อ่านแล้วเล่า

ถึงแม่จำเนียร

126-2-%e0%b8%96%e0%b8%b6%e0%b8%87%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%88%e0%b8%b3%e0%b9%80%e0%b8%99%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%a3

เรื่อง ‘ถึงแม่จำเนียร
ผู้แต่ง วาณิช จรุงกิจอนันต์
สำนักพิมพ์ สนามหลวง
ราคา 20 บาท

สะสมหนังสือของคุณวาณิช จรุงกิจอนันต์ มาได้จำนวนหนึ่งแล้วค่ะ
ถึงเวลาเลือกมาอ่านรวดเดียวกันเสียรอบหนึ่งเสียที
(เพื่อรอเวลาสะสมใหม่อีกครั้ง ;P)
เริ่มต้นที่ ‘ถึงแม่จำเนียร ก่อนเลย

126-3-%e0%b8%96%e0%b8%b6%e0%b8%87%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%88%e0%b8%b3%e0%b9%80%e0%b8%99%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%a3

พอจะอนุมานได้ว่า จดหมายถึงแม่จำเนียร เล่มนี้
เป็นหนังสือเล่มต่อของจดหมายถึงเพื่อน หนังสือเล่มก่อนหน้านี้ของคุณวาณิชผู้เขียน
โดยที่จดหมายถึงเพื่อน เป็นจดหมายที่เล่าเรื่องที่อเมริกา ในราวๆ ยุค 70 ให้เพื่อนชาวไทยฟัง
ในขณะที่จดหมายถึงแม่จำเนียรเล่มนี้กลายเป็นมุมกลับ
เป็นเรื่องสั้นที่เขียนในทำนองจดหมาย
เสียดสีเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในเมืองไทย ในราว พ.ศ. 2522
ให้เพื่อนคนไทย (ที่มีนามว่า ‘แม่จำเนียร’) ซึ่งอยู่ที่อเมริกาอ่าน
นับเป็นบันทึกทางประวัติศาสตร์แบบไม่เป็นทางการขนาดย่อ
ที่อ่านขำ อ่านเพลิน อ่านสนุก

126-1-%e0%b8%96%e0%b8%b6%e0%b8%87%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%88%e0%b8%b3%e0%b9%80%e0%b8%99%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%a3

สำนวนประชดประชัน จิกกัดเล็กๆ น้อยๆ เรียกรอยยิ้มตั้งแต่ฉบับแรก
สำนวนอย่างคุณวาณิช เล่าเรื่องสัพเพเหระอะไรก็สนุก
และนี่เอามาใช้เล่าเรื่องเหตุการณ์บ้านเมืองในยุคเมื่อ 40 ปีที่แล้ว
ก็ได้เห็นภาพบ้านเมืองเก่าๆ แบบที่เราทันบ้างไม่ทันบ้าง
คนสูงวัยหน่อยก็อ่านเพื่อรำลึกความหลัง
เด็กรุ่นใหม่ก็อ่านไว้เป็นความรู้

อันที่จริง ช่วงที่คุณวาณิชเล่าถึงนี้ ก็เพิ่งผ่านเหตุการณ์ 6 ตุลาฯ มาได้ไม่นานด้วย
คุณวาณิชเอ่ยถึงพาดผ่านไปมาอยู่เหมือนกัน
แต่เป็นเรื่องที่ล้วนแต่ฟังมาอีกทีทั้งนั้น
เพราะในช่วงเกิดเหตุการณ์จริงๆ ตัวคุณวาณิชเองก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์เช่นกัน
ตอนนั้นกำลังศึกษาปริญญาโทอยู่ที่อเมริกา และกลับมาในปี 2522 นี้เอง
แต่ถึงอย่างนั้น เรื่องราวก็ยังสดใหม่ และยังไม่ถูกบิดเบือนมากนัก

126-6-%e0%b8%96%e0%b8%b6%e0%b8%87%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%88%e0%b8%b3%e0%b9%80%e0%b8%99%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%a3

สำนวนรุนแรงแสบสันต์หรรษาไม่ใช่น้อย
อยากให้คุณวาณิชมาด่ารัฐบาลยุคนี้อีก
แต่แกด่าแรงจริงๆ แม้จะทำเป็นทีเล่นทีจริงก็เถอะ
ไม่รู้ว่ายุคนั้นโดนเพ่งเล็งแค่ไหนบ้าง

126-5-%e0%b8%96%e0%b8%b6%e0%b8%87%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%88%e0%b8%b3%e0%b9%80%e0%b8%99%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%a3

126-7-%e0%b8%96%e0%b8%b6%e0%b8%87%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%88%e0%b8%b3%e0%b9%80%e0%b8%99%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%a3

อ่านๆ ไปก็ชักจะสรุปได้ว่า
ไอ้ที่เราบ่นๆ ด่าๆ ว่านักการเมืองขี้โกงน่ะ
เขาก็โกงกันมาตั้งตะเรายังไม่เกิด
หรือไม่ก็เกิดแล้วแต่ยังไม่รู้ความทีเดียวเชียวแหละ
ตำรวจเลวก็มีกันนานแล้ว
คนขับรถแย่ ปาดซ้ายโฉบขวา บีบแตรด่า หรือชนแล้วลงมายืนด่ากันน่ะ
มันมีมาตั้งแต่เริ่มมีรถทีเดียว
น้ำท่วมกอทอมอ ก็ท่วมกันมาตั้งนานแล้ว แล้วเขาก็บ่นเหมือนยุคเราเป๊ะ
อะไรๆ มันก็วนลูปมาซ้ำรอยเดิมทั้งนั้นแหละ
เข้าใจกระจ่างแจ้งเลยที่เขาว่าเมืองไทยเราไม่ก้าวหน้าไปไหน
ยังย่ำซ้ำรอยอยู่ที่เดิมนี่แหละ
ต่อให้คนเขียนไปเกิดใหม่มาอีกสักชาตินึง
ก็เชื่อได้ว่าจะรำลึกชาติได้ว่า
เมื่อชาติที่แล้วที่เคยเจอมาก็แบบนี้แหละนะ

126-4-%e0%b8%96%e0%b8%b6%e0%b8%87%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%88%e0%b8%b3%e0%b9%80%e0%b8%99%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%a3

ปลงเสียเถอะแม่จำเนียร

Comments are closed.