เรื่อง หุบเขากินคนผู้แต่ง มาลา คำจันทร์สำนักพิมพ์ ต้นอ้อเลขมาตรฐานหนังสือ 9745162426 แปลกดี เพิ่งเคยอ่านเรื่องที่ตัวละครในยุคปัจจุบัน วาร์ปไปในอดีตแล้วไปอยู่กับผู้ที่พ่ายแพ้ตามประวัติศาสตร์ หุบเขากินคน เป็นเรื่องการผจญภัยวาร์ปข้ามเวลาไปเมื่อราวพันกว่าปีที่แล้ว(โบราณมาก เสิร์ชประวัติศาสตร์อ้างอิงยากมากแต่ละที่ก็มีข้อความอธิบายอยู่ไม่กี่บรรทัดเท่านั้นเอง)ของเด็กนักเรียนวัยประถมหกกลุ่มหนึ่งอันได้แก่วิชชุ (กระชุ) เด็กชายที่ฉลาด ชอบอ่านหนังสือ และเป็นหัวหน้าห้องบดินทร์ (ก้อนดิน) นักกีฬาคนเก่งของโรงเรียน มั่นใจในตัวเองสูงอัชฌา เด็กกำพร้า โตมาในวัด เพื่อนๆ เรียกกันว่า “หลวงปู่”บุญชู (ส่วย) เด็กชายชาติพันธุ์ส่วย .. ลูกพรานผู้เชี่ยวชาญชีวิตในป่าแต่เมื่ออยู่ในโรงเรียน เขาคือลูกไล่ของเพื่อนๆ ในกลุ่มและวิทยา หรือหมูอ้วนผู้กินเก่งของเพื่อนๆทั้งหมด เป็นสมาชิกของกลุ่มลูกเสือกองธงเสือดำ ในวันที่ทุกคนออกค่ายลูกเสือ เดินทางไกลกลุ่มลูกเสือทั้งห้าได้พบกับอาถรรพ์เมื่อเดินข้ามเครือเขาหลงทำให้พวกเขาหลงทางข้ามเวลาย้อนกลับไปในอดีตยุคของอาณาจักรฟูนัน(ก่อนอาณาจักรเจนละ และขอม) ในช่วงปี พ.ศ. 1057 อันเป็นปีที่พระเจ้าชัยวรมัน (ที่ 1) สวรรคตโดยที่พระเจ้าชัยวรมันพระองค์นี้ มีโอรสอยู่สององค์ คือเจ้าชายคุณวรมัน โอรสองค์เล็ก ประสูตรแต่พระมเหสีกุลประภาวตีกับเจ้าชายรุทวรมัน โอรสองค์โต แต่ประสูติจากนางสนม ผู้เขียน ได้ใส่จินตนาการให้เจ้าชายรุทรวรมันเป็นตัวร้ายจับเจ้าชายคุณวรมันไปขังไว้ใน หุบเขากินคน อันลี้ลับและอันตรายเด็กชายทั้งห้าคนนี้ คือกลุ่มคนที่ถูกทำนายเอาไว้ว่าจะเป็นผู้มาช่วยเหลือเนื้อเรื่องต่อจากนั้น[…]

เรื่อง มุกดากับสาหร่าย ผู้แต่ง ดวงแก้ว กัลยาณ์ฯ สำนักพิมพ์ ต้นอ้อ ราคา 40 บาท เป็นการหยิบอีกหนึ่งวรรณกรรมวัยเด็กของเรามาอ่านค่ะ ตอนเด็กๆ รู้สึกเพียงแต่ว่าหนังสือเล่านี้เป็นเรื่องเล่าที่มีกลิ่นอายของความเศร้า .. เมื่อเติบโต จึงได้ซึมซับ ลึกซึ้ง .. หนังสือเล่มนี้สอนถึงความเศร้า การจากลา และการเปลี่ยนแปลงให้แก่เด็กๆ นั่นเอง ฉากของเรื่องเกิดขึ้นที่ริมทะเลสาบสงขลา ครอบครัวของมุกดาเป็นครอบครัวใหญ่อาศัยอยู่ร่วมกันนับสิบๆ ชีวิต มีแม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ยากจนและขี้โมโห มุกดามีน้องคนหนึ่งชื่อว่าสาหร่าย .. เธอรักน้องสาวของเธอมาก มุกดามีหน้าที่ดูแลสาหร่ายเอง มุกดาอายุราวเจ็ดขวบ และสาหร่ายก็อายุราวสี่ขวบ ผู้เขียนเขียนความรู้สึกเด็กไม่มีพ่อสองคนนี้เอาไว้อย่าน่าเศร้าและสะเทือนใจ ปีนี้มุกดาไปโรงเรียนเป็นปีแรก และวันที่เธอไม่ได้ไปโรงเรียน เด็กหญิงก็ต้องช่วยแม่ทำงานหาเงิน อย่างเช่นช่วยแม่รับจ้างตากปลา พับถุงกระดาษให้แม่เอาไปขาย หรือแม่แต่ไปช่วยทำความสะอาดบ้านเถ้าแก่รวยๆ แม้จะเป็นเรื่องราวของเด็กหญิงจนๆ ที่น่าจะดูเศร้าแต่เรื่องนี้ก็น่ารัก มีความงามและน่ารักซ่อนอยู่ตามย่อหน้าและช่องไฟของตัวอักษรโดยตลอดทั้งเรื่อง จุดเด่นที่สุดเลยน่าจะเป็นความรักที่มุกดามีต่อน้องสาว และความเป็นเด็กดีของตัวเด็กหญิงเอง ความดีและความใสซื่อแบบเด็กๆ เป็นส่วนหนึ่งของความสวยงามและความน่ารักที่ว่า