เรื่อง ปกติคือไม่รักNORMAL PEOPLEผู้แต่ง แซลลี รูนีย์ผู้แปล ณัชชานันท์ กล้าหาญสำนักพิมพ์ แซลมอนเลขมาตรฐานหนังสือ 9786162985355 เรื่องนี้มีตัวละครหลักอยู่สองตัว คือแมรีแอนน์ กับคอนเนลล์ทั้งสองคนนี้เป็นเด็กไฮสคูลโดยความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้คือแมรีแอนน์อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ และแม่ของคอนเนลล์เป็นแม่บ้านทำความสะอาดคฤหาสน์แห่งนี้ ทั้งสองคนเป็นเด็กที่เรียนดีระดับท้อปแมรีแอนน์เป็นตัวของตัวเองตัวตนของเธอที่โรงเรียน เป็นเด็กโดดเดี่ยวเธอไม่มีเพื่อน ไม่คบเพื่อน และก็ดูเหมือนจะไม่เดือดร้อนกับเรื่องแบบนี้ ที่บ้าน แมรีแอนน์พูดคุยกับคอนเนลล์อย่างเป็นปกติคอนเนลล์สามารถเล่าเรื่องอะไรให้เธอฟังก็ได้โดยที่มั่นใจได้ว่า เธอจะรับฟังอย่างตั้งใจ ไม่ล้อเลียน ไม่ขยี้ปม ไม่เล่าต่อ แล้วแมรีแอนน์ก็เป็นฝ่ายสารภาพรักคอนเนลล์ทั้งคู่เริ่มจูบกันในวันหนึ่งมันมีบรรยากาศแบบนิยายรักหวานๆ เรื่องหนึ่งแต่เรารู้แหละ ว่ามันเพิ่งจะเริ่มเรื่องและก็มีเรื่องราวอีกมายมายรอให้เราอ่านต่อจากนี้ ปกติคือไม่รัก เป็นนิยายที่ดูจะดำเนินเรื่องเร็วเราเริ่มมองเห็นได้ตั้งแต่ต้นเรื่องว่าทำไมผู้เขียนจึงได้รับการนิยมชมชอบว่าเขียนเรื่องความสัมพันธ์ของมนุษย์ได้ดีเธอมีวิธีเล่าที่ไม่เหมือนใครเลย เธอเล่าเรื่องกระโดดข้ามไปข้างหน้า ไม่ได้ต่อเนื่องวันต่อวันอาจเล่าของวันนี้ ข้ามไปอีกสัปดาห์ อีกสามสัปดาห์ อีกเดือนนึง อะไรแบบนี้แต่ทำให้เรามองเห็นตัวตนของตัวละครมองเห็นพัฒนาการของตัวละครได้แจ่มแจ้ง อย่างแมรีแอนน์ ที่มีตัวตนที่โรงเรียนเป็นอย่างหนึ่ง ที่บ้านเธอเป็นอีกอย่างหนึ่งซึ่งทั้งสองแบบก็เป็นตัวตนที่แท้จริงของเธอทั้งคู่แต่ผู้เขียนก็ทำให้รู้สึกได้ว่า คนเรามีความจริงที่แตกต่างกันมากกว่าหนึ่งแบบอยู่ภายใน ประเด็นสำคัญที่หนังสือเล่มนี้พูดถึงคือเส้นทางที่จะทำให้คนคนหนึ่งรู้สึกแย่ ไม่เห็นคุณค่าในตัวเองตีค่าตัวเองต่ำกว่าความเป็นจริงเส้นทางที่จะทำให้คนคนหนึ่งหลงทางไม่มีความสุข และไม่อยากที่จะมีชีวิตอยู่ต่อสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตถูกประกอบกันขึ้นเป็นความรู้สึกเหล่านั้นครอบครัว เพื่อน ผู้คนรอบข้าง ล้วนเป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้เราคิดหรือรู้สึกเช่นไรแต่สิ่งที่สำคัญจริงๆ คือความคิดและการตัดสินใจทำของตัวเราเองต่างหาก ในช่วงต้นเรื่อง ทั้งสองคนต่างดูเป็นวันรุ่นปกติแต่เมื่อผ่านวันเวลามาระยะหนึ่ง ความวายป่วงก็ค่อยๆ ทับถม หนักหน่วงเราว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับทั้งสองคน มันเกิดจากระบบความคิดภายในมากกว่าภายนอกมันเกิดจากกลไกการจัดการตัวเองภายในที่ฝังรากลึกมาก่อนเก่าและค่อยๆ เผยผลของมันมากขึ้น และมากขึ้น คอนเนลล์ไม่ได้เพอร์เฟ็คและยิ่งชัดเจนว่าแมรีแอนด์ยิ่งไม่เพอร์เฟ็คพวกเขาต่างเป็นคนธรรมดาที่ชำรุด เว้าแหว่งเข้าใจกัน ไม่เข้าใจกัน ทั้งยังไม่เข้าใจตัวเองใช้ชีวิตกันไปท่ามกลางความสับสนคาบเกี่ยวกันไประหว่างคำว่าเพื่อน และอีกบางสิ่งที่ให้นิยามไม่ได้ไม่ยอมรับ[…]