อ่านแล้วเล่า

วันร้อนตับแลบ รีโมตแอร์ ไทม์แมชชีนบลูส์

เรื่อง วันร้อนตับแลบ รีโมตแอร์ ไทม์แมชชีนบลูส์
ผู้แต่ง โมริมิ โทมิฮิโกะ
ผู้แปล อิศเรศ ทองปัสโณว์
สำนักพิมพ์ น้ำพุ
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786162875236

หยิบ วันร้อนตับแลบ รีโมตแอร์ ไทม์แมชชีนบลูส์
มาอ่านในช่วงเดือนสิงหาคม ซึ่งตรงกับเหตุการณ์ภายในเล่มพอดิบพอดี
โดยตลอดทั้งเล่ม หนังสือเล่มนี้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเพียง 2 วัน
คือวันที่ 11 สิงหาคม และวันที่ 12 สิงหาคม เพียงเท่านั้น
แต่เพราะมีไทม์แมชชีนอยู่ในเรื่องด้วย
วันเวลาเพียง 2 วัน จึงถูกถ่างขยายออก
และถูกเล่าอย่างละเอียดโดยผู้เขียน

ในช่วงเดือนสิงหาคมที่ประเทศญี่ปุ่น
เป็นช่วงฤดูร้อน ที่อากาศร้อนตับแลบสมชื่อเรื่อง
ในช่วงเวลานี้ เป็นช่วงปิดเทอมฤดูร้อนของนักศึกษามหาวิทยาลัย
ดังนั้น นักศึกษาส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะเดินทางกลับบ้านเกิด
หลงเหลือนักศึกษาส่วนน้อยเพียงหยิบมือ
หมกตัวอยู่ในหอพัก ที่อากาศแสนจะอบอ้าว

ในหอพักเก่าแก่แห่งนี้ ยังมีห้องพิเศษอยู่ห้องหนึ่ง
เป็นห้องที่มีเครื่องปรับอากาศที่ถูกติดอย่างพลการ
โดยผู้เช่ารุ่นก่อนๆ ที่เรียนจบไปแล้ว
เครื่องปรับอากาศที่มีอยู่เพียงห้องเดียวนี้
กลายเป็นมรดกตกทอดที่ใครๆ ต่างก็ใฝ่ฝัน

เจ้าของห้องเช่าเพียงหนึ่งเดียวนี้ ก็คือพระเอกของเรื่องนี่เอง
เขาเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยอีกคนหนึ่ง
ที่ไม่ได้กลับบ้านในช่วงปิดเทอม

อีกหนึ่งคนที่น่าจะไม่ได้พักอยู่ที่หอพักแห่งนี้
แต่ก็เป็นตัวละครสำคัญมากของเรื่อง ก็คือ คุณอากาชิ
สาวน้อยรุ่นน้องที่เป็นสมาชิกชมรมภาพยนตร์จิตชำระ
มีความมุ่งมั่นในการทำภาพยนตร์กากๆ ออกมาด้วยความรวดเร็ว
เน้นจำนวนเรื่องมากๆ มากกว่าการให้ความสำคัญกับคุณภาพของมัน

ในวันที่ 11 สิงหาคม ในเรื่อง
ที่หอพักแห่งนี้มีการถ่ายภาพยนตร์เรื่องใหม่ของคุณอากาชิ
ชื่อเรื่องว่า ตำนานผู้อ่อนด๋อยสิ้นบากุฟุ ซามูไร วอร์ส
เนื้อเรื่องเล่าถึงญี่ปุ่นยุคโบราณ ในยุคปฏิวัติเมจิ
(ยุคเดียวกันกับในเรื่อง the last samurai)
(และยุคเดียวกันกับเรียวมะ)

สถานการณ์ในการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้
เกิดเหตุการณ์ชุลมุน วุ่นวายมากมาย
และความวุ่นวายทั้งหมดจบลงที่อุบัติเหตุโค้กหกรดรีโมตแอร์
ทำให้รีโมตแอร์รุ่นเก๋ากึ๊กส์เสีย ใช้การไม่ได้
เรื่องที่เปิดขึ้นในวันที่ 12 สิงหาคม
จึงเป็นวันที่ร้อนอบอ้าวมากกว่าเดิมไปอีก
แต่แล้วจู่ๆ สมาชิกคนหนึ่งในแก๊ง
ก็บังเอิญไปพบกับ สิ่งประดิษฐ์ที่มีหน้าตาคล้ายกับไทม์แมชชีน
หลังการพิสูจน์ มันคือไทม์แมชชีนจริงๆ เสียด้วย!!
ภารกิจการกอบกู้รีโมต
พร้อมๆ ไปกับการรักษาสถานการณ์ของวันนี้และเมื่อวานให้เป็นปกติ
เพื่อไม่ให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจนทำให้มวลมนุษยชาติต้องล่มสลาย
ก็ถือกำเนิดขึ้น!!

แม้ว่าสถานการณ์ในเรื่องจะพิลึกพิลั่น มีความกาวสูสีกับเล่มก่อนหน้า
แต่ข้อดีที่ทำให้เราสนุกไปกับความพิลึกพิลั่นนั้นก็มีอยู่
เราชอบการบรรยาย ผู้เขียนเก็บรายละเอียดความรู้สึกของตัวละครได้ดี
เราพอเดาพล็อตได้ตั้งแต่รู้ที่มาของไทม์แมชชีน
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังอ่านมันได้อย่างเพลิดเพลิน
เพื่อรอดูว่าผู้เขียนจะดำเนินเรื่องไปจนถึงจุดที่เราเดาได้อย่างไร

หนังสือเล่มนี้มีกลิ่นอาย
และนับได้ว่าอยู่ในจักรวาลเดียวกันกับเล่มก่อนหน้า
พิสูจน์ได้จาก
การมีเทศกาลหนังสือเก่า เป็น background ของเรื่องอยู่จางๆ

คุณฮิงุจิ เซทาโร่ ที่เคยปรากฏตัวมาแล้วในเล่ม
คืนพิสดาร ศาลเจ้า สาวผมดำ
ก็เปิดตัวว่าพักอยู่ที่หอพักแห่งนี้ในฐานะนักศึกษาโข่งเช่นกัน
กับภาพยนตร์เรื่องนี้
เขารับบทเป็นตัวละครสำคัญแห่งยุค .. ซากาโมโตะ เรียวมะ ด้วย

นอกจากนี้ยังมีคุณฮานุกิ
ที่เป็นนักทันตสุขอนามัย แห่งคลินิกทันตแพทย์คุโบซึกะ
ก็ปรากฏตัวในเรื่องนี้เช่นกัน

โดยรวมสำหรับเรา เราชอบเล่มนี้มากกว่าเล่ม
คืนพิสดาร ศาลเจ้า สาวผมดำ นะ
เรามันพล็อตเรื่องมันรวมเป็นก้อนเดียวกันมากกว่า
มีเส้นเรื่องชัดเจน เล่าเรื่องเรื่องเดียว ฉากเดียว
แม้จะยังกาวๆ อยู่บ้าง แต่ก็ลดน้อยลงไปกว่าเรื่องแรก
อ่านสนุกได้มากกว่า
ถ้าหากอยากจะลองอ่านผลงานของนักเขียนคนนี้
เราว่า เริ่มที่เล่มนี้น่าจะดีค่ะ 🙂

Comments are closed.