เรื่อง ความฝันครั้งที่สอง
ผู้แต่ง ว.วินิจฉัยกุล
สำนักพิมพ์ อรุณ
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161818371

ทำไมรู้สึกเหมือนกำลังอ่าน ชายแพศยา ในอีกรูปแบบหนึ่ง?
เปลี่ยนสาวสวยอย่างอรยานีมาเป็นลูกสาวคหบดีต่างจังหวัด
ตัวละครชายอื่นๆ ก็มีส่วนผสมคล้ายๆ กันไปอย่างละหน่อย
ทั้งๆ ที่สองเรื่องนี้อยู่ในบรรยากาศคนละแบบ วิธีเล่าก็ต่างกัน
แต่เรากลับคิดว่าทั้งสองเรื่องนี้มีกลิ่นอายคล้ายๆ กัน
อยากจะคิดว่ามันเกิดขึ้นจากแรงบันดาลใจอย่างเดียวกันด้วยซ้ำ

การเริ่มต้นอ่าน ทำให้เราเหวอนิดๆ
เพราะผู้เขียนใช้สรรพนามที่หนึ่งในการเล่าเรื่อง
เล่าเป็นเส้นเนิบนาบไปตลอดทั้งเรื่อง
ความฝันครั้งที่สอง เป็นเรื่องเล่าของ ‘อิง’ รสิตา ศรีเทพทอง
การดำเนินเรื่องเหมือนการเขียนไดอารี่
ใช้คำว่า ‘ฉัน’ ในการเล่าเรื่องไปตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ
ตั้งแต่เด็ก จนถึงช่วงวัยกลางคน

อิง เป็นเด็กต่างจังหวัดไม่ไกลจากกรุงเทพฯ เท่าไร
แต่ก็เป็นเด็กที่มาจากครอบครัวที่มีหน้ามีตาของจังหวัด
เป็นตระกูลดัง นามสกุลเป็นที่รู้จักไปทั้งเมือง
บรรพบุรุษได้ประกอบคุณูปการต่ออำเภอเทพทองเอาไว้หลายชั่วคน

ตัวละครหลักที่มีอิทธิพลต่อตัวละครโดยรอบ (ในช่วงค่อนเล่มแรก)
คือ ฮวยลั้ง แม่ของอิง พี่อู่ และน้องแอ้น
แม่ผู้เป็นศัตรูกับคนทั้งบ้าน
แม่เป็นคนมองโลกในแง่ร้าย
กอบกำความทุกข์เอาไว้จนเต็มหอบ
จนแผ่รังสีร้อนระอุออกมา
ใครอยู่ใกล้ก็พลอยร้อนรุ่มไร้สุขกันไปหมด
ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้แม่
(แม้ว่าอิงจะรักแม่ แต่อิงก็ไม่ชอบการกระทำของแม่)
แม้ว่าบางครั้งสิ่งที่แม่คาดการณ์ไว้มันจะถูก
แต่คำบอกกล่าวของแม่ก็ระคายหู –
เสียจนไม่มีใครได้ทันตรึกตรองความน่าจะเป็นในถ้อยคำนั้น
ต่างเชื่อกันไปว่าแม่อคติอยู่ฝ่ายเดียว

อิงเกิดในครอบครัวคนจีน
เป็นครอบครัวคนจีนตามมาตรฐาน คือไม่สนับสนุนให้ลูกสาวได้เรียนสูงๆ
แต่สนับสนุนให้ลูกสาวได้แต่งงานกับคนรวยๆ ด้วยกันมากกว่า
แต่ในที่สุด อิงก็ดิ้นรนจนสามารถได้เรียนจนจบสถาปัตยกรรมศาสตร์บัณฑิตจากกรุงเทพฯ
และได้ใช้วิชาความรู้นี้เลี้ยงตัวเอง และทำประโยชน์ให้กับอำเภอ
ชีวิตของอิงเป็นชีวิตที่วัยเด็กไม่ค่อยมีความสุขนัก
เพราะพ่อกับแม่ทะเลาะกันเป็นกิจวัตร แม้ว่าจะไม่ได้ตบตีด่าทอรุนแรง
แต่ก็ระหองระแหงกันมาโดยตลอด
เมื่อเติบโตเข้าวัยรุ่น อิงถูกฝากตัวมาอยู่กับเพื่อนสนิทของแม่ที่กรุงเทพฯ
มีชีวิต มีความรักที่สุขสงบและราบเรียบ
ได้แต่งงาน มีลูกชายลูกสาวที่น่ารักอย่างละคน
จนดำเนินมาได้ถึงครึ่งชีวิต อิงจึงเพิ่งเข้าใจว่าตัวเองเข้าใจผิดมาตลอด!!

ความฝันครั้งที่สอง เป็นเรื่องที่เรื่อยๆ ไม่มีอะไร
นอกจากเรื่องราวของตัวละครรอบๆ ตัวอิงที่โฉบผ่านไปผ่านมา
ตัวละครเกือบทั้งหมดในเรื่อง ผิดหวังกับความรักครั้งแรก ..
ไม่ว่ามันจะเริ่มต้นอย่างใดก็ตาม ..
สวยหรู .. ตามความเหมาะสม .. ถูกบังคับ .. รักต่างฐานะ .. รักต้องห้าม .. ฯลฯ
สุดท้าย ทุกความฝันก็พังทลาย ..

ความฝันครั้งที่หนึ่ง ก็คือการสร้างครอบครัวครั้งแรก
ความฝันครั้งที่สอง ก็คือการวางแผนครอบครัวครั้งใหม่?

เป็นอีกเล่มที่ยิ่งอ่าน แล้วยิ่งเหนื่อย (ใจ)
แม้ว่าเนื้อเรื่องจะดำเนินมาจนถึง 20 หน้าสุดท้าย

นิยายเรื่องนี้ไม่มีจุดที่ทำให้เราชอบเลย
ตั้งแต่วิธีเล่าเรื่องไปจนถึงเนื้อหา เรื่องราวชีวิตของอิง
มันแห้งแล้ง มีแต่ส่วนที่เรื่อยๆ กับส่วนที่บีบเค้น กดดัน
ไม่มีส่วนที่ชุ่มชื่น ปลอบประโลม ให้รู้สึกดีขึ้นเลย .. แม้แต่ตอนจบ
ไม่ชอบเล่มนี้ค่ะ