เรื่อง ปริศนา
ผู้แต่ง ว. ณ ประมวญมารค
สำนักพิมพ์ ต้นอ้อ
ราคา (เล่มละ) 150 บาท (2 เล่มจบ)

ปริศนา คือนวนิยายเล่มแรกในสามเล่มของนิยายในชุดนี้
(อันประกอบไปด้วยปริศนา เจ้าสาวของอานนท์ และรัตนาวดี)
ปริศนาเปิดเรื่องชวนติดตามด้วยตัวละครที่มีลักษณะนิสัยน่ารัก
ชวนให้ผู้อ่านหลงรัก ปริศนา ได้ไม่ยาก
ผู้เขียนเล่าเรื่องอย่างกระชับและสนุก มีวิธีเล่าเรื่องที่น่าสนใจ
ลำดับเหตุการณ์ชวนติดตาม อะไรที่ไม่อยากให้เยิ่นเย้อ ก็เล่าอย่างกระชับ
อย่างเช่น เล่าเป็นจดหมายจากปริศนาถึงอาแทน

ปริศนาเป็นลูกสาวคนสุดท้องในครอบครัวสุทธากุล
เป็นลูกสาวที่เกิดภายหลังจากบิดาเสียชีวิตไปแล้วหลายเดือน
อาวิรัชซึ่งเป็นข้าราชการสถานทูตอยู่ที่วอชิงตัน รู้สึกถูกชะตากับหลานสาวคนนี้
จึงขอปริศนาไปเลี้ยงและโตที่ต่างประเทศตั้งแต่เล็กจนกระทั่งเรียนจบ
วันที่ปริศนาเดินทางกลับมายังแผ่นดินเกิดนี้เองคือจุดเริ่มต้นของเรื่อง

เมื่อปริศนาโตที่เมืองนอก นิสัยของเธอจึงเป็นฝรั่งไปมาก มากจนคนที่ไม่รู้จักมองว่าเปรี้ยว
ภายนอก ปริศนาเป็นเด็กซนๆ คนหนึ่ง แต่แท้ที่จริงแล้วเธอมีความคิดลึกซึ้งไม่น้อย
มีความเก่งและดีอยู่ในตัวมากมาย แต่ทั้งหมดถูกปิดบังเอาไว้ด้วยมาดซนๆ ของเธอเสียหมด

เมื่อกลับมาได้ไม่นาน ปริศนาก็ได้ไปเป็นครูอยู่ที่โรงเรียนสิกขาลัย
ปริศนาเองก็แสนซนแก่นเซี้ยวไม่หยอก
เมื่อมาเป็นครู กลับต้องมาปราบนักเรียนสุดเฮี้ยวเข้าด้วย
ไปๆ มาๆ ครูกับนักเรียนเลยเข้ากันได้เพราะความเฮี้ยวนี่เอง

เรื่องราวของปริศนานี้ เกิดขึ้นในราวต้นรัชสมัยของรัชกาลที่ 9 เรานี้เอง (ถ้าเดาไม่ผิดนะ)
ผู้ใหญ่ในเรื่องหลายคน จึงเป็นคนเก่าคนแก่จากในรัชสมัยของพระเจ้าอยู่หัวองค์ก่อนๆ
แต่ตัวละครเด็กรุ่นใหม่ทั้งหลายจึงมีความทันสมัย รู้จักเข้าสังคม
มีการติดตามแฟชั่น ตัดเสื้อ เล่นกีฬาเทนนิส ว่ายน้ำ และเต้นรำ กันเป็นของทันสมัย

คนสมัยก่อน เวลาเขาจะจีบลูกสาวบ้านไหนนี่เขาจีบกันทั้งบ้านนะ
พาไปเต้นรำก็ยกกันไปทั้งบ้าน ชวนเที่ยวเรือก็ชวนไปทั้งบ้าน น่ารักดี
ประวิช (น้องชายบุญธรรมของท่านชายพจน์)
เลยได้ควงสามสาวบ้านสุทธากุลเป็นการเอิกเกริก

ในวงสังคมเหล่านี้เอง หม่อมเจ้าพจน์ปรีชาเป็นหนึ่งในบุคคลที่เป็นที่กล่าวขวัญถึงบ่อยๆ
ท่านชายและปริศนาต่างได้ยินชื่อเสียงเรียงนาม รวมไปถึงกิตติศัพท์ต่างๆ ของกันเป็นระยะ
แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้พบกันจริงๆ สักที
เมื่อทั้งสองคนได้พบกัน
ภาพที่วาดไว้ในจินตนาการของทั้งคู่จึงค่อนข้างต่างจากตัวตนจริงของอีกฝ่าย
และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของความประทับใจ

นิยายเรื่องนี้อ่านเพลินดีค่ะ
ภาษาเรียบง่าย ไม่ได้สละสลวยพิถีพิถัน แต่เด่นที่การดำเนินเรื่องมากกว่า
การดำเนินเรื่องชวนติดตามจดจ่อ และสนุกต่อๆ กันไปตลอดทั้งเล่ม
สำนวนโบราณ (เพราะเขียนเมื่อนานมาแล้ว) แต่ก็เป็นภาษาเล่าง่ายๆ อ่านได้ไม่ยาก
ซ้ำเนื้อเรื่องยังสนุกชวนติดตามตลอดเวลา
ตัวละครอาจจะมากหน่อย แต่ก็เป็นตัวละครที่เราล้วนคุ้นเคยกันมาจากละครหลายต่อหลายเวอร์ชัน

สำหรับเรา เราเสียดายนิดเดียวที่ตอนใกล้จบถูกเล่ารวบรัดเป็นจดหมายไปเสียหมด
ไอ้ที่เกร็งรอฟินเอาไว้เลยเก้อเลย ฟินไม่สุดอย่างที่ตั้งใจค่ะ