อ่านแล้วเล่า

ห้องนี้ฉันรัก

เรื่อง ห้องนี้ฉันรัก
ผู้แต่ง Betsy Byars
ผู้แปล อ้อยควั่น
สำนักพิมพ์ ดอกหญ้า
เลขมาตรฐานหนังสือ (หนังสือไม่ได้ลงไว้)

เรามีหนังสือเล่มนี้ตั้งแต่ยังเรียนมัธยมต้น จวบจนหนังสือหายไป
แล้วหาซื้อมาใหม่เมื่อไม่นานนี้ .. ยังไม่เคยอ่านสักครั้ง
แต่เข้าใจ (เอาเอง) มาตลอด ว่าภาพปกเป็นเด็กผู้หญิง ..
มาเงิบเอาตอนเปิดอ่านนี่เองค่ะ

ห้องนี้ฉันรัก เป็นเรื่องราวของเด็กชายในบ้านที่ไม่ค่อยร่ำรวยเท่าไร
สมาชิกในครอบครัวประกอบด้วยตาที่ขี้หลงขี้ลืม แม่ที่ลำเอียง พี่สาวแสนดี และอัลฟี่ .. ตัวเขาเอง
นอกจากนี้เขายังมีพี่ชายจอมก่อเรื่องที่แยกครอบครัวออกไปแล้วอีกคนหนึ่ง
เขามีห้องใต้หลังคาเป็นห้องส่วนตัวของเขา
เป็นห้องสำหรับทำงานที่เขารัก คือการวาดการ์ตูน

อัลฟี่เป็นเด็กที่มีจินตนาการ เขาชอบวาดการ์ตูน
เขาคิดถึงสิ่งต่างๆ ที่พบในแต่ละวันให้ออกมาเป็นภาพวาดตลกๆ
วาด และติดมันเอาไว้บนเพดานห้องใต้หลังคาของเขา
ทุกๆ ครั้งที่พอจะมีเวลาว่าง เขาจะกลับมาที่ห้อง
และถ่ายทอดภาพการ์ตูนต่างๆ ที่อัดแน่นอยู่ในหัวลงบนกระดาษอย่างมีความสุข
แต่เวลาอย่างนั้นช่างมีน้อยเหลือเกิน
เขาสูญเสียมันไปกับเรื่องเล่าซ้ำซากของตา
เรื่องบ่นของแม่ และเรื่องโม้ของเพื่อน

ไม่มีใครสนับสนุนเขา
ไม่มีใครเห็นค่าผลงานของเขา
และเมื่อเรื่องดำเนินไป มันก็ค่อยๆ เลวร้ายลงไปอีก
ห้องที่เขารัก กำลังจะตกไปเป็นของคนอื่น ..
มันเป็นเรื่องที่เลวร้ายในชีวิตของเขาจริงๆ

โดยทั่วไป หนังสือแนวนี้จะมีตัวร้ายเป็นเด็กๆ ด้วยกัน
อาจจะเป็นน้องเล็กกว่า หรือเป็นรุ่นพี่จอมกวน หรือแม้แต่เพื่อนร่วมห้อง
แต่สำหรับในเรื่องนี้ ตัวร้ายคือแม่ของอัลฟี่เอง
ซึ่งมันแย่ต่อความรู้สึกคนอ่านมาก
ผู้ใหญ่ในเรื่องนี้ไม่น่ารักเลย
เป็นผู้ใหญ่ประเภทที่ผู้ใหญ่ด้วยกัน (แบบเรา) ก็ไม่นึกรักแม่และตาแบบนี้

และที่แย่ยิ่งไปกว่านี้ คือตอนจบของเรื่อง
ซึ่งจะว่าไปมันก็สมจริงที่สุด
คือไม่มีใครหรืออะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย
ทุกคนยังเป็นอย่างเดิม ไม่มีใครหรืออะไรดีขึ้นเลย
ช่างเป็นการจบที่ไม่ฟินเอาเสียเลย
เป็นหนังสือที่ถ้าเราอ่านในตอนเด็กๆ มันคงทำร้ายจิตใจเราน่าดู
นี่ขนาดอ่านตอนโตแล้วนะ ..

Comments are closed.