เรื่อง ระลอกคลื่นยามค่ำคืนผู้แต่ง คิซาระ อิซึมิผู้แปล ฤทัยวรรณ เกษสกุลสำนักพิมพ์ บิบลิเลขมาตรฐานหนังสือ 9786168293416 เป็นหนังสือที่ดีต่อใจจังเลย .. ระลอกคลื่นยามค่ำคืน เล่าเรื่องของผู้คนรอบตัวของผู้ที่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง นาสึมิ คือหญิงสาววัย 40 นิดๆเธอเป็นลูกคนกลางของครอบครัวที่มีลูกสาว 3 คนน้องสาวแต่งงานมีครอบครัวแล้วส่วนพี่สาวยังโสดและมีอาชีพการงานที่ดีนาสึมิเองก็มีสามีแล้วเช่นกัน ชื่อว่า ฮิเดโอะนอกจากนี้ ยังมีคุณย่าที่อยู่ด้วยกันอีกหนึ่งคน ก่อนจะล้มป่วยจนช่วยตัวเองไม่ได้นาสึมิดูแลร้านชำของครอบครัวที่เป็นมรดกตกทอดมาจากพ่อแม่แม้ร้านจะตั้งอยู่ในจุดที่มองเห็นวิวฟูจิได้ แต่ก็เป็นมุมอับ และขายไม่ค่อยดีนักถึงอย่างนั้นมันก็เป็นร้านที่ผูกพัน เป็นบ้านที่ผูกพัน .. เรื่องเริ่มต้นในช่วงเวลาสุดท้ายของนาสึมิบทแรกเลย นาสึมิเป็นผู้เล่าเรื่องเอง แต่หลังจากที่เธอตายลงบทต่อๆ มา เรื่องก็ถูกเล่าผ่านมุมมองของ พี่สาว น้องสาว สามี และคนอื่นๆ อีกมากมาย ผู้เขียนพาเราเดินทางไปในแต่ละช่วงวัยของนาสึมิ .. อย่างไม่เป็นลำดับขั้นบางครั้ง บางตัวละครที่เล่าเรื่องก็พาเราย้อนกลับไปในสมัยเรียนของเธอบางครั้งก็เป็นช่วงเวลาที่เธอไปใช้ชีวิตอยู่ในโตเกียวเป็นตอนที่มีชีวิตคู่กับสามีตอนที่ทะเลาะเบาะแว้งกันด้วยเรื่องงี่เง่าสุดท้ายแล้ว เรื่องที่ทะเลาะกันแทบเป็นแทบตายในวันนั้นกลับกลายเป็นเรื่องที่ทำให้เธอหัวเราะได้ในวันนี้ เมื่อถึงเวลาหนึ่ง .. เมื่อเราหวนนึกถึง .. เรื่องบ้าบอในอดีตก็เป็นเพียงเรื่องเรื่องหนึ่งในชีวิตมันผ่านมา และจบลง ..หนำซ้ำบางเรื่องยังกลับกลายเป็นเรื่องน่าตลกที่ทำให้ยิ้มได้ เราชอบที่ผู้เขียนเล่าถึงตอนที่นาสึมิตายเรื่องสุดท้ายในชีวิตที่นึกถึง .. เรื่องที่ติดค้างในใจ ..การปลดระวางพันธะที่ยึดถือ .. ในส่วนที่ลึกที่สุดในความทรงจำเป็นการตายที่ดีจริงๆแล้วก็นำพามาซึ่งสิ่งดีๆ[…]

เรื่อง อยากกู่ร้องบอกรักให้ก้องโลก ผู้แต่ง เคียวอิจิ คาตายามะ ผู้แปล ฤทัยวรรณ เกษสกุล สำนักพิมพ์ เนชั่นบุ๊คส์ เลขมาตรฐานหนังสือ 9749697529 หนังสือเล่มนี้บอกเราตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วว่า นางเอกตายตอนจบ แต่เรื่องราวในเล่มที่จะบอกเราคือ .. ทำไม และอย่างไร ต่างหาก มันเป็นเรื่องราวที่เริ่มต้นจาก puppy love ของพระเอกนางเอกในวัยมัธยมต้น โดยที่พระเอกวางแผนจะเจาะไข่แดงนางเอกตลอดเวลา คือในความจริง สมองของเด็กมัธยมอาจจะหมกมุ่นอยู่กับเรื่องพวกนี้จริง? แต่การเอามันมาเขียนเล่าอย่างจริงจัง ก็ทำให้ความโรแมนติคหายหกตกหล่นไปหมดสิ้น ตอนเป็นซีรี่ส์และภาพยนตร์ เรื่องนี้ดังมาก จนเรานึกว่ามันจะสร้างความประทับใจได้มากกว่านี้ .. ถ้าไม่นับความซาบซึ้งที่โผล่มาแวบๆ (แทบไม่รู้สึก) เราว่าวิธีเล่ามันออกจะเรื่อยๆ เฉยๆ อยู่นะ เราสัมผัสไม่ได้ว่านางเอกรักพระเอก และสัมผัสไม่ได้เหมือนกันว่าพระเอกรักนางเอกเลย .. จนกระทั่งนางเอกตาย มีบางช่วงที่เหตุการณ์เล่าตัดสลับช่วงเวลาไปมา แต่มันกลับไม่ได้ช่วยบิ้วท์ให้เกิดอารมณ์ร่วมแต่อย่างใด ทำให้อารมณ์ขาดตอน ไม่ต่อเนื่องอีกต่างหาก เป็นการเพิ่มลูกเล่นที่ไม่จำเป็นเลย โดยสรุป เราไม่ประทับใจเท่าที่ควร เมื่อผ่านช่วงที่นางเอกป่วยและตายไปแล้ว เรื่องก็ยังดำเนินไปเรื่อยๆ อย่างที่ไม่รู้ว่าจะไปจบลงตรงไหน สำหรับเรา มันไม่มีความซาบซึ้ง[…]