อ่านแล้วเล่า

มีใครบางคนไม่ยอมลาจาก

เรื่อง มีใครบางคนไม่ยอมลาจาก
ผู้แต่ง โอตสึ อิจิ
ผู้แปล พรพิรุณ กิจสมเจตน์, ฉัตรขวัญ อดิศัย , สุริยงวรวุฒิ สิริวิวัฒน์กุล, ปิยะวรรณ ทรัพย์สำรวม, รัตน์จิต ทองเปรม
สำนักพิมพ์ ฮัมมิงบุ๊คส์
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786169432920

เป็นรวมเรื่องสั้นที่มีมวลรวมสะเปะสะปะมาก
ไม่เป็นธีมเดียวกันเลย
เรียกได้ว่า เราจะสามารถชิมโอตสึ อิจิ ได้ทุกรสชาติ
ทุกแบบที่เป็นเขารวมกันอยู่ในนี้
ดังนั้น ในเมื่อไม่อาจรีวิวภาพรวมได้
ขอแยกรีวิวเป็นเรื่องๆ นะคะ

เรื่องแรก เมื่อผมกลายเป็น ‘พี่หมี’
เรื่องนี้พี่หมีน่ารักจังเลย
เพราะเป็นโอตสึ อิจิ เราจึงหวาดกลัวกลิ่นอายดาร์กในเรื่อง
โชคดีที่เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้น มาเร็ว เคลมเร็ว
ทำให้เราไม่ต้องลุ้นนาน
ชอบเรื่องนี้ค่ะ

เรื่องต่อมา โอโซมัตสึซัง นักสืบจอมละมุนกลับมาแล้ว
ปล่อยเบลออ่านเรื่องนี้
แล้วเราจะพบกับความบ้าบอ อิหยังวะ ตลกๆ แต่ก็งงๆ

เรื่องที่สาม แม่บ้าน
เรื่องนี้สนุกดีนะ เรื่องยังคงอยู่ในธีมหลุดโลก
แต่เป็นหลุดโลกที่อ่านสนุก
จินตนาการไปเรื่อยของคุณผู้เขียน
ทำให้เราติดตามไม่ปล่อย ว่าเรื่องมันจะไปจบที่ตรงไหน
แอบอยากคิดว่าถ้าเราเป็นแม่บ้านบ้านนี้
เราจะจิตแข็งพอที่จะแกล้งทำเป็นไม่เห็นผีหรือเปล่า
ชอบเรื่องนี้ค่ะ

เรื่องที่สี่ FILM
เหมือนจะดีนะ แต่จบเร็วเกินไปมาก
ไม่รู้ว่าเราตีความถูกหรือเปล่า
แต่อยากให้ผู้เขียนฟันธง และขยี้ประเด็นเพิ่มอีกหน่อย
เอาจริงๆ เรื่องนี้เราชอบน้อยสุดเลย
เหมือนเป็น Interlude ในอัลบั้มเพลง อะไรแบบนั้น

เรื่องสุดท้าย ยูงาวะอยากอยู่ในภาพ
เรื่องนี้น่ารักดี แต่ก็ยังมีกลิ่นอายดาร์กในแบบของโอตสึ อิจิ
เป็นการข้ามผ่านปมในใจของตัวละครหลัก
ที่มีผีสาวสุดน่ารักเป็นตัวช่วยแบบไม่ได้ตั้งใจ
ชอบเรื่องนี้เช่นกันค่ะ ^^

แม้ว่าตอนมานั่งนึกย้อนถึงแต่ละเรื่องสั้นเพื่อรีวิว
จะรู้สึกว่าเราชอบหลายเรื่อง
แต่ความรู้สึกตอนอ่านกลับไม่ใช่ มันบอกไม่ถูก
คือชอบ แต่ชอบไม่สุด มันงงๆ มึนๆ
เอาจริงๆ ถ้าใครจะอ่าน โอตสึ อิจิ เป็นครั้งแรก
ไม่ควรเริ่มที่เล่มนี้ค่ะ

Comments are closed.