เรื่อง มาริสาอายุ 27 ปี ผู้แต่ง จักรพันธุ์ ขวัญมงคล, จิดานันท์ เหลืองเพียรสมุทร, จิราภรณ์ วิหวา, ชนัญญา เตชะจักรเสมา (point of view), ดุจดาว วัฒนปกรณ์, ตินกานต์, ธนชาติ ศิริภัทราชัย, ลูกแก้ว โชติรส, สุกัญญา สมไพบูลย์, องอาจ ชัยชาญชีพ, โอ๊ต มณเฑียร, t_047 ภาพประกอบ โอ๊ต มณเฑียร สำนักพิมพ์ อะโวคาโด บุ๊กส์ เลขมาตรฐานหนังสือ 9786169378419 มาริสาอายุ 27 ปี เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นที่มีมาริสา 12 คน จาก 12 ปลายปากกานักเขียน และผู้ที่ไม่ใช่นักเขียน แต่มีความโดดเด่น น่าสนใจ มาริสาอายุ 27[…]

เรื่อง ชายหนุ่มผู้ไม่ทำอะไรเลยผู้แต่ง องอาจ ชัยชาญชีพสำนักพิมพ์ เป็ดเต่าควายเลขมาตรฐานหนังสือ 9786167907253 ชายหนุ่มผู้ไม่ทำอะไรเลย เป็นหนังสือที่เล่าเรื่อยง่ายๆ รอบๆ ตัวอย่างการซื้อไอติมรถเข็น การรอขนมครก แมวป่วยเรื่องราวรักครั้งแรกเมื่อตอนประถม หรือการไม่ชอบกินเกี๊ยวปลา ฯลฯเป็นเรื่องสัพเพเหระที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรแต่จริงๆ แล้วมีแง่มุมในการมองชีวิตที่พลิกไปจากมุมสามัญที่เรามองกันอยู่ ผู้เขียนเสนอมุมมองง่ายๆ ที่เราไม่ได้ชวนให้เราถึงกับต้องเปลี่ยนตัวเองแค่ชวนสะดุดใจนิดๆ หน่อยและบางบท ก็ตอบโจทย์โดนใจเราได้โดยบังเอิญ งานเขียนขององอาจ ไม่ได้ชวนให้เราเปลี่ยนโลกไม่ได้ชวนให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองแต่ชี้บางแง่มุมให้เราเห็น .. อ่านแล้วอบอุ่น ผ่อนคลายไม่รู้สึกกดดัน ว่าเราต้องพยายามทำอะไรเพื่ออะไร ผู้เขียนใช้วิธีเล่าแบบคนมีอารมณ์ขัน เป็นอารมณ์ขันหน้าตายเล่าแบบมึนๆ แต่เผลอแป๊บเดียวก็ตีแสกหน้าเราไปหนึ่งดอก ชายหนุ่มผู้ไม่ทำอะไรเลย .. มันเป็นหนังสืแบบนั้นแหละ  

เรื่อง ยอดมนุษย์ดาวเศร้าผู้แต่ง องอาจ ชัยชาญชีพสำนักพิมพ์ เป็ดเต่าควายเลขมาตรฐานหนังสือ 9786167907185 มันเริ่มจากการตั้งคำถามของตัวละครว่า“ตั้งแต่เมื่อไรกันนะ ที่เราไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว” ผู้เขียนส่งต่อคำถามนี้จากตัวละครหนึ่งไปสู่อีกตัวละครหนึ่งชีวิตหนึ่งไปยังอีกชีวิตหนึ่งชีวิตอันสามัญ ที่มีความรัก ที่ผิดหวังในความรักที่มีความฝัน ที่กำลังตามหาความฝันที่หมดความฝัน ไม่มีเป้าหมายในชีวิตที่ค้นหาอะไรสักอย่าง ที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ฯลฯเราล้วนธรรมดาสามัญ .. เราชอบกิมมิคที่ผู้เขียนทิ้งปมเล็กๆ เอาไว้ชอบความเกี่ยวข้องกันของตัวละครความเชื่อมโยง การส่งต่อความสัมพันธ์ความรู้สึก ความเจ็บปวด และการปลอบประโลมกันและกันในความโยงใยในสังคมเล็กๆ ความสัมพันธ์ และความผูกพันระหว่างมนุษย์มีผลต่อกันเสมอบ้างบั่นทอนกำลังใจ บ้างเสริมสร้างกำลังใจเราไม่รู้หรอก เว้นแต่ว่าเราจะละเอียดอ่อนเพิ่มขึ้นสักหน่อยระมัดระวังคำพูดและการกระทำบางอย่างที่อาจส่งผลกระทบต่อจิตใจใครบางคน .. คนเราจะยอมมีชีวิตต่อไปก็เพื่อจุดมุ่งหมายอะไรสักอย่างแม้ว่าสิ่งนั่นคือการ “ตาย” ในรูปแบบที่ตนเองกำหนดมีชีวิตอยู่ต่อไป .. เพื่อที่จะค้นหาวิธีตายตามแบบที่ตนเองต้องการ? ความเหงาเข้าเกาะกุมหัวใจคนเมืองมากขึ้นเรื่อยๆอย่างช้าๆ แต่ว่าเพิ่มปริมาณขึ้นทุกทีความสัมพันธ์อันฉาบฉวย ผิวเผิน ทำให้หัวใจผู้คนไม่สัมผัสถึงกันและกันเราต่างโดดเดี่ยว และต้องการใครสักคน .. ความคิดของคนเราทุกวันนี้มันซับซ้อนเกินไป แม้แต่กับตนเองชีวิตเพียงแค่ต้องการมีใครสักคนเมื่อมีใครสักคน ก็เริ่มต้องการให้เขาเข้าใจแต่เมื่อเขาเข้าใจ ก็หวาดระแวงไปว่า เขาไม่ได้เข้าใจหรอกเพียงแต่แสดงออกมาว่าเข้าใจแล้วสุดท้าย เราก็ไม่เคยพอใจอะไรเลย .. ทำไมต้องคิดอะไรซับซ้อนขนาดนั้นชีวิตมันไม่ได้ยากขนาดนั้นหรอก ..หรือนี่เรากำลังแกล้งทำความเข้าใจพวกเขาไปอีกคนแล้วสินะ? เราล้วนแต่มีเจ้าวาฬ 52Hz ซุกซ่อนอยู่ในมุมใดมุมหนึ่งในหัวใจแต่มันไม่ใช่ทั้งหมดของเราหรอกมันยังมีบางแง่มุมที่เราสามารถเชื่อมต่อกันและกันรักกัน เข้าใจกัน ทำร้ายกัน หรือเยียวยากันละกันอยู่ในโลกกลมๆ ใบนี้อยู่ต่อไปนะ[…]