อ่านแล้วเล่า

17 องศาเหนือ

147-1-17-%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%a8%e0%b8%b2%e0%b9%80%e0%b8%ab%e0%b8%99%e0%b8%b7%e0%b8%ad

เรื่อง 17 องศาเหนือ
ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน ภาค 1.1

ผู้แต่ง วินทร์ เลียววาริณ
สำนักพิมพ์ 113
ราคา 270 บาท

คุณวินทร์เปิดเรื่องเจ็บแสบกันตั้งแต่คำนำกันเลยทีเดียว!!
17 องศาเหนือ คือพิกัดที่แบ่งแยกเวียดนามออกเป็นฝ่ายเหนือและใต้
ตั้งแต่ก่อนปี พ.ศ. 2500 และเรื่อยมาระยะหนึ่ง

ตรันฮุยอานห์ ภรรยาของนายทหารเวียดนาม น.ท.ตรันวันดง
ได้หนีออกจากไซ่ง่อนพร้อมครอบครัวโดยปราศจากสามี
ในวันที่เวียดนามใต้ถูกเวียดนามเหนือยึดครองโดยสมบูรณ์
ระหว่างหลบหนี เธอต้องพบกับเรื่องราวเลวร้าย ครอบครัวสูญสลาย
และกลายเป็นผู้อพยพคนหนึ่งอยู่ในค่ายผู้ลี้ภัยหนึ่งในหลายค่ายรายเขตชายแดนไทย

ตุ้ย พันเข็ม ตำรวจตงฉิน ตัวละครหลักจาก ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน
ได้เดินทางไปพบเธอ เพื่อสืบเรื่องของสามีเธอ
เขาได้รับรู้เรื่องราวเลวร้าย
นอกจากเรื่องของตรันวันดง เขาตั้งใจจะสืบหาคนร้ายที่ทำลายเธอด้วย
แต่ยิ่งสืบ ยิ่งค้นพบว่าบุคคลที่เกี่ยวข้องล้วนตายลงอย่างมีเงื่อนงำไปแล้วหลายปี
และค่อยๆ ตายเพิ่มขึ้น ตามร่องรอยที่เขาสาวไปพบ

ในระหว่างที่สืบหาความเป็นไป และข้อมูลยังไม่คลี่คลาย
ตุ้ยก็กลับเป็นฝ่ายถูกติดตามบ้าง
จากการสืบเสาะหาข้อมูล ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นการไล่ล่าระทึก
สนุกเข้าขั้นวางไม่ลง
ประวัติศาสตร์ที่แทรกเข้ามาเป็นธีมหลักของเรื่อง
ช่วยให้เราเข้าใจประวัติของประเทศเพื่อนบ้าน
สิ่งที่ค้นพบควบคู่ไปกับประวัติศาสตร์นั้นน่าเสียวไส้
เพิ่งรู้ว่าบ้านเราหวุดหวิดจะกลายเป็นคอมมิวนิสต์ได้มากกว่าที่เคยคิด

17 องศาเหนือ เป็นหนังสืออิงประวัติศาสตร์ที่อ่านง่าย แม้ไม่รู้ประวัติศาสตร์มาก่อน
เพราะผู้เขียนสรุปเหตุการณ์ในแต่ละช่วงให้คร่าวๆ เป็นระยะๆ
แต่อุปสรรคคือ .. เราร้างราจากประชาธิปไตยบนเส้นขนานไปนาน
พอที่จะทำให้หลงลืมประวัติชีวิตของตัวละครต่างๆ ในเรื่องไปหมดสิ้น

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหยิบนิยายที่จบไปแล้ว เสถียรแล้ว สมบูรณ์ดีงามอยู่แล้ว
มาเขียนส่วนเสริมแทรกเข้าไปไว้ตรงกลางเรื่อง
โดยเฉพาะเมื่อทำเสร็จแล้วให้มันดีเทียบเท่าของเดิม
แต่คุณวินทร์ก็ตัดสินใจทำ และทำออกมาได้ไม่เลวเลย
เสียดายที่เราทิ้งช่วงประชาธิปไตยบนเส้นขนานและปีกแดงนานไปหน่อย
จนชักจะหลงๆ ลืมๆ เรื่องราวไปบ้าง
ถ้าได้อ่านต่อกันไปรวดเดียว น่าจะสนุกกว่านี้อีกหลายเท่า

สำหรับตอนจบ .. เป็นการหักมุมที่มันส์มาก
แต่คาดว่าแฟนพันธุ์แท้ของคุณวินทร์ต้องเดาได้บ้าง
เราเองก็ตะหงิดๆ อยู่แล้ว แต่ไม่อาจลงลึกไปถึงรายละเอียดที่มาที่ไป
สนุกมาก โดยเฉพาะเมื่ออ่านมาจนถึงช่วงหลังๆ วางไม่ลงทีเดียว
ตอนจบก็พีคมากเช่นกัน ตามสไตล์คุณวินทร์
เล่มหลังๆ ของปี ดีกรีแรงเหมาะจะเป็นหนังสือแห่งปีได้สูสีกันเลย
เลือกยากแล้วค่ะ ปีนี้ ;P

Comments are closed.