อ่านแล้วเล่า

หนุ่มนักเรียน

เรื่อง หนุ่มนักเรียน
ผู้แต่ง พ.เนตรรังษี
สำนักพิมพ์ บรรณกิจ
เลขมาตรฐานหนังสือ 9742204616

นับได้ว่า หนุ่มนักเรียน เป็นภาคต่อของ เด็กบ้านสวน
เนื่องจากในเล่มเด็กบ้านสวน ผู้เขียนจบเรื่องลงตรงที่ได้เข้าโรงเรียนพอดี
ในขณะที่เล่มนี้ ก็เริ่มต้นตอนเข้าโรงเรียนพอดิบพอดี

ฉากของเรื่อง ยังคงเป็นบ้านเดิมบ้านหลังเดียวกันกับที่เล่าไว้ในเด็กบ้านสวน
หนนี้ผู้เขียนเริ่มโตแล้ว เริ่มออกเที่ยวตามตรอกซอกซอยแถวนั้นและเล่าเอาไว้อย่างละเอียด
ไม่ว่าจะเป็นวัดบุปผาราม (วัดดอกไม้), วัดประยุรวงศ์ (วัดรั้วเหล็ก), โรงเรียนแถวๆ นั้น
รวมไปถึงโรงเรียนศึกษานารี (ทั้งโรงเรียนเดิมและที่ตั้งใหม่), ฯลฯ
ถ้าเป็นคนแถวนั้น คงอ่านแล้วเห็นภาพชัดเจน น่าจะฟินเพิ่มขึ้นไปอีก

ผู้เขียนเริ่มต้นอย่างเรียบๆ เล่าเรื่องเรื่อยๆ
สำนวนภาษาติดจะโบราณอยู่สักหน่อย แต่ไม่เป็นปัญหา
เพราะมันอ่านเพลินมาก ผู้เขียนเล่าเรื่องได้น่าติดตามดี
เล่าเรื่องเห็นภาพได้ย้อนอดีตไปไกลราวร้อยปี
เป็นชีวิตของเด็กนักเรียน ตั้งแต่วัยเริ่มไปโรงเรียน
(แต่ค่อนข้างโตมากแล้ว เพราะตอนที่ยังเล็กกว่านั้นเรียนที่บ้าน)
ผู้เขียนเป็นชาวฝั่งธนบุรี มีบ้านอยู่แถวๆ วงเวียนเล็ก
ได้เข้าเรียนครั้งแรกที่โรงเรียนวัดประยุรวงศ์ (วัดรั้วเหล็ก)
มีพี่สาวเรียนโรงเรียนคอนแวนต์ และพี่ชายเรียนโรงเรียน (น่าจะ) อัสสัมชัญ บางรัก

เรื่องราวที่เล่าถึง ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าเรื่องสัพเพเหระ
วิถีชีวิตประจำวัน และเรื่องราวรอบๆ ตัวไปทั้งหมด
เรื่องการละเล่นตามวัยสมัยก่อน
ตั้งแต่สมัยที่ผู้เขียนเรียนชั้นต้นเรื่อยไปจนถึงย้ายโรงเรียนไปเป็นนักเรียนชั้นโต
เรื่องวิถีชีวิตของเด็กๆ สมัยก่อน นอกจากเรื่องเล่นก็มีเรื่องเรียน ซึ่งไม่หนักหนาเท่าไรนัก
เรื่องเล่าจึงมีแต่ความซนแสบแบบเด็กสมัยก่อน วีรกรรมต่างๆ ของเพื่อนของผู้เขียน
ซึ่งแม้จะเป็นเรื่องราวธรรมดาๆ แต่เมื่อมันผ่านมาตั้งร้อยปี
เรื่องธรรมดาก็กลายเป็นเรื่องน่าตื่นตาตื่นใจไปเสียทั้งหมด

นอกจากเรื่องเรียนๆ เล่นๆ ยังพ่วงไปถึงประเพณีความเชื่อต่างๆ
เรื่องโจรเรื่องขโมย เรื่องนักเลง
แต่ที่เราชอบที่สุด เห็นจะเป็นเรื่องอาหาร 5555
ทั้งเมนูโบราณ พืชผักผลไม้โบราณ อ่านแล้วน้ำลายไหล
ที่พื้นๆ หน่อยก็อย่างกุ้งเผา สะเดาน้ำปลาหวาน
พิเศษกว่าตรงที่ลวกสะเดาด้วยน้ำข้าว แถมมีน้ำปลามะกอก
ผักเสี้ยนดองกินกับน้ำพริก แนมปลาช่อนแห้ง
แล้วก็ค่อยอัพเลเวลทั้งความน่ากินและความหากินยาก
อย่างไข่แมงดายำกับตะลิงปลิงหรือมะดัน
ยำมะม่วงขบเผาะใส่กุ้งแห้ง หนังหมู ถั่วลิสงบุบ หอมแดง
มาพีคสุดตรงไข่เหี้ยแช่น้ำเกลือแล้วพอกโคลน
เอามาหมกไฟ กินกับน้ำปลามะนาว
อ่านแล้วอยากกินก็ไม่รู้จะไปหากินได้ที่ไหน ทรมานกิเลสแท้ๆ

อาหารหาบเร่ก็ใช่ย่อย
ฟังชื่อเมนูนั้นก็เหมือนๆ กับสมัยนี้แหละ
แต่วัตถุดิบก็ต่างออกไปนิดหน่อยตามยุคสมัย
วัตถุดิบเปลี่ยนหน่อยเดียว แต่ความน่ากินเพิ่มขึ้นเยอะมาก
ผู้เขียนมีพรสวรรค์ทางด้านการบรรยาย โดยเฉพาะบรรยายเรื่องอาหารการกินจริงๆ
เล่มนี้อ่านตอนหิวนี่น้ำย่อยทะลักทลาย อันตรายต่อสุขภาพกระเพาะอาหารมากๆ >,<

อยากจะบอกเลยว่า ถ้าใครเคยอ่านเด็กบ้านสวนแล้วชอบ
แนะนำให้หาเล่มนี้มาอ่านค่ะ
โดยส่วนตัว เราว่าเล่มนี้สนุกกว่าเด็กบ้านสวนอีก ชอบมาก อ่านเพลินมากค่ะ ^^

Comments are closed.