อ่านแล้วเล่า

บ้านข้ามเวลาสำหรับเยียวยาความเจ็บปวด

เรื่อง บ้านข้ามเวลาสำหรับเยียวยาความเจ็บปวด
ผู้แต่ง คิมฮายอน
ผู้แปล สุมาลี สูนจันทร์
สำนักพิมพ์ น้ำพุ
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786162875403

บ้านข้ามเวลาสำหรับเยียวยาความเจ็บปวด
เปิดเรื่องที่เด็กหญิงคนหนึ่ง ที่แม่ของเธอกำลังป่วยหนัก
ซอนมีพบรองเท้าสีขาวที่ไม่เคยเห็นมาก่อนที่หน้าบ้าน
เธอเข้าใจว่าพ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้า
และเมื่อเธอสวมมันไปโรงเรียน
เธอกลับมองเห็นบ้านหลังหนึ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ในระหว่างเส้นทางประจำสายนั้น

ซอนมี คังมิน จายอง และอีซู คือเด็กมัธยม 4 คน ที่ถูกคัดเลือก
ให้ได้มาใช้ชีวิตอยู่ในบ้านพิเศษหลังนี้ ในรอบนี้ ..
เด็กๆ ที่อายุต่างกัน อยู่กันคนละเมือง
และได้รับรองเท้ามาในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน
ในวันที่พวกเขาสวมรองเท้า พวกเขาได้เห็นบ้านหลังนี้เหมือนๆ กัน
และได้รับโอกาสพิเศษแบบเดียวกัน

เด็กทั้งหมด มีปัญหาที่ต่างคนกำลังแบกรับ
พวกเขากำลังทนทุกข์
และโอกาสที่ได้รับ .. อาจจะช่วยให้พวกเขาข้ามผ่านมันไปให้ได้

ตอนที่อ่านคำโปรยที่ปกหลัง เรารู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะคล้ายกับเรื่อง
ปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ
แต่พอเปิดอ่านเข้าจริงๆ กลับรู้สึกว่า มันคล้ายกับ –
หมาป่าโดดเดี่ยว ปราสาทเดียวดายในกระจก มากกว่า
ถ้าให้เทียบกับ หมาป่าโดดเดี่ยวฯ
สำหรับเรา เล่มนั้นเล่าเรื่องสนุกกว่า มีชั้นเชิงกว่า น่าติดตามกว่า
แต่โดยรวมก็ยังถือว่าเล่มนี้สนุกดี

บ้านข้ามเวลาสำหรับเยียวยาความเจ็บปวด
เล่าเรื่องไปเรื่อยๆ เป็นเส้นตรง
ผู้เขียนเฉลี่ยน้ำหนัก สลับเรื่องราวของแต่ละคนค่อนข้างสมดุล
เส้นเรื่องของแต่ละคน ดำเนินไปด้วยความหนักเบาที่พอๆ กัน
คือค่อยๆ เผยความหนักหน่วงของแต่ละคนไล่ระดับไปด้วยกัน
ผู้เขียนค่อยๆ ลงลึกไปในปัญหาของเด็กแต่ละคน
จนถึงไคลแมกซ์สุดท้าย

บ้านข้ามเวลาสำหรับเยียวยาความเจ็บปวด
เป็นหนังสือที่อ่านได้เรื่อยๆ สบายๆ
ไม่ให้ความรู้สึกกดดัน บีบคั้น กับเรามากมายนัก
เป็นหนังสือที่อ่านได้เพลินๆ สนุกๆ และยิ้มได้กับตอนจบค่ะ 🙂

Comments are closed.