อ่านแล้วเล่า

โกโก้อุ่นๆ กับคุณในวันพฤหัสฯ

เรื่อง โกโก้อุ่นๆ กับคุณในวันพฤหัสฯ
ผู้แต่ง มิจิโกะ อาโอยามะ
ผู้แปล ธนพล ศักดิ์สมุทรานันท์
สำนักพิมพ์ piccolo
(สำนักพิมพ์ในเครืออมรินทร์)
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161842420

เราเริ่มต้นบทแรกด้วยความรู้สึกเฉยๆ
ถึงอย่างนั้นก็อ่านได้ราบรื่นดี
พอขึ้นบทที่ 2 .. บทที่ 3 .. และบทต่อๆ มา
ไม่รู้ทำไม ยิ่งอ่านไปยิ่งสนุก
ทั้งๆ ที่แต่ละบทก็แยกจากกัน ไม่ได้เล่าต่อเนื่องเป็นเรื่องเดียว
แต่ยิ่งอ่านยิ่งชอบ และยิ่งรู้สึกว่าผู้เขียนลึกซึ้ง

ว่าถึงชื่อเรื่องก่อน โกโก้อุ่นๆ กับคุณในวันพฤหัสฯ
ทีแรก เราเข้าใจว่าหนังสือชื่อแบบนี้
น่าจะเล่าเรื่องในร้านกาแฟร้านหนึ่งตลอดทั้งเล่ม
เหมือนเล่ม คาเฟ่ลูส เมนูที่รักจากการเดินทาง หรือ เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น
แต่จริงๆ แล้ว เล่มนี้ ร้านกาแฟเป็นเพียงจุดเชื่อมเล็กๆ เท่านั้นเอง
เรื่องเปิดขึ้นที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง .. มาร์เบิ้ล คาเฟ่
แล้วหลังจากนั้นก็เชื่อมโยงตัวละครไปทีละตัว
เป็นเรื่องสั้นๆ ที่มีตัวละครหลักของเรื่อง สลับหมุนเวียนกันไป
ตัวละครเชื่อมโยงกันนิดหน่อย

หลายๆ เรื่องในเล่มนี้ เล่าเรื่องผ่านความรู้สึกภายในของตัวละคร
ความรู้สึกของคุณของแม่ที่เป็น working mom
ที่เริ่มไม่มั่นใจเมื่อต้องทำหน้าที่ของ “แม่”
ความรู้สึกของคุณครูสาว ที่ลังเลในความเป็นครู
ความรู้สึกระหว่างเพื่อนสนิท
ที่เพิ่งรู้สึกว่า จริงๆ แล้วเราสนิทกันจริงหรือเปล่า
ความรู้สึกของคู่รักหมาดใหม่ เป็นข้าวใหม่ปลามัน
ที่เริ่มไม่แน่ใจว่าคนรักของเรา รักเราจริงๆ หรือเปล่า
ฯลฯ

เป็นความรู้สึกที่บางครั้งก็เผลอฉุกใจคิดขึ้นมา แล้วก็ไม่มั่นใจในตัวเอง
แต่แล้วสถานการณ์ก็คลี่คลายไปในทางที่ดี
เป็นเรื่องน่ารัก อุ่นๆ อ่านเพลินๆ

ผู้เขียนทำให้มองเห็นได้ว่า คนเรามีหลายแง่มุม
บางครั้งที่ใครทำอะไรไม่ถูกใจเรา จนดูเหมือนว่าเขาไม่ชอบแรา
แท้ที่จริงแล้ว อาจมีความหวังดีซ่อนอยู่ในการกระทำนั้นก็ได้
เรื่องราวประจำวันที่แสนจะซ้ำซาก น่าเบื่อ
อาจมีเรื่องดีๆ ซุกซ่อนอยู่ แต่เราลืมที่จะมองเห็นมัน
เราหมกมุ่นกับความน่าเบื่อเสียจนลืมสังเกตเห็นมัน

อีกอย่างหนึ่งที่เราชอบ
คือกิมมิกที่ผู้เขียนใส่เข้ามาในเล่ม
ผู้เขียนใช้สีต่างๆ เป็นสีประจำตอน
เธอเล่าเรื่องด้วยโทนสีต่างๆ  สลับเปลี่ยนไปในแต่ละบท
คนเรามีเฉดสีประจำตัว มีสีสีหนึ่งที่บ่งบอกความเป็นเรา
ผู้เขียนเลือกสีที่เหมาะกับแต่ละตัวละคร
และใส่อิทธิพลของมันลงมายังตัวละครได้อย่างน่าสนใจ

คาเฟ่อุ่นๆ กับคุณในวันพฤหัสฯ
เป็นหนังสือเล่มบาง ที่ควรอ่านรวดเดียวจบ
เพราะเราจะได้ดื่มด่ำกับความเกี่ยวพันทั้งหมดของตัวละครก้อนใหญ่

ตอนที่เราอ่านเล่มนี้จบ เรารู้สึกอยากอ่านมันซ้ำอีกรอบ
ไม่ใช่แค่ความรู้สึก แต่เราลงมือทำทันที .. ในคืนถัดมา
เราอยากเก็บตกรายละเอียดที่ผู้เขียนซ่อนไว้ ก่อนที่จะลืม .. และก็สมใจ
เราได้เก็บตกตัวละครที่ผู้เขียนซุกซ่อนเอาไว้ระหว่างตอน
เป็นตัวละครจากตอนอื่นแอบโผล่เข้ามาวอบแวบ
มีสัญลักษณ์บางอย่างที่ตอนอ่านรอบแรกเราข้ามผ่านมันไป

คุณลุงหน้านิ่งมีไฝเม็ดใหญ่กลางหน้าผาก
หญิงสาวที่ทำหนังสือตกในคาเฟ่ ตอนที่รีบเก็บของ
นิตยสาร canvas นิตยสารแจกฟรีสำหรับคนญี่ปุ่นในออสเตรเลีย
บทความ “บันทึกประสบการณ์เวิร์คกิ้งฮอลิเดย์”
หญิงสาวที่ตัดชุดชั้นในที่มีตัวเดียวในโลก
คุณครูเกรซ
นักเรียนแลกเปลี่ยนที่ซิดนีย์
ภาพโบทานิกการ์เด้นส์
ฯลฯ

รู้สึกดีจังที่ได้อ่านซ้ำ
หลังอ่านจบรอบที่ 2 พร้อมจดโน้ต เราพบว่า
ตัวละครสอดประสานผูกพันกันมากกว่าที่เราคิดมาก
และไทม์ไลน์ก็มีเดินหน้าถอยหลังนิดๆ
ทำให้งงว่าตกลงเหตุการณ์ไหนเกิดขึ้นก่อนหลังกันแน่
นอกจากนี้ เรายังคิดว่ามีการแปลชื่อผิด 1 จุด
เราคิดว่าอัคโกะ กับอัจจัง คือคนเดียวกัน
ไม่รู้ว่าภาษาญี่ปุ่นออกเสียงยังไง
มันเพี้ยนสลับกันได้หรือไม่
แต่เราคิดว่าสองคนนี้คือคนเดียวกัน

ตอนที่ธีมทั้งหมดถูกรวบรวมเป็นก้อนเดียว
ตอนที่เรารู้ว่าผู้เขียนวางโครงเรื่องของเรื่องต่างๆ
แล้วร้อยเรียงต่อกันออกมา .. มันน่าทึ่งมากเลย

message ที่ผู้เขียนต้องการจะสื่อนั้น
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมากมายเลย
ไม่ได้จบเรื่องด้วยความตราตรึงตูมตาม
แต่มันเป็นน้ำใสไหลเย็น ไหลเบาๆ ซาบซึมลงไปในใจคนอ่าน

มันมีปาฏิหาริย์ มีเรื่องลึกลับ มีพลังแห่งความหวัง
เป็น background ที่ไม่ได้หนักแน่น เข้มข้น
เป็นธีมจางๆ ที่สอดแทรกความรู้สึกเหล่านั้นเอาไว้

โกโก้อุ่นๆ กับคุณในวันพฤหัสฯ
เป็นหนังสือเล่มบางๆ เบาๆ อ่านง่ายจนดูเหมือนไม่มีอะไร
แต่มันเป็นหนังสือแบบที่เราอ่านซ้ำได้โดยไม่รู้สึกเบื่อ
และมีสิ่งที่รอให้เราค้นพบในการอ่านรอบต่อๆ มาอย่างสนุกสนาน
เป็นหนังสือที่อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ .. เรารู้สึกได้ตั้งแต่อ่านรอบแรก
เป็นหนังสือที่น่ารัก และน่าทึ่ง
เป็นหนังสือแนะนำ .. จากเราค่ะ 🙂

Comments are closed.