อ่านแล้วเล่า

16 องศาเหนือ

เรื่อง 16 องศาเหนือ
ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน ภาค 1.2

ผู้แต่ง วินทร์ เลียววาริณ
สำนักพิมพ์ 113
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786167455600

เพิ่งอ่านพุ่มรักเล่มล่าสุด (คดีสามเงา) จบไป
พอมาต่อกับ 16 องศาเหนือ เราเห็นจุดร่วมบางอย่าง
บางที อาจเป็นแรงบันดาลเดียวกันที่มีต่อคุณวินทร์ในช่วงนั้น
แม้ทั้งสองเรื่องจะมีพล็อตกับคนละแบบ
แต่ใจความสำคัญที่ซ่อนอยู่ในสองเล่มนี้ กลับรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน

16 องศาเหนือ ทิ้งห่าง 17 องศาเหนือ ไปนานพอที่จะทำให้เราหลงลืมอะไรๆ ไปหลายอย่าง
เราจำเรื่องเดิมได้เพียงคร่าวๆ ซึ่งมันน่าเสียดาย
เพราะเก็บอรรถรสได้ไม่สนุกเท่าถ้าเราอ่านรวดเดียวเรียงกันสามเล่ม

แถมคุณวินทร์ยังเล่าสลับช่วงเวลาไปมา
ทำให้คิดตามไม่ค่อยทัน คิดเดาทางล่วงหน้ายิ่งยากเข้าไปใหญ่
ต้องคอยตั้งสติปรับโหมดตามให้ทัน .. มันก็จะมึนๆ หน่อย
ถ้าจะอ่านเล่มนี้เล่มเดียว เราควรหาเวลาว่างนั่งอ่านรวดเดียวยาวไปเลย
ไม่ควรอ่านๆ หยุดๆ ..
แต่ถ้าจะให้ดี เราควรหาวันหยุดยาวว่างๆ นั่งไล่อ่านมาตั้งแต่ ..
ปีกแดง น้ำเงินแท้ ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน 17 องศาเหนือ .. และ 16 องศาเหนือ เล่มนี้
เราว่ามันจะต้องเป็นช่วงหยุดยาวที่ฟินมากแน่ๆ!!

แม้ว่า 16 องศาเหนือ จะเป็นเล่มต่อจาก 17 องศาเหนือ
แต่ก็มีบางอย่างที่แตกต่างไป
ใน 17 องศาเหนือ เสือย้อยได้วนลูปมาเจอจ่าตุ้ย พันเข็มเป็นระยะ
และมีส่วนทำให้เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างน่าติดตามมากขึ้น
ในขณะที่เรื่องนี้ผู้เขียนเน้นเล่าเรื่องในมุมของเสรีไทย ผ่านสายตาของเสือย้อยไปยาวๆ
เขาได้เจอจ่าตุ้ยเพียงครั้ง สองครั้ง และไม่ได้มีส่วนในการเชื่อมต่อเนื้อเรื่องสักเท่าไร
แค่โผล่ออกมาให้หายคิดถึงเท่านั้น

สำหรับวิธีเล่า คุณวินทร์เล่าเรื่องลงรายละเอียดในหน้าประวัติศาสตร์
โดยพาตัวละครเกาะติดไปกับบุคคลที่มีตัวตนอยู่จริง
เป็นวิธีที่คุณวินทร์ถนัดและใช้บ่อย
ทำให้เราเข้าใจประวัติศาสตร์ในแง่ของอารมณ์และความรู้สึก –
ของผู้คนในยุคนั้นได้มากกว่าการอ่านประวัติศาสตร์แห้งๆ ในหนังสือเรียน
ประวัติศาสตร์ที่คุณวินทร์เจาะจงลงลึกในเล่มนี้ อยู่ใน
ช่วงปี พ.ศ. 2476 – 2487
คาบเกี่ยวเหตุการณ์กบฏบวรเดช และขบวนการเสรีไทย
เน้นหนักไปที่
วิธีการทำงานของเสรีไทยมากกว่า

และแม้ว่าในนิยายอาจเล่าประวัติศาสตร์ได้ไม่ครบถ้วน
คุณวินทร์ก็ยังมีภาคผนวกเสริมทัพ บทต่อบท
ให้เราคอยเก็บตกความรู้ในส่วนที่ขาดหายไปจากในนิยาย

โดยรวมๆ เราชอบ 17 องศาเหนือมากกว่าเล่มนี้
ชอบพล็อตและวิธีเล่ามากกว่า
เล่มนี้สนุกน้อยที่สุดในทุกเล่มที่ผ่านมาก (5 เล่มในชุดประวัติศาสตร์การเมือง)
บางทีอาจเป็นเพราะเราลืมเนื้อเรื่องในเล่มอื่นๆ ไปบ้างแล้ว ทำให้ต่อไม่ติด
แต่ก็ยังนับว่าเป็นหนังสือที่อ่านได้สนุก .. และน่าหยิบมาอ่านซ้ำยกเซ็ต
ระหว่างนี้ก็ขออ่านกองดองเล่มอื่นไปก่อน เผื่อคุณวินทร์จะมีเล่มอื่นเพิ่มเติมมาอีก
เราจะได้รออ่านรวดเดียวพร้อมกันหมดไปเลย ^^

ทิ้งทายด้วยการ ‘เกือบสปอยล์
ความลับที่มาเฉลยในตอนจบว่าทำไมเรื่องนี้จึงมีชื่อว่า 16 องศาเหนือ
ทำเอาเราเซอร์ไพรส์พอสมควร
ทั้งๆ ที่มันอยู่ในประวัติศาสตร์ ทั้งๆ ที่คุ้นๆ ว่าเคยผ่านหู
แต่เราก็หลงลืมมันไปจนหมด
พอมาอ่านที่มาที่ไปทั้งหมด ก็อดขนลุกไม่ได้ว่า
เราเฉียดฉิวที่จะเสียเอกราชขนาดไหน
เรารอดปากเหยี่ยวปากกาทั้งหมดมาได้อย่างไร
คิดๆ ดู ไทยเราก็หนังเหนียวไม่แพ้เสือย้อยเลยเหมือนกัน
(แต่มันก็แตกต่างกันในรายละเอียดอ่ะนะ)
ขอบคุณบรรพบุรุษ ขอบคุณเสรีไทย ที่รักษาบ้านเมืองของเรามาอย่างยากลำบาก
(เพื่อมาให้เราล้างผลาญกันในทุกวันนี้)
โชคดีมีสุข มีหนังสือสนุกๆ อ่านค่ะ 🙂

 

Comments are closed.