อ่านแล้วเล่า

ความสุขแห่งชีวิต

เรื่อง ความสุขแห่งชีวิต
ผู้แต่ง วิลเลียม ซาโรยัน
ผู้แปล มัทนี เกษกมล
สำนักพิมพ์ แพรวเยาวชน
เลขมาตรฐานหนังสือ 9748411729

ความสุขแห่งชีวิต เป็นเรื่องราวของครอบครัวแมคคอลี่
ครอบครัวเล็กๆ ครอบครัวหนึ่งในอิธคา แคลิฟอร์เนีย อเมริกา
ครอบครัวเล็กๆ นี้ประกอบไปด้วยแม่ มาร์คัส (พี่ชาย) เบส (พี่สาว) โฮเมอร์ และยูลิสซิส
ซึ่งเด็กชายเล็กๆ ทั้งสองคนสุดท้ายเป็นตัวดำเนินเรื่องหลัก
เรื่องราวเกิดขึ้นในยุคของสงคราม
มาร์คัส พี่ชายผู้เป็นกำลังหลักของครอบครัวนี้ ถูกส่งไปรบ
โฮเมอร์ น้องชายวัย 14 ขวบ จึงเลื่อนขั้นขึ้นมาหาเลี้ยงครอบครัว
เขาเรียนหนังสือไปด้วย และเป็นพนักงานส่งโทรเลขมือใหม่เอี่ยมไปด้วย
มีรายได้มาช่วยจุนเจือรายได้ของแม่อันนิดให้เพิ่มขึ้นได้อีกหน่อย

การเป็นพนักงานส่งโทรเลขของโฮเมอร์นี้เอง
ทำให้โฮเมอร์ได้อ่านข้อความแจ้งข่าวการเสียชีวิตในสนามรบอยู่เนืองๆ
และหลายครั้ง เขาต้องทำหน้าที่ไปส่งมันให้แก่ผู้รับด้วยตนเอง
ในยุคของสงคราม งานนี้คืองานแจ้งข่าวร้ายต่อเพื่อนมนุษย์

สำนวนแปลของ ความสุขแห่งชีวิต ราบรื่น ดีงาม ไม่สะดุดติดขัดตรงไหนเลย
ภาษาพอเหมาะพอเจาะ ไม่โตเกิน ไม่เด็กเกิน กำลังดี
ซึ่งมันเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้เราซึมซับความรู้สึกจากอารมณ์ในเรื่องได้เต็มที่

ความสุขแห่งชีวิต เล่าเรื่องอย่างเรียบง่าย ละมุนละไม
มันอบอุ่น ดีต่อใจ .. ตัวละครโดยมากมีความเอื้ออารีต่อกัน
เป็นโลกแสนสวยในสถานการณ์แสนเศร้า
เหตุเพราะเรื่องดำเนินไปในช่วงที่กำลังมีสงคราม
แม้จะไม่มีฉากรบในเรื่อง แต่การที่คนในครอบครัวหายไปเพราะต้องไปเป็นทหาร
หรือข่าวการเสียชีวิตในหน้าที่ของเพื่อนบ้าน ..
ก็ทำให้โทนเรื่องมันมีสีหม่นๆ

มีหลายอย่างในเล่มนี้ที่เราชอบ อย่างเช่น
ตอนที่มีคนจะปล้นเงินไปจากเรา แต่เราให้เขาเสียก่อน
เขาจะได้ไม่ต้องเป็นขโมย ไม่ต้องมีความผิดติดตัว
มันเป็นความคิดเพื่อคนอื่นแบบหมดใจเลย เป็นความดีอย่างบริสุทธิ์
อ่านแล้วรู้สึกหัวใจฟูๆ มันทำให้เราเชื่อมั่น และศรัทธาในความดี ..
ความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยๆ ตอนที่อ่านเล่มนี้

เรายังชอบฉากการส่งข่าวร้ายของโฮเมอร์
มันเป็นสิ่งที่เลวร้าย มันบีบหัวใจ แต่มันก็ประทับในใจ
เราชอบที่เขาใช้ยูลิสซิส เด็กชายวัยสี่ขวบผู้ช่างสังเกตมากกว่าจะช่างพูด
เป็นผู้บรรยายความแฟนตาซีในจิตใจชองมนุษย์
บรรยายความอบอุ่นอ่อนโยนของโลก
บรรยายรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ของฉากเหตุการณ์ธรรมดาๆ ให้เพิเศษมากยิ่งขึ้น
เพียงเพราะผ่านสายตาของเขา ผ่านความนึกคิดของเขา

ที่พิเศษที่สุดเลยคือตอนจบของเรื่องนี้
มันเป็นตอนจบที่เรานึกไม่ถึงเลย
แม้เมื่อมันจบลงไปแล้ว เรากลับมาลองนั่งนึกๆ ดู
มันก็เป็นตอนจบแบบที่มันควรจะเป็น และไม่ยากเกินจินตนาการถึง
ชอบมาก แม้มันจะเศร้า แต่ก็เป็นความเศร้าที่สวยงาม
จากที่รักหนังสือเล่มนี้มาตลอดการอ่าน
กลายเป็นรักมันมากที่สุด ขึ้นแท่นหนังสือในดวงใจเราไปได้เลย

Comments are closed.