เรื่อง ฟื้น
ผู้แต่ง โจน โลเวอรี่ นิกซอน
ผู้แปล จิตต์สุภา แซ่ฉิน
สำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์
เลขมาตรฐานหนังสือ 9789744751119

เรื่องราวของเด็กหญิงที่ถูกยิง และกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา
สเตซี่ในวัย 13 ปี กลับมาบ้านและพบว่ามีใครบางคนบุกเข้ามาในบ้าน ยิงแม่ของเธอ
ฆาตกรเห็นเธอ และยิงเธอด้วยอีกคน
ความจำเธอหยุดนิ่งอยู่ในวันนั้น ก่อนจะหลับลึกไป 4 ปี
สเตซี่ฟื้นมาอีกครั้งในอายุ 17 ปี .. เธอตื่นขึ้นมาเพื่อพบว่า ..
ชีวิตนับจากวัย 13 ปีของเธอได้พลิกผันไปอย่างที่ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกเลย

เธอเป็นพยานเพียงคนเดียวที่เห็นหน้าฆาตกรที่ฆ่าแม่
แต่ที่โชคร้ายคือ ความจำส่วนนั้นได้หายไปเมื่อเธอตื่นขึ้นมา
ความทรงจำที่สูญหายนี้กำลังค่อยๆ กลับมา .. แต่มันต้องใช้เวลา
เธอจะต้องนึกหน้ามันให้ออก ก่อนที่มันจะตามหาตัวเธอพบ!!

โดยรวมแล้ว นับว่าเป็นหนังสือที่มีพล็อตที่น่าสนใจเลย
แต่หนังสือเล่มนี้มีดีแค่พล็อตเท่านั้นเอง
การนำเสนอ วิธีเล่าเรื่องห่วยมาก
ผู้เขียนใช้บทสนทนาในการเล่าเรื่องเป็นหลัก
ส่วนที่บรรยาย ก็มักเป็นการพร่ำพรรณนาถึงตัวเองของสเตซี่
การบรรยายบรรยากาศโดยรอบทำได้ไม่ดี เสียดายที่ใช้ภาษาได้ไม่คุ้ม
ทำให้การดำเนินเรื่องไม่ค่อยเห็นภาพ ไม่มีอารมณ์ร่วม
ไม่ระทึก ไม่อินตามเท่าที่ควร

อ่านแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนใจร้อน
อ่านนิยายสืบสวนแล้วรู้สึกชักช้า อืดอาด ไม่ทันใจมาสองเรื่องติดแล้ว
แถมตัวละครก็ไม่น่ารัก ไม่น่าเอาใจช่วย ลุ้นไม่ขึ้นอีก

ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเขียนให้ตัวเอกดูโง่ๆ ขาดไหวพริบ
ทำตัวล่อแหลม เรียกแขกตลอด
หายจากความจำเสื่อม ยังจำหน้าคนร้ายไม่ได้
ก็ดันเอาหน้าตัวเองไปลงหนังสือพิมพ์หรา
มีคนหลอกพาเดินไปนอกลู่นอกทางก็ไป
เพื่อนชวนไปปาร์ตี้ก็ไป ใครให้กินอะไรก็กิน ฯลฯ
คือไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตัวเองอยู่ในมุมสว่าง คนร้ายเป็นใครก็ยังไม่รู้
ทำตัวพร้อมถูกฆ่ามาก
ถ้าไม่ใช่นิยาย นางไม่รอดแน่ๆ

เป็นนิยายที่พล็อตอ่อนมาก ไม่รู้ทำถึงตัดสินใจซื้อเล่มนี้มา
(จำได้ว่าเคยอ่านรีวิวเอาไว้ว่ามันดี ตอนนี้หารีวิวนั้นไม่เจอแล้ว)
เป็นนิยายสืบสวนที่อ่านไม่สนุกเลย
ไม่ค่อยลุ้นเท่าไร ออกแนวเซ็งตัวละครมากกว่า
ผิดหวังมากค่ะ