เรื่อง รสชาติอาหารจานครอบครัว
ผู้แต่ง เอโกะ ยามากุจิ
ผู้แปล พลอยทับทิม ทับทิมทอง
สำนักพิมพ์ piccolo
(สำนักพิมพ์ในเครืออมรินทร์)
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161846152

ร้านอาหารฮาจิเมะ เป็นร้านอาหารที่เปิดมาอย่างยาวนาน
ก่อนหน้านั้น ร้านอาหารร้านนี้เคยเป็นร้านอาหารฝรั่งมาก่อน
แต่เกิดเหตุการณ์ขึ้นมากมาย
ท้ายที่สุด ร้านนี้ได้กลายเป็นร้านอาหารเล็กๆ
ที่มีคุณป้าร้านอาหารช่วยกันทำกันอยู่สองคน
คนหนึ่งคือฟูมิ ผู้เป็นลูกสะใภ้ และอิจิโกะ ซึ่งเป็นแม่สามี

ร้านฮาจิเมะ เป็นร้านอาหารที่ขายอาหารชุด
สำหรับพนักงานเงินเดือนในตอนกลางวัน
และกลายเป็นร้านอิซากายะในตอนกลางคืน
บรรยากาศในร้านให้ความรู้สึกอบอุ่น
มีลูกค้าประจำน่ารักๆ เข้ามาอุดหนุนเสมอๆ
ทั้งลูกค้าขาประจำตอนกลางวัน และลูกค้าขาประจำในช่วงกลางคืน

ผู้เขียนเล่าเรื่องย่อยเป็นตอนๆ
ในแต่ละตอน ก็เป็นเรื่องเล่าของลูกค้าที่วนเวียนเข้าออกในร้าน
เราว่าเขาเล่าเรื่องไม่ค่อยต่อเนื่อง
การตัดบท การเปลี่ยนฉาก มีจังหวะแปลกๆ
ที่ทำให้เรางงว่า อ้าว เมื่อกี๊เล่าถึงเรื่องอะไรอยู่นะ
ตอนนี้มาถึงตรงนี้ได้ไง
เรารู้สึกคล้ายๆ แบบนี้ไปตลอดทั้งเล่มเลย
อ่านไปสักพักถึงจะเริ่มชิน ว่านี่เป็นวิธีการเล่าเรื่องของผู้เขียน

รสชาติอาหารจานครอบครัว
มีพล็อตที่ไม่ได้สลับซับซ้อนหรือแปลกใหม่อะไรเลย
แต่อาหารในเรื่องที่ถูกบรรยายเอาไว้เสียน้ำลายสอนั้นดึงดูดมาก
อยากกินหอยนางรมชุบแป้งทอด อยากกินมะเขือม่วงแช่ซอส >,<

และเพราะอาหารที่ทำด้วยใจนี่เอง
ที่ทำให้โทนของเรื่องอบอุ่น
ทางออกของปัญหาที่เกิดขึ้นกับลูกค้าในเรื่อง
ก็เลยละมุนและอ่อนโยนไปด้วย
เราว่าตัวละครในเรื่องนี้น่ารักดี
ลูกค้าขาประจำสนิทกันเหมือนครอบครัว
อ่านตอนแรกๆ อาจจะงงนิดหน่อย
เพราะผู้เขียนเปิดตัวละครเซ็ตนี้ออกมาชุดใหญ่ตั้งแต่ตอนแรก
เราจะไม่แน่ใจว่าต้องจำชื่อใครบ้าง ใครเป็นตัวสำคัญ
(ก็เลยไม่จำใคร และจำใครไม่ได้เลย 5555)
แต่พออ่านไปเรื่อยๆ ตัวละครที่ควรจะจำ หรือมีบทบาทสำคัญ
ก็จะถูกหยิบมาเล่าซ้ำ เดี๋ยวก็ค่อยๆ จำได้ไปเอง

โดยรวมเรื่องนี้อ่านได้เพลินๆ นะ ไม่ได้ให้ความรู้สึกที่แย่
เป็นความรู้สึกอุ่นๆ ยิ้มๆ ตอนอ่าน
แต่ก็ไม่ได้มีจุดพีคที่ทำให้หลงรักขนาดนั้น
เป็นเรื่องที่ให้ความรู้สึกกลางๆ ค่ะ