เรื่อง กลลวงซ่อนตาย
ผู้แต่ง ฮิงาชิโนะ เคโงะ
ผู้แปล วงศ์สิริ สังขวาสี มิยาจิ
สำนักพิมพ์ ไดฟุกุ ลิท
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161402778

กลลวงซ่อนตาย เป็นหนังสือภาคต่อของชุดนักสืบกาลิเลโอ
อันมี ยุกาว่า มานาบุ อาจารย์มหาวิทยาลัยที่มีความอัจฉริยะด้านฟิสิกส์
เขาเป็นเจ้าของฉายากาลิเลโอ
กลลวงซ่อนตาย  ไม่ใช่หนังสือเล่มแรกในชุดอีก มันนับเป็นเล่มที่สาม
แต่นับได้ว่าเป็นหนังสือเล่มแรกในชุดนี้ของเรา

ซึ่งตอนที่รู้เรื่องนี้ครั้งแรก มันก็จะเฟลๆ หน่อย
เพราะเราอุตส่าห์เลี่ยงไม่อ่านนิยายสืบสวนประเภทซีรีส์ หรือมีหลายเล่มจบ
จำพวกคินดะอิจิ นักสืบแมวสามสี ฯลฯ อะไรพวกนั้นมาโดยตลอด
(เพราะขี้เกียจตาม และเกลียดการโดนเท)
แต่สุดท้ายก็ดันซื้อหนึ่งในเซ็ตกาลิเลโอมาโดยไม่ตั้งใจ
แล้วมันดันสนุกด้วยนี่สิ!!
ไม่เห็นหน้าปกบอกเลยว่าเล่มนี้เป็นซีรีส์ .. คุณหลอกดาว >,<

กลลวงซ่อนตาย เป็นเรื่องราวที่ดำเนินไปตามชื่อเรื่องน่ะแหละ
คือเกิดเหตุฆาตกรรมขึ้น เป็นการฆาตกรรมโดยฆาตกรไม่ได้ตั้งใจ
แต่เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ต้องแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า .. คือการซ่อนศพ
กรรมวิธีการซ่อนศพนี้เองที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครต่างๆ เกิดขึ้น

เราอ่านหนังสือเล่มนี้แบบเรื่อยๆ และไม่ได้คาดหวัง
อ่านแบบเป็นผู้ติดตามสังเกตการณ์ ไม่ได้เอาตัวเองลงไปผูกพันกับตัวละคร
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นหนทางที่ตัวละครตัดสินใจเลือกเอง
มันผ่านการคิดอย่างดีมาแล้ว และเรายอมรับการตัดสินใจนั้น
ซึ่งก็ดีค่ะ ไม่ลุ้นดี ไม่เอาใจช่วยใครทั้งนั้น
แต่สนุกกับการติดตามว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

โดยครั้งนี้ ผู้เขียนได้เปลี่ยนวิธีเล่าไปจากสองสามเล่มที่ผ่านมา
คือเล่าเรื่องผ่านมุมมองของตัวละครเพียงตัวเดียว
แต่ครั้งนี้ เขาเล่าเรื่องผ่านทุกแง่มุม ทั้งมุมของฆาตกร มุมของผู้ช่วยฆาตกร
มุมของตำรวจ และมุมของผู้ช่วยตำรวจ รวมทั้งบรรยากาศอื่นๆ ภายในเรื่องด้วย
ซึ่งระหว่างอ่าน เราก็ได้รับความสนุกสนานเป็นอันดี
ได้เห็นมุมมองตัวละครครบเกือบทุกมุม
เรารู้ตัวฆาตกร และติดตามวิธีจัดการศพมาตั้งแต่ต้นเรื่อง
จนอยากจะรู้ว่าผู้เขียนจะฉีกตอนจบไปแนวไหนได้อีก
ซึ่งสุดท้าย เราก็ยังคงเดาเรื่องหรือแม้แต่เหตุการณ์ตอนต่อไปของเขาไม่เคยถูก

โดยรวมๆ ทั้งพล็อตและวิธีเล่าในเล่มนี้ ถือว่าผู้เขียนทำได้ดีค่ะ
โดยเฉพาะตอนจบ ถือว่าดีที่สุดตั้งแต่อ่านมา
สารภาพว่ามีเสียน้ำตาให้กับตอนจบของเรื่องด้วย
ผลงานเล่มนี้ของเขาทำให้เราเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงเป็นนักเขียนดังของญี่ปุ่น
แนะนำเลยค่ะว่า ถ้าอยากรู้จักผลงานของเคโงะ ให้เริ่มที่เล่มนี้เลยค่ะ

ปล.1 สงสัยอย่างหนึ่งว่าญี่ปุ่นที่เทคโนโลยีทันสมัยล้ำหน้ากว่าบ้านเราไปหลายสิบปีนั้น
เขาไม่มีกล้องวงจรปิดตามถนนหนทางบ้างหรือไร?

ปล.2 พออ่าน กลลวงซ่อนตาย ติดกับเล่ม รักในโลกพิศวง
เราก็อดรู้สึกไม่ไดว่าความสัมพันธ์ฉันเพื่อนระหว่างทากาชิกับโทโมฮิโกะในเรื่องก่อน
คล้ายคลึงกันกับความสัมพันธ์ของอิชิกามิกัยยุกาว่าในเรื่องนี้
คือเป็นเพื่อนที่มีสัมพันธ์อันดีต่อกันพิเศษกว่าเพื่อนคนอื่น
และความสัมพันธ์เช่นนั้นก็ดำเนินมาจนถึงตอนที่หนังสือเล่าเรื่องพวกเขา
เพียงแต่ตอนสุดท้ายของความสัมพันธ์ของตัวละครทั้งสองเรื่องจบกันไปคนละแนวทาง
แน่นอนว่าเราชอบแบบในเรื่องนี้มากกว่า