เรื่อง เจ้าสาวในสายลม
ผู้แต่ง ว.วินิจฉัยกุล
สำนักพิมพ์ อรุณ
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161823139

เจ้าสาวในสายลม เป็นนิยายที่ ‘ตลาด’ ที่สุดในสารบบ ว.วินิจฉัยกุล (ที่เราเคยอ่าน) เลย
เราไม่เข้าใจว่าทำไมช่วงหลังๆ อ.วินิตาถึงได้เขียนนิยายพล็อตแบบนี้ซ้ำๆ กันเรื่องแล้วเรื่องเล่า
ไม่ว่าจะเป็น ความฝันครั้งที่สอง ชายแพศยา ฯลฯ
ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องราวของผู้ชายหลายใจ ชายหนึ่งหญิงสอง รักสามเส้า รักที่ถูกแย่ง ฯลฯ
เป็นรักไม่สมหวังของหญิงสาว และหญิงวัยกลางคน ที่หน้าตาไม่สะสวย .. ทำนองนี้ทั้งนั้น
ดีกรีแรงบ้าง เบาบ้าง แต่พล็อตแทบไม่เขยิบไปไหน
บางทีอดคิดไม่ได้ว่าผู้เขียนตั้งใจจะส่งสาส์นอะไรบางอย่างถึงผู้อ่านหรือเปล่า
แต่เราก็ยังขบไม่แตกเสียที
ยิ่งเล่มนี้ยิ่งหนัก นางเอกของเราถึงขั้นด่าทอ
หยาบคายเกินเบอร์นางเอกของ ว.วินิจฉัยกุลไปหลายขุม

ผู้ชายในเรื่องนี้ก็ไม่ได้ด้อยหรือเด่นไปกว่าเรื่องอื่นเท่าไร
แม้แต่ผู้ชายที่ผู้เขียนพยายามมอง (ผ่านสายตานางเอก) ว่าเป็นคนดี
เราก็ยังมองว่าไม่เห็นดีตรงไหนเลย .. แค่ผู้ชายใจโลเลคนหนึ่ง
ผู้ชายทั้งสองคนในเรื่องนี้ ล้วนหาได้ตามคลับฟรายเดย์หลายตอน หลายเคส
เป็นหนังสือที่อ่านแล้ว เรายุให้คนเลิกกันทั้งเรื่องเลย 555

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วหงุดหงิดมาก
ตั้งแต่เริ่มเรื่อง รสสินีมีข้อดีเพียงอย่างเดียว คือสวย
(ซึ่งเป็นข้อดีที่เธอไม่ได้สร้างขึ้นเองเสียด้วย)
แต่ข้อดีข้อนั้น ทำลายทุกอย่างในชีวิตเธอ
ความสวยทำให้เธอเติบโตขึ้นมาเป็นผู้ถูกยกเว้นมาโดยตลอด
ทำอะไรไม่เคยผิด เมื่อผิดก็ได้รับการให้อภัยมาโดยตลอด
หลายๆ เหตุการณ์แสดงให้เราเห็นเลยว่าทุกคนในเรื่อง
มีส่วนผลักดันให้รสสินีกลายเป็นคนแบบนี้
คนอ่านเห็นจุดหมายปลายทางอยู่รำไรแล้ว
ได้แต่ปล่อยให้ผู้เขียนจูงไปด้วยความหงุดหงิด ขัดอกขัดใจ

เป็นครั้งแรกที่ ว.วินิจฉัยกุลเท่าให้เรา ‘เชื่อ’ ในนิยายของอาจารย์ไม่ได้
อ่านแล้วคิดขัดแย้งไปหมด มีข้อคัดค้านในใจผุดออกมาตลอดการอ่าน
การกระทำของตัวละครไม่สมเหตุสมผลในความคิดของเรา
ทั้งความเป็นแม่ของแม่รสสินี ทั้งความเป็นเพื่อนของชลาลัย ฯลฯ
เลยเถิดไปถึงความปิดหูปิดตาของรสสินีเองด้วย
ในตอนต้นเรื่องที่รสสินีแอบคบกันกับหัวหน้าพลวัชร
ผู้เขียนทำให้รสสินีใสซื่อจนโง่เกินไป
บางทีอาจเป็นเพราะเรื่องเล่าในมุมของชลัย
เราจึงไม่เห็นความระแวงในมุมของรสสินี

แล้วเรื่องก็ดำเนินไปเรื่อยๆ .. เกินครึ่งเล่ม ..
กว่าที่ชลัย นางเอกของเราจะจบจากคู่นรก (รสสินี – พลวัชร – ปริเยศ)
เรื่องราวก็ปาเข้าไปสองในสามส่วนของทั้งเล่ม
เหลือความชื่นมื่นให้นางเอกได้สร้างสมความสุขทีละน้อยอีกเพียงส่วนเดียว
แม้จะเป็นส่วนสุดท้ายที่ทรหด แต่มันก็ซื่อตรง
ทำงานหนักก็ได้รับผลของมันตอบแทน
ไม่มีแอบแฝง ไม่มีแทงข้างหลัง

สิ่งหนึ่งที่พอจะทำให้ความตลาดของเรื่องนี้มันดูดีขึ้นก็คือ
วิธีที่ชลัยเลือกเดินต่อจากนั้น
วิธีที่เธอสอนตัวเองเมื่อรู้ข่าวคราวของอดีตว่าที่สามีและเพื่อนเก่า
คุณค่าของมัน และความสนุกของมัน มาเกิดขึ้นในช่วงนี้เอง ..
ถ้าทนอ่านมาถึงตอนนี้ได้ ก็พอจะบอกได้ว่า .. เรื่องนี้ก็สนุกดีค่ะ ..

ปล. นึกว่าเรื่องนี้จะไม่มีพระเอกซะแล้ว