อ่านแล้วเล่า

เราจะเดินไปไหนกัน

เรื่อง เราจะเดินไปไหนกัน
ผู้แต่ง ประมวล เพ็งจันทร์
สำนักพิมพ์ สุขภาพใจ
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161400019

เราจะเดินไปไหนกัน
คำตอบของชื่อหนังสืออันเป็นประโยคคำถามเล่มนี้
ปรากฏอยู่ในหน้าแรกของบทนำ
เราจะเดินไปไหนกัน ..
เรากำลังจะเดินไปสู่ความตาย ..
อ.ประมวลตอบเช่นนั้น

หนังสือเล่มนี้ เป็นบทบันทึกการสนทนาระหว่าง
อ.ประมวล เพ็งจันทร์. แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต,
และ อ.โสรีช์ โพธิ์แก้ว ในหัวข้อเดียวกับชื่อหนังสือ
ณ เสถียรธรรมสถาน เมื่อวันที่ 16 กันยายน 2551

ผู้จัดทำ ตัดแบ่งบทสนทนาออกเป็นหัวข้อสั้นๆ ซึ่งทำให้อ่านง่าย
แต่หนังสือเล่มนี้ เป็นบทสนทนาระหว่างผู้ปฏิบัติธรรมด้วยกัน
ภาษาที่ใช้จึงอาจมีภาษาเฉพาะ มีคำที่เข้าใจยากในรูปประโยค
ไม่ได้อ่านง่ายเท่า เดินสู่อิสรภาพ เล่มแรกของผู้เขียนที่ได้เราอ่าน

ในระหว่างสนทนา มีหลายครั้งที่ผู้ร่วมสนทนา –
เท้าความถามไปถึงเหตุการณ์ครั้งที่อาจารย์ประมวล เดินทางจากเชียงใหม่
กลับสู่บ้านเกิดที่เกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี
เราได้รับรู้บางเรื่องราว
ขยายความจากความรู้สึกต่างๆ ที่อาจารย์เคยบันทึกเอาไว้ใน เดินสู่อิสรภาพ เล่มนั้น
นอกจากนี้ อาจารย์ยังได้เล่าถึงประสบการณ์ต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

หลายครั้งที่เรารู้สึกว่า
ภาวะความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับอาจารย์

เป็นสิ่งที่เราจินตนาการตามได้ยาก
ยกตัวอย่างเช่น ภายหลังจากการเดินสู่อิสรภาพครั้งนั้นแล้ว
ขณะที่อาจารย์เดินทางไปยังอินเดีย

อาจารย์ตั้งจิตอธิษฐานว่าจะไม่ให้เกิดความรู้สึกขุ่นมัวในใจ
จะรู้สึกเบิกบานยินดีไปกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
เมือถึงเวลากลับ กระเป๋าของอ. น้ำหนักเกินไป 32 กิโลกรัม
เพราะอาจารย์ซื้อหนังสือกลับไปเป็นจำนวนมาก
อาจารย์ต้องจ้ายค่าปรับ แต่ไม่มีเงินสด จึงขอจ่ายด้วยบัตรเครดิต
ซึ่งเจ้าหน้าที่บอกว่าได้ แต่แกล้งให้รออยู่ 2 ชั่วโมง
จนเจ้าหน้าที่อีกคนมาเปลี่ยนเวร
และเหลือเวลาอีกเพียงครึ่งชั่วโมงก่อนเครื่องออก
อาจารย์ก็ยังเบิกบานยินดีกับเหตุการณ์นี้
ซึ่งถ้าเป็นเราคงปรี๊ดแตกไปแล้ว ไม่สามารถเบิกบานยินดี
หรือแม้แต่จินตนาการถึงความรู้สึกดีจากเหตุการณ์นี้ได้เลย

สิ่งหนึ่งที่เราชอบจากหนังสือเล่มนี้คือ
ตอนที่อาจารย์บอกว่า ทุกสิ่งในโลกนี้มันมีความหมาย
มีคุณค่าในตัวของมันเอง
ถ้ามนุษย์เอาความโกรธ ความเกลียด ความชอบ ไม่ชอบไปจับ
คุณค่าของมันก็จะไม่เป็นไปตามธรรมชาติ เราไปปรุงแต่งมัน

แม้จะไม่ประทับใจหนังสือเล่มนี้มากเท่ากับหนังสือเล่มแรกที่ได้อ่าน
แต่บันทึกบทสนทนาเล่มนี้ ก็มีความดีงาม
มีแง่คิดและคำสอนดีๆ ให้เราลองไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันค่ะ

Comments are closed.