พอถึงปลายปี ก็ได้เวลามาจัดอันดับหนังสือโปรดของปีนี้กันอีกครั้ง ปีนี้เราอ่านไปได้ 114 เล่มถ้วน เป็นหนังสือแนวใหม่ๆ ที่ได้อ่านมากขึ้นก็หลายเล่ม ได้พบหนังสือดีโดยที่ไม่คาดคิด ชอบมากจนกลายเป็นเล่มโปรดไปเลยก็มี เลยอยากจะขอแนะนำต่อสำหรับเพื่อนๆ ที่อยากจะอ่านข้ามปีกันค่ะ 🙂 เราคัดที่สุดสำหรับปีนี้มาได้ 10 เล่ม เป็น 10 เล่มที่ดีงามแตกต่างกันไป บางเล่มชอบสำนวน บางเล่มชอบพล็อต บางเล่มชอบวิธีเล่า มีชอบมากบ้างน้อยบ้างลดหลั่นกันนิดหน่อย แต่ทั้ง 10 อันดับนี้ นำมาลงแบบไม่เรียงลำดับนะคะ .. เพราะมันก็ยังเลือกยากอยู่ดี ^^” ไปดูหนังสือในดวงใจเราประจำปีนี้กันค่ะ เล่มแรก จนกว่าเด็กปิดตาจะโต เราค้นพบหนังสือที่ถูกใจตั้งแต่ช่วงต้นปีเลยค่ะ จนกว่าเด็กปิดตาจะโตเล่มนี้ดีกว่าที่เราคิดเอาไว้เยอะเลย จากที่คิดว่าเป็นเพียงบันทึกธรรมดาๆ เล่มหนึ่ง กลับกลายเป็นหนังสือที่จุดประกายความคิดให้เราขบคิดต่อได้เรื่อยๆ ไม่ต้องอ่านตั้งแต่ต้นจนจบก็ได้ อยากอ่านเมื่อไร เปิดหน้าไหนมาอ่านเลยก็ได้ เป็นบันทึกสั้นๆ ที่มากกว่าบันทึกค่ะ เล่มที่สองค่ะ เด็กหญิงอีดะ เด็กหญิงอีดะ เปิดโลกหนังสือเด็กให้กับเราเลย อ่านแล้วได้แต่ทึ่งว่า .. เออแฮะ หนังสือสำหรับเด็ก เป็นแบบนี้ก็ได้ด้วย!! เพราะประวัติศาสตร์ไม่เหมือนกันล่ะนะ[…]

เรื่อง ปลาบนต้นไม้ ผู้แต่ง ลินดา มัลลาลี ฮันต์ ผู้แปล ธิดารัตน์ เจริญชัยชนะ สำนักพิมพ์ แพรวเยาวชน เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161819507 เมื่อเราอ่านหนังสือน่าเบื่อๆ จบลง หนังสือเล่มต่อไปมันจะสนุกขึ้นเสมอ 🙂 ปลาบนต้นไม้ เป็นหนังสือที่ดีงามมาก และสนุกมากๆๆๆๆ อ่านจบปุ๊บ แทบจะยกขึ้นหิ้งให้เป็นหนังสือโปรดตลอดกาลไปได้เลย หนังสือเล่มนี้ เนื้อหาฟีลกู๊ดนะคะ พล็อตฟีลกู๊ดทั่วไปไม่มีอะไรมาก ตอนรีวิวเราอาจจะสปอยล์เนื้อหาในเล่มไปบางส่วน แต่สำหรับเรา เราคิดว่าความสนุกของมันไม่ได้อยู่ที่พล็อต มันอยู่ที่วิธีเล่าของผู้เขียนต่างหาก แต่ถ้าใครคิดไม่เหมือนกัน ยังไม่อยากรู้เรื่องล่วงหน้า แนะนำให้ข้ามรีวิวนี้ไปก่อนนะคะ 🙂 ปลาบนต้นไม้ เป็นหนังสือที่เล่าเรื่องของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นเด็กมีปัญหา เป็นนักเรียนที่ครูทุกคนต่างเอือมระอา .. แอลลี่ นิกเคอร์สัน เป็นเด็กวัยประถม ที่ย้ายโรงเรียนมาแล้วถึง 7 ครั้ง มีพ่อเป็นทหาร มีแม่เป็นสาวเสิร์ฟในร้านไอศครีม มีพี่ชายแสนดีคนหนึ่งชื่อ แทรวิส แอลลี่ นิกเคอร์สัน เป็นเด็กหญิงที่มีปัญหาเกี่ยวกับการอ่านตัวหนังสือ มันเป็นอาการของโรคทางสมองชนิดหนึ่งที่ชื่อว่าดิสเล็กเซีย เป็นความผิดปกติที่แฝงตัวอยู่ในความปกติ .. มากเสียจนไม่มีใครเคยสังเกตเห็น เธอถูกตัดสิน เธอตัดสินตัวเอง และเธอต้องทนทุกข์กับสิ่งที่ตัวเองเป็นมาโดยตลอด[…]