เรื่อง สื่อสองโลก
ผู้แต่ง แก้วเก้า
สำนักพิมพ์ ทรีบีส์
(สนพ. ในเครือ สนพ.อักษรโสภณ)
ราคา 340 บาท
(ซื้อในงานหนังสือ 290 บาท)

 

เราเพิ่งได้ “สื่อสองโลก” เล่มนี้มาจากงานหนังสือแห่งชาติ เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมานี่เอง
ผ่านมาเพียงแค่ 4 – 5 เดือน เราอ่านหนังสือเล่มนี้ไปแล้ว 3 รอบถ้วน
อ๊ะๆ อย่าไปคิดว่าสื่อสองโลกสนุกมาก สนุกนักหนา อะไรประมาณนั้นนะคะ
เพียงแต่มันเป็นหนังสือที่อ่านง่าย เบาสมอง อ่านเพลินเท่านั้นเองค่ะ

เรื่องเริ่มต้นที่ปลายจันทร์ ผู้ซึ่งเรียนจบ และตกงานมาได้ระยะหนึ่งแล้ว
ตกปากรับคำชวนของเพื่อนสนิทมาปฏิบัติธรรม
ณ สถานปฏิบัติธรรมที่แสนสงบร่มเย็นแห่งหนึ่งของจังหวัด
เรื่องราวอันแปลกประหลาดตามสไตล์นามปากกาแก้วเก้าก็เริ่มต้นขึ้น

ที่สถานปฏิบัติธรรมแห่งนี้ ปลายจันทร์ได้พบกับตาอ่อง ชายชราที่เจ็บออดๆ แอดๆ
ซึ่งเธอเคยไปดูแล ที่ห้องเช่าในตลาดบ่อยๆ
ตาอ่องได้วานให้เธอนำสร้อยพระเลี่ยมทองที่ซ่อนไว้ในบ้านไปให้หลานชายที่กรุงเทพฯ
และเพื่อตอบแทนน้ำใจของปลายจันทร์ที่มีให้แกมาตลอด
ตาอ่องจึงให้ปลายจันทร์มีโอกาสได้เห็นการตักบาตรเทโวตอนเที่ยงคืน
พิธีกรรมอันงดงาม ในช่วงเวลาที่โลกทั้งสาม สวรรค์ มนุษย์ และนรก เปิดถึงกัน
พร้อมกันนั้น ก็ได้เปิดดวงตาพิเศษที่ทำให้เธอได้เห็นโลกหลังความตายด้วย
และแล้วเรื่องราวอันสุดแสนพิสดาร ก็เกิดขึ้นกับชีวิตของปลายจันทร์

ถ้านับว่าการนำสร้อยพระของตาอ่องไปให้หลานชายเป็นจ๊อบแรกของเธอ
พอผ่านพ้นจ๊อบแรกไปได้ด้วยดี ปลายจันทร์ก็ตกกระไดพลอยโจนต่อมาอีกหลายจ๊อบ
แต่ละจ๊อบก็หินขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั้งมาถึงจ๊อบสุดท้ายที่เธอแทบเอาชีวิตไม่รอด
ในที่สุด บริษัทแมสเซนเจอร์เมืองผีของนางเอกแอนด์เดอะแก๊งจึงจำใจต้องปิดตัวลง
แต่กว่าจะผ่านเหตุการณ์ต่างๆ ไปได้ถึงตอนจบนั้น
ความรักระหว่างนางเอกสุดห่ามกับพระเอกสุดหล่อ ก็สุกงอมเต็มที่
จบแบบแฮปปูรี่ไปอีกเรื่อง

อาจะเป็นเพราะอ่านสื่อสองโลกต่อจากวิมานมะพร้าวเสียกระมัง
อ่านไปอ่านมา ทำไมบุคลิกลักษณะของปลายจันทร์ มันถึงไปคล้ายจุลลาหรือไอ้จุ่นซะได้ก็ไม่รู้
แถมเรื่องนี้เป็นไอ้จุ่นยุคพัฒนา ไม่ได้เจอผีอาก๋งแค่ตนเดียว
แต่เจอยกโขยงมาทั้งผีร้ายผีดี จ๊อบนึงก็ผีนึง อีกจ๊อบนึงก็ผีนึง บางจ๊อบมีผีแถมซะด้วย
พอนางเอกรับจ๊อบเป็นสื่อระหว่างสองโลก คนอ่านก็พลอยสยึมกึ๋ยส์กันเพลินน่ะสิคะ

เราชอบปมของเรื่องนี้อย่างนึงตรงที่
นางเอกมีปมด้อยว่าเป็นลูกคนสุดท้องที่ถูกรักน้อยที่สุดในครอบครัว
แต่ตอนท้ายเรื่องกลับมาเฉลยอีกอย่าง เป็นการเฉลยที่พลิกเรื่องฮากลายเป็นเรื่องซึ้งๆ ได้เลย
จบเรื่องได้ประทับใจเราค่ะ

ถ้าจะเรียกการเห็นผีว่าเป็นความสามารถพิเศษ
ก็ยากจะบอกว่ามันเป็นความสามารถพิเศษด้านดีหรือด้านร้าย
แต่ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม มันก็ได้สร้างเสริมประสบการณ์สุดหลอนให้แก๊งค์ 4 คน
ชนิดที่จำไม่ลืมจนวันตายเชียวล่ะ
ก็แหม .. ใครล่ะคะ ที่เจออย่าง 4 คนนี้แล้ว จะลืมมันได้ง่ายๆ … หรือไม่จริง?

ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง : รีวิว วิมานมะพร้าว