เรื่อง daylight ’till nighttime : วันยันค่ำ
ผู้แต่ง กรกฎ พัลลภรักษา
สำนักพิมพ์ ฤดูร้อน
ราคา 150 บาท

วันยันค่ำ เป็นหนังสือที่ถือกำเนิดมาไล่ๆ กับไม่ซ้ำหน้าค่ะ
ปกเล่มต่อมาของกรกฎยังคงเตะตาเราเช่นเคย (และก็จำเนื้อหาภายในเล่มไม่ได้เช่นเคย)
มาค่ะ เราจะเล่าให้เหมือนอ่านเป็นครั้งแรกเลยทีเดียวเชียว ;P

ตัวหนังสือของกรกฎในเล่มนี้เป็นกันเองคล้ายสมุดบันทึก
แต่ละบทจะเล่าเรื่องราวในท้องถิ่นต่างๆ และท้ายบทมีรายละเอียดทริปทิ้งท้ายไว้ให้

วันยันค่ำ เปิดเรื่องมาด้วยการท่องเที่ยวแบบอกสั่นขวัญแขวนที่สุดเท่าที่เคยอ่าน
จำไม่ได้เลยว่าเคยอ่านเรื่องแบบนี้ด้วย แอบอึ้งเบาๆ
กรกฎเล่าเรื่องการพายเรือคายัคล่องแม่น้ำลียาวนานกว่า 5 ชม. จนมืดค่ำ..กลางแม่น้ำ
พร้อมประสบการณ์สุดหลอนของนักท่องเที่ยวหญิง .. โชคยังดีจบตอนอย่างปลอดภัย (?)

เป็นอันว่าเรื่องราวอันน่าตื่นเต้นขนาดนั้นมีแค่ตอนแรกตอนเดียวค่ะ
ตอนหลังๆ นับเป็นการท่องเที่ยวที่ค่อนข้างปกติสุข หนึ่งตอนหนึ่งเมือง
เล่าไม่หมด แตะเมืองละนิดละหน่อย พอเป็นแรงบันดาลใจให้พออยากไป
จากนั้นก็ไปหาข้อมูลละเอียดๆ จากเล่มอื่น (หรือเว็บไซด์อื่น) กันอีกที
แต่ละตอนในเล่ม ค่อนข้างสั้นและกระชับกว่า “ไม่ซ้ำหน้า” เล่มก่อนค่ะ
อิ่มใจน้อยกว่า สนุกน้อยกว่า

วันยันค่ำ เป็นหนังสือท่องเที่ยวรุ่นแรกๆ ที่เราอ่าน (ต่อจากเพลงดาบฯ และบินหลาฯ)
ตอนนั้นหนังสือแนวนี้เป็นอะไรที่ใหม่มากสำหรับเรา
เป็นการเปิดหูเปิดตาว่าที่วัยรุ่นที่เริ่มเอาใจออกห่างหนังสือนิยายและวรรณกรรมเยาวชน
วันยันค่ำ (และเล่มอื่นๆ ของกรกฎฯ) เข้ามาถูกจังหวะ ถูกที่ ถูกเวลาพอดี
พอมาอ่านวันนี้ ออกแนวค่อนข้างเฉยๆ ไปแล้ว

หนังสือที่เราอ่านแล้วชอบ อ่านแล้วอิน คงเป็นหนังสือที่คนเขียนและคนอ่านมีฝันร่วมกัน
ในกรณีที่คนเขียนฝันอยู่คนเดียว คนอ่านเปลี่ยนเรื่องฝันไปแล้ว
ความสนุกก็เลยลดลงไปตามลำดับ (มั๊ง)

วันยันค่ำ ย้อนให้เราได้กลับไปสำรวจความฝันของตัวเราเองเมื่อครั้งยังวัยรุ่น
ตอนนั้น เราคงคิดคงฝันอะไรคล้ายๆ ผู้เขียนนี่แหละ
ฝันถึงการท่องเที่ยว ฝันถึงอิสระ ฯลฯ
นานแค่ไหนกัน ที่ฝันค่อยๆ เปลี่ยนไป? แล้วตอนนี้ เรากำลังฝันถึงอะไรกัน?

ปล. ในเล่มนี้มีเล่าถึงแอมแทรค รถไฟสายแสงดาวฝั่งทะเลที่ภวัตและวริษานั่งในเรื่องด้วย
แต่กิ่งฉัตรเล่าเอาไว้ได้โรแมนติคกว่าเยอะเลย >,<