อ่านแล้วเล่า

จิตกาธาน

38-1 จิตกาธาน

เรื่อง จิตกาธาน
ผู้แต่ง สรจักร
สำนักพิมพ์ มติชน
ราคา 210 บาท

38-2 จิตกาธาน

เราอ่านจิตกาธานครั้งแรกตอนเรียนมหาวิทยาลัย
จำได้ว่าหลังอ่านจบ เรายังหลอนติดต่อกันไปอีกหลายวัน แม้มันจะมิใช่นิยายผีแต่ประการใด
อ่านหนังสือเล่มนี้จบในครั้งนั้น ก็คืนหนังสือให้แก่ร้านหนังสือที่เราเช่ามาอ่านตามปกติ
แต่ก็ยังอดคิดถึงจิตการธานอยู่เรื่อยๆ ประทับใจยืนยาวมาหลายปี
พอเติบโต เริ่มมีกำลังทรัพย์ และเริ่มสะสมหนังสืออย่างเป็นล่ำเป็นสันยิ่งขึ้น
เรากลับหาจิตกาธานไม่พบอีกเลย
จวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ สำนักพิมพ์มติชนได้หยิบจิตการธานกลับมาพิมพ์ซ้ำอีกครั้ง
และเราก็รีบแสดงความเป็นเจ้าของทันทีหนึ่งเล่ม ..

และหนังสือเล่มที่ว่านั้น ก็เริ่มปลุกความหลอนของเราขึ้นอีกรอบ

“ยิ่งดำดิ่งลงไปค้นหาต้นเหตุและพัฒนาการของความผิดปกติในจิตมากเท่าใด
เราก็จะยิ่งค้นพบความเกี่ยวพันระหว่างโรคกับผลผลิตอื่นๆ
อันเกิดจากการทำงานภายในสมองมนุษย์มากเท่านั้น
เราต้องยอมรับความจริงไว้เสมอว่า
ระหว่างอารยธรรมอันสูงส่ง กับความกดดันที่มนุษย์เผชิญในสิ่งแวดล้อมที่เป็นจริง
มนุษย์ไม่เคยพอใจสภาพที่ดำรงอยู่ เขาจึงจำต้องสร้างจินตนาการแบบตนถึงพอใจเก็บไว้ในใจเสมอ
เพื่อเป็นการชดเชยสิ่งที่ขาดไป เป็นการตอบสนองความสุขทางใจ
แม้จินตนาการจะเป็นเรื่องเพ้อฝัน แต่สิ่งเพ้อฝันเหล่านี้ยังประกอบด้วยความจริงบางประการ
ที่เป็นองค์ประกอบของบุคลิกภาพของบุคคล และมีแนวโน้มของความเป็นจริงที่ถูกเก็บกดไว้
ผู้ที่ขยันขันแข็งและประสบผลสำเร็จ
คือผู้ที่รู้จักแปลงจินตนาการเพ้อฝันเหล่านี้ให้กลายเป็นจริงด้วยการทำงาน
ส่วนผู้ที่อ่อนแอไม่สามารถเผชิญปัญหาอุปสรรคภายนอกก็จะยึดติดอยู่ในโลกแห่งจินตนาการ
กลายเป็นคนที่มีความคิดฟุ้งซ่าน
เขาจะเชื่อมโยงจินตนาการเข้ากับความเป็นจริง (จนไม่อาจจำแนกจากกันได้)
และถอยหลังกลับสู่วัยเด็ก …”

                                                                                                           ซิกมันด์ ฟรอยด์

สรจักรเปิดเรื่องด้วยบทวิเคราะห์จิตมนุษย์ของซิกมันด์ ฟรอยด์
และเริ่มเล่าเรื่องของครอบครัวเล็กๆ ที่เริ่มต้นด้วยความอบอุ่นครอบครัวหนึ่ง
สลับกับฉากการให้ปากคำในชั้นศาลคดีของมูลนิธิปกป้องสิทธิเด็กและสตรีฯ
คดีที่น่าขยะแขยงคดีหนึ่งถูกตีแผ่ออกมาด้วยฝีปากทนายโจทย์ผู้เลวร้าย
ทนายผู้ซึ่งหวังเพียงชื่อเสียงและชัยชนะ โดยไม่คำนึงถึงความผิดชอบชั่วดี
ไม่คำนึงถึงแม้แต่ความเป็นมนุษย์

และเพียงจบบทที่สองลง สรจักรก็ปิดฉากชีวิตตัวละครตัวสำคัญตัวหนึ่งลง
ท่ามกลางความตกตะลึงของผู้อ่าน (ซะอย่างนั้นอ่ะ)
เป็นการจบชีวิตลงด้วยการฆ่าตัวตาย ..
เป็นการฆ่าตัวตายที่มีความขัดแย้งคลุมเครือบางอย่างที่มีเงื่อนงำ น่าสงสัย
ตาย .. เพื่อเปิดฉากใหม่ในเนื้อหาใหม่ ทิ้งให้เหตุการณ์ในช่วงต้นเป็นเพียงฉากเปิดเท่านั้น

การเล่าเรื่องของสรจักรเป็นการเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่อง
โดยโยงความสัมพันธ์เข้ากับการบอกเล่าสภาวะจิตที่ขับให้เกิดเหตุการณ์นั้น
การกระทำทุกการกระทำ มีที่มาจากแรงกด แรงขับ แรงผลักดัน แรงจูงใจ
ที่มาจากจิตใต้สำนึกของคนเราทั้งนั้น
คนที่ภายนอกดูปกติดี แต่ภายในจิตใจอาจะมีก้อนดำมืดบางอย่างที่รอการระเบิดออก
เป็นวิธีการเล่าเรื่องที่ชวนให้ระแวงคนรอบๆ ตัวเสียจริงๆ
มันปลุกความกลัวให้ตื่นขึ้นภายในจิตใต้สำนึกของเราด้วยเช่นกัน >,<

“เปิดเผยเนื้อหาบางส่วน แต่มิใช่ไคลแมกซ์ และไม่ทำให้เสียอรรถรส (จ้ะ)”

นิยายเรื่องนี้เป็นอาชญนิยายเรื่องแรกของคุณสรจักร
ก่อนที่เขาจะออกหนังสือแนวนี้ออกมาอีกเยอะแยะมากมาย
(แต่เราไม่เคยอ่านนะ อ่านอยู่เล่มเดียว)
เพียงเรื่องแรก ก็แสดงอย่างชัดแจ้งแล้วว่า ..
วิธีการเล่าเรื่องของเขาเหมาะแก่การเล่าเรื่องสยองขวัญแบบนี้แหละ
มีสำนวนชวนสยอง มีอุปมาอุปมัยที่ดูดดึงความกลัวของเราออกมาอย่างช้าๆ
แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องผีก็ตาม .. อธิบายไม่ถูกจริงๆ

สรจักรเปิดเผยตัวตนของฆาตกร (หรือผู้มีส่วนร่วมกับฆาตกร) ภายในเวลาไม่นาน
จากบทบรรยาย พอจะเดาได้รางๆ ว่าฆาตกรน่าจะเป็นคนที่มีความผิดปกติทางจิต
บทบรรยายของคนบ้าที่ก่นด่าเสียดสีความเป็นมนุษย์ ..

38-3 จิตกาธาน

แต่นั่นเป็นเพียงส่วนเสี้ยวหนึ่งของเบื้องหลังทั้งหมด!!
สรจักรยังสร้างตัวละครขึ้นมาล่อหลอกให้คนอ่านไขว้เขวไปจากความจริง
บอกเป็นนัยๆ ว่า นิยายเรื่องนี้มีหักมุมกระจาย

สิ่งหนึ่งที่สรจักรหยิบยกมาพูดถึงบ่อยๆ ในเรื่องคือประเด็นว่าด้วยเรื่องชายหญิง
ชายผู้เชื่อว่าเพศของตนอยู่เหนือทุกสิ่งทุกอย่าง ยิ่งใหญ่เหนือใคร
และฝ่ายหญิง ผู้ที่ต่อต้านความคิดสุดโต่งอันนั้น ไปในทางสุดโต่งอีกทางหนึ่ง
นั่นคือลักษณะของตัวละครสำคัญอีกสองฝ่ายที่มีบทบาทสำคัญในเรื่อง

38-4 จิตกาธาน

หลังจากศพแรกที่ฆ่าตัวตายไปในช่วงต้นเรื่อง ..
นับจากนั้นจำนวนคนฆ่าตัวตายก็เพิ่มจำนวนมากขึ้นในแต่ละคืน
และผิดสังเกตอย่างมาก ที่จำนวนคน (ศพ) เหล่านั้น กระจุกกันอยู่ในพื้นที่พื้นที่หนึ่งของกรุงเทพฯ !!

เมื่อตัวละครต่างๆ ได้ข้อมูลเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เรื่องราวกลับยิ่งสลับซับซ้อนพันผูกกันยุ่งเหยิงเข้าไปอีก

จิตกาธานเต็มไปด้วยฉากการฆ่าตัวตาย เริ่มต้นตั้งแต่พิธีกรรมอันธรรมดา
และเมื่อเนื้อเรื่องซับซ้อนมากยิ่งขึ้น
กลวิธีในการฆ่าตัวตายของตัวละครแต่ละตัวก็ยิ่งพิสดารพันลึก

พล็อตนิยายเรื่องนี้ นอกจากจะผูกเรื่องจากทฤษฎีทางจิตใต้สำนึกของคนเราแล้ว
ยังมีจินตนาการอันล้ำลึกของผู้เขียน โดยนำการฝังรหัสบางอย่างในสื่อรอบๆ ตัวเรามาใส่ในพล็อต
ซึ่งเป็นทฤษฎีที่อาจจะมีอยู่จริง แต่ถูกเพิ่มความหนักหน่วงจนน่ากลัวอิทธิพลของมันที่มีผลต่อมนุษย์
ตอนที่เราเคยอ่านเมื่อเกือบสิบปีก่อน ตอนนั้นก็ว่าทึ่งแล้วที่คุณสรจักรคิดพล็อตล้ำขนาดนี้
แล้วเมื่อเวลาผ่านไปอีกหลายต่อหลายปี มาอ่านในรอบปัจจุบัน พล็อตก็ยังไม่ล้าสมัย
นอกจากน่าทึ่งแล้วยังหลอนได้เหมือนเดิมอีก .. สุดยอดจริงๆ ค่ะ

แม้ว่าจิตกาธานจะไม่ใช่นิยายสยองขวัญ แต่ผลที่ได้ไม่ต่างกันค่ะ
เพราะมันสร้างความเขย่าขวัญ และระทึกใจได้ตลอดการอ่าน
เป็นหนึ่งในนิยายที่ปลุกความกลัวของเราให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง

คืนนี้ถ้านอนไม่หลับ หยิบจิตกาธานขึ้นมาอ่านสิคะ!!

38-5 จิตกาธาน

Comments are closed.