เรื่อง ชดใช้
ผู้แต่ง มินะโตะ คะนะเอะ
ผู้แปล กนกวรรณ เกตุชัยมาศ
สำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161818456

กลับมาอ่านงานของ มินะโตะ คะนะเอะ อีกครั้ง
หนังสือเทพๆ แบบนี้ ไม่ควรอ่านติดกันจริงๆ
เพราะเล่มนี้มาในแนวเดียวกันกับ คำสารภาพ เลย
ถ้าอ่านต่อกันคงมีเปรียบเทียบ
แต่พอเว้นช่วงจนลืมเรื่องโน้นไปแล้ว
เรื่องนี้เลยเทพได้เทียบชั้นกัน

ผู้เขียนยังคงใช้วิธีเล่าผ่านปากตัวละครรวดเดียวจบเหมือนเดิม
แต่ผู้เล่าถูกตัดแบ่งออกเป็น 5 ตอน 5 คน
ทุกคนเล่าเรื่องเดียวกัน ผ่านมุมมองตนเอง
เรื่องที่เกิดขึ้น เป็นคดีฆาตกรรมเด็กนักเรียนหญิงชั้นประถม 4
เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อ 15 ปีก่อน
ยังจับตัวฆาตกรไม่ได้ และคดีกำลังจะหมดอายุความ
ตัวละคร 4 ใน 5 ที่เล่าเรื่องนี้ เป็นเพื่อนของเด็กหญิงผู้ตาย
คือทุกคนเป็นเด็กประถมในวันเกิดเหตุ
แม้ตอนนี้จะเติบโตและดูเหมือนว่าเริ่มต้นชีวิตใหม่กันได้ด้วยดี
แต่บาดแผลจากการเป็นทั้งผู้พบศพ และพยานที่เห็นฆาตกรในวันนั้น
ยังคงฝังใจพวกเธอมาจนทุกวันนี้

ผู้เขียนเปิดตอนแรกได้สุดสะพรึง
มันเริ่มต้นเนิบๆ ด้วยสำนวนการเขียนจดหมายที่ยาวมาก
เป็นเรื่องเล่าจากมุมเดียว รวดเดียว
แต่ผู้เขียนก็ยังทำให้เรารู้สึกสะพรึงได้
ไม่ต่างจากตอนอ่าน คำสารภาพเลย

แน่นอนว่าเกิดเหตุฆาตกรรมขึ้น
แต่การตามหาตัวฆาตกร กลายเป็นเรื่องรองไปเลย สำหรับหนังสือเล่มนี้
เราไม่ได้อยากรู้เลยด้วยซ้ำว่าฆาตกรคือใคร
สิ่งที่เราอยากรู้คือ เหล่าตัวละครแต่ละคนในเล่มนี้
จะโรคจิตแบบไหน และไปสุดถึงไหนกันบ้าง
โดยเฉพาะแม่ของเหยื่อ
เรารอจะฟังเรื่องเล่าจากฝ่ายเธอมากที่สุด

แม้ว่าเหตุการณ์เดียวกันจะถูกเล่าซ้ำๆ
แต่ผู้เขียนค่อยๆ ให้รายละเอียดที่แตกต่าง
ภาพเดียวกันที่ถูกมองจากมุมต่างกัน
จะถูกถ่ายทอดออกมาพร้อมกับตัวตนของผู้เล่าเรื่อง
เราจะค่อยๆ รู้จักตัวละครแต่ละตัวทีละน้อย
พร้อมทั้งฆาตกรก็ค่อยๆ ถูกเปิดเผยตัวตนผ่านการเล่านี้ด้วย

ตลอดเวลาที่อ่าน
ผู้เขียนทำให้เรื่องที่ดาร์กอยู่แล้ว
ดาร์กมากขึ้นไปอีกในทุกๆ ตอน
โดยเฉพาะตอนจบ (แม้ว่าจะพอเดาได้รางๆ ล่วงหน้า)
สำหรับเรา เรื่องนี้ไม่เป็นรอง คำสารภาพ เลยค่ะ