ เมื่อเราหยิบ ชีวิตของประเทศ และ ผลัดแผ่นดิน มาอ่านต่อกันเรามองว่าหนังสือสองเล่มนี้เป็นหนังสือคู่ขนานกันเลยทั้งสองเล่มเล่าเรื่องในช่วงเวลาเดียวกันแทบจะเป๊ะๆ เลยขึ้นอยู่กับคนอ่านว่าจะชอบแบบไหนสำหรับเรา ถ้าสลับกันมาอ่าน ผลัดแผ่นดิน ก่อน แล้วค่อยไปอ่าน ชีวิตของประเทศ ทีหลัง ก็จะทำให้อ่านเล่มหลังได้เข้าใจง่ายขึ้นแต่เราอ่าน ชีวิตของประเทศ มาก่อน พอมาอ่าน ผลัดแผ่นดิน จึงไม่ค่อยเหลืออะไรใหม่ให้ตื่นตาตื่นใจมีเพียงมุมมองของผู้เขียนให้คอยติดตามเท่านั้น ซึ่งก็ยังถือว่าอ่านได้เพลินๆ ดีและเป็นหนังสือที่อ่านง่าย อ่านเร็วว่า ชีวิตของประเทศ มากๆๆๆๆ บอกไม่ได้ว่าชอบเล่มไหนมากกว่ากันความรู้สึกที่มีต่อทั้งสองเล่ม คู่คี่สูสีมากๆชอบบางอย่างจากบางเล่ม แต่ไม่ที่สุดทั้งสองเล่มค่ะ … Read More →