เรื่อง หญ้าแพรก ดอกมะเขือ และเรือน้อย
ผู้แต่ง ว.วินิจฉัยกุล
สำนักพิมพ์ เพื่อนดี
(สนพ. ในเครือ สนพ.อักษรโสภณ)
ราคา 220 บาท

ครั้งแรกที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ คุณครูคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนบ้านของเราให้ขอยืมอ่าน
แม้จะประทับใจนิยายของอ.วินิตามาหลายเรื่อง แต่นิยายชื่อเรื่องแบบนี้ไม่เคยเตะตาเรา
พอมีคนให้ยืมมา ก็อ่านไปงั้นๆ ไม่คาดหวังอะไร
แต่พออ่านจบ เป็นต้องเปลี่ยนความคิดทันที

หญ้าแพรก ดอกมะเขือ และเรือน้อย เป็นนิยายใสๆ
มีกลิ่นอายคล้ายๆ น้ำใสใจจริง แต่เน้นหนักไปที่นักศึกษาคณะครุศาสตร์
แม้ว่าจะเป็นคณะวิชาซึ่งชื่อก็บอกกลายๆ ว่า “จบไปเป็นครู”
แต่ก็ใช่ว่านักศึกษาทุกคนที่มาเรียนที่คณะนี้จะอยากเป็นครูไปเสียทั้งหมด

บัวบรรณ มนไท และแตงกวา สามนักศึกษาคณะนี้
เป็นตัวแทนกลุ่มที่จะเล่าเรื่องราวของเหล่าว่าที่ครูให้พวกเราฟัง
นักศึกษา ที่ในบางขณะก็คล้ายจะยังไม่พ้นวัยเด็ก วัยเรียน
แต่ก็เป็นรอยต่อของคนที่จะต้องดูแลรับผิดชอบนักเรียนที่เด็กกว่าตนไม่เท่าไรตามวิชาชีพ
เพราะเหตุที่วัยใกล้เคียงกัน
ว่าที่ครูกับลูกศิษย์ก็เลยมีความสัมพันธ์แบบต้องลุ้นเอาหน่อย
คือถ้าดีก็ดีไปเลย แต่ถ้าแย่ก็แย่ไปเลยเหมือนกัน
โดยเฉพาะถ้าได้ลูกศิษย์สุดกร่างจนเป็นที่ร่ำลือของโรงเรียนในสังกัดมหาวิทยาลัยตัวเองแล้วล่ะก็
คือถ้าคุมกันไม่อยู่ ครูก็โดยศิษย์ถอนหงอกเอาง่ายๆ
แต่ถ้าซื้อใจกันได้เมื่อไร ลูกศิษย์ก็จะนับถือให้เป็นพ่อพิมพ์แม่พิมพ์ชีวิตกันเลย

คล้ายๆ จะอ่าน GTO ภาคภาษาไทย แถมเป็นเวอร์ชั่นผู้หญิงอีกต่างหาก
ซึ่งแม้นักเรียนจะไม่แสบสันต์เท่า GTO
ครูก็ไม่เก่งเว่อร์เท่าโอนิซึกะ แถมยังมีตัวช่วยอีกเป็นโขยง
แต่ก็สมจริงแบบไทยๆ น่ารักแบบลูกทุ่ง อ่านแล้วก็อมยิ้มได้เรื่อยๆ

ตัวละครล้วนอยู่ในวัยใส เนื้อเรื่องก็อยู่แค่โรงเรียนกับมหาวิทยาลัยเป็นส่วนมาก
อ่านแล้วก็ให้ความรู้สึกสดใสย้อนวัยคนอ่านกลับไปเป็นเด็กนักเรียนนักศึกษากันอีกรอบ