เรื่อง โมโม่ ผู้แต่ง มิชาเอ็ล เอ็นเด้ ผู้แปล ชินนรงค์ เนียวกุล สำนักพิมพ์ แพรวเยาวชน เลขมาตรฐานหนังสือ 9786167018287 อ่านหนังสือของมิชาเอ็ล เอ็นเด้เป็นเล่มที่สองแล้ว เราว่าเขาเป็นชาวเยอรมันที่มีความเป็นชาวพุทธอยู่สูงมาก เพราะสาส์นที่เขาต้องการจะสื่อมักจะเป็นหลักการดำเนินชีวิตแบบพุทธอยูู่พอสมควร สำหรับ โมโม่ เล่มนี้ ชัดเจนเลยว่าต้องการบอกเราถึงเรื่องการอยู่กับปัจจุบัน (เราอาจจะเคลมไปเองก็ได้ แต่ตอนอ่าน จินตนาการไม่รู้จบ ก็รู้สึกทำนองนี้เหมือนกัน แต่คนละประเด็น) เราได้ยินกิตติศัพท์ของหนังสือเล่มนี้มานานแล้ว เข้าใจไปเองว่าเป็นหนังสือเก่าโบราณ เขียนมาเป็นร้อยปี แต่เอาเข้าจริง โมโม่ เป็นหนังสือที่เพิ่งเขียนได้เมื่อไม่กี่สิบปีมานี้ วรรณกรรมเรื่องนี้มีอายุร่วม 40 กว่าปี แต่ยังใหม่สด ทันสมัยมากในวันนี้ มันคือการหยิบเอาเรื่องราวของผู้ใหญ่ มาผสมกับจินตนาการและแฟนตาซี แล้วกลายเป็นวรรณกรรมสำหรับเด็ก มันเล่าในเรื่องของการใช้เวลา เรารีบเร่งกันอยู่ทุกวัน แต่เวลาก็ไม่เคยพอ ยิ่งรีบเท่าไร เวลาก็ยิ่งน้อยลงไปเท่านั้น ยิ่งประหยัดเวลา เวลาก็ยิ่งหมดเปลืองลงไป เป็นหนังสือที่อ่านแล้วเหงาจับใจ โดยเฉพาะในตอนที่โมโม่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ท่ามกลางผู้คนที่ใช้ชีวิตอย่างเร่งรีบ ไม่มีใครสนใจใคร หรือมีเวลาว่างมากพอที่จะสนใจใคร แม้แต่คนที่เธอรัก แม้แต่เพื่อนๆ[…]