เรื่อง เดินทางระหว่างหู
ผู้แต่ง โตมร ศุขปรีชา
สำนักพิมพ์ แพรวสำนึกพิมพ์
(สำนักพิมพ์ในเครืออมรินทร์)
เลขมาตรฐานหนังสือ 9789744753311

เดินทางระหว่างหู ว่าด้วยเรื่องของการเดินทาง และเรื่องเล่าของเสียงดนตรี
ภาษาของโตมรยังคงสวยงาม
เพียงแต่เนื้อหาในเล่มนี้มันจะหนักๆ หน่อย
เสียดสี จิกกัด ปากร้าย
ไม่ได้น่ารัก ใสๆ โลกสวยเหมือน ลม ฟ้า อาหาร

หนังสือของโตมรมักเล่าถึงการเดินทาง
ลม ฟ้า อาหาร ว่าด้วยเรื่องของการเดินทาง และอาหาร
ในขณะที่ เดินทางระหว่างหู เล่มนี้ เล่าถึงการเดินทาง และดนตรี

และก็เพราะเหตุนี้แหละ ที่ทำให้เราอ่านเล่มนี้ไม่ค่อยอิน
เพราะมันพูดถึงศิลปะและดนตรีที่ลงลึกเกินกว่าความรู้หางอึ่งของเรา
อ่านแล้วก็จะมีความรู้สึกร่วมไปกับผู้เขียนได้ยากหน่อย
จนบางทีต้องถามตัวเองว่า
ตกลงเราอยากอ่านหนังสือเพื่อรู้ในสิ่งที่ไม่รู้ หรืออ่านในสิ่งที่เรารู้อยู่แล้วกันแน่ (ฟระ!?)
บางทีเราก็ไม่ได้อ่านเพราะว่าอยากได้ความรู้หรอก
แต่อาจจะอ่านเพราะอยากรู้ว่าหนังสือเล่มนี้เล่าอะไรให้เราฟังบ้าง .. มากกว่า

ต้องปรับทัศนคติใหม่ว่า ไม่รู้เรื่องก็ไม่เป็นไร
อ่านไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็รู้เอง เดี๋ยวก็อินไปกับเขาเอง
รอบนี้ไม่ว่า รอบหน้าเอาใหม่ .. ประมาณนั้น

เวลาอ่านหนังสือทำนองนี้
เรามักจะเกิดความรู้สึกอยากฟังเพลงคลาสสิกเป็น
อาจจะมีแวบไปลองเปิดฟังบางป๊อบแป๊บ แต่แล้วก็เลิกราไปทุกที
ไม่เคยรู้สึกเลยว่าเพลงนี้เกรี้ยวกราดเหมือนอยู่กลางพายุ
หรือใสบริสุทธิ์เหมือนหยาดน้ำค้างยามเช้า ซื่อตรง มีพลัง กล้าหาญ ฯลฯ
ทั้งหมดนี้ ถ้าเขาไปอยู่ในฉากภาพยนตร์ หรือการ์ตูน นี่พอจะเข้าใจได้
แต่พอมาฟังเปล่าๆ .. (ยังคง) ไม่อินจริงๆ

แต่แม้ว่าเราจะไม่อินกับเรื่องที่เขาเล่า
แต่วิธีเล่าของโตมรก็ทำให้เราหลงใหล
ภาษาของเขายังคงมีเสน่ห์
เขาเชื่อมโยงตัวละครจากคนหนึ่งสู่อีกคนหนึ่ง
โตมรเล่าถึงบางคนอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
ชื่อของเขา ตัวตนของเขา ไม่น่าสนใจเท่ากับเรื่องราวของเขา และความรู้สึกนึกคิดที่อยู่ภายใน

บางเรื่องเล่าในเล่มนี้ ทำให้เราใกล้ชิดกับความตายมากกว่าที่เคย
กระแทกเกราะแก้วสีลูกกวาดให้แตกออก
แล้วปล่อยให้ความจริงในสังคมเราทุกวันนี้แผ่ขยายออกมา

เรื่องเล่าในชีวิตของโตมร เหมือนภาพฉากในภาพยนตร์
ยืนยันอย่างที่เคยบอกว่าเขามีพรสวรรค์ในการเล่าเรื่อง
ชอบการหยิบเหตุการณ์หลายๆ เหตุการณ์มาเกี่ยวพันเชื่อมโยง
ชอบคำบางคำที่เขาเลือกใช้ อย่างเช่นคำว่า ‘วิหารรูหู’ ที่โตมรใช้เรียกร้านซีดี
อะไรทำนองนี้

บางที เราก็ไม่ได้อ่านเพราะอยากได้ความรู้
แต่อ่านเพราะอยากรู้ว่าหนังสือเล่มนี้มันหรือมันมีอะไร .. มากกว่านะ