เรื่อง ลมพัดผ่านดาว
ผู้แต่ง ว.วินิจฉัยกุล
สำนักพิมพ์ ทรีบีส์
เลขมาตรฐานหนังสือ 9789747547405

ลมพัดผ่านดาว เป็นนิยายรักของหญิงสาวที่มีชีวิตไม่หวือหวาคนหนึ่ง
หนูดาว เป็นหญิงสาววัยสามสิบกลางๆ
ทำงานในตำแหน่งหน้าที่การงานดี เป็นที่รักของเจ้านาย
เธอมีครอบครัวที่ดี มีพี่ชายพี่สาวที่ทะนุถนอมและเป็นห่วงอยู่เสมอ
ฐานะมั่นคง มีมรดกจากพ่อแม่ที่เสียไป มีบ้าน มีรถ มีทุกอย่างเพียบพร้อม
เธอเป็นหญิงสาวสวย อ่อนหวาน ทำงานเก่ง
เป็นที่รักของเพื่อนและผู้คนรอบตัว

หนูดาวไม่เคยมีคนรักมาก่อน
เธอมีความรักลึกซึ้งกับคนที่มองเธอเป็นน้องสาวแสนดีมาตลอด ..
ทรงวัชร์ คือพี่ชายคนโปรดที่เป็นเพียงภาพเงาในอดีต
ในตอนนี้ เขาแต่งงานแล้วกับผู้หญิงที่เพียบพร้อม
ทั้งคู่แยกกันอยู่คนละประเทศด้วยหน้าที่การงาน
ที่ต่างฝ่ายต่างก็ไปได้ดีในสายงานของตัวเอง
นานๆ ครั้ง ข่าวคราวจากทรงวัชร์ก็มาทำให้หนูดาวชุ่มชื่นหัวใจเป็นครั้งคราว

แล้วในวันหนึ่ง ความรักก็ก้าวเข้ามาในชีวิตของหนูดาวอย่างไม่ทันตั้งตัว
วายุ หนุ่มน้อยที่เพิ่งก้าวเข้ามาในชีวิต เด็กกว่าเธอราว 7 – 8 ปี
เขาเป็นเด็กหนุ่มคล่องแคล่ว มีความเป็นศิลปิน ทั้งในการทำงานและการใช้ชีวิต
วายุเรียนไม่จบมหาวิทยาลัย
เพราะพายุอารมณ์ในชีวิตของเขาพัดพาเขาออกจากมหาวิทยาลัยปีสุดท้าย
เขาไม่ทำงานประจำ แต่รับงานหลากหลายกันไปตามอารมณ์และความชอบ
เขามีฝีมือ และรับผิดชอบงานได้ดี เป็นฟรีแลนซ์ที่มีค่าตัวสูง พึ่งพาตัวเองได้
แต่ในสายตาของคนรอบตัวหนูดาว ก็ยังมองว่าเขาเป็นคนหลักลอยอยู่นั่นเอง

ความรักไม่เคยมีเหตุผล ไม่มีคำอธิบาย
โดยเฉพาะความรักของคนคู่นี้
ทั้งสองคนรักกันมาก ทั้งที่แตกต่างกันไปหมดแทบจะทุกอย่าง
วายุคือลม ที่พัดพาชีวิตปกติของหนูดาวให้หมุนวน

อาจารย์ ว.วินิจฉัยกุลเป็นคนเล่าเรื่องสนุก
เธอสามารถโน้มน้าวให้เราเชื่อทุกอย่างที่เธอเขียนได้ทั้งหมด
แม้แต่เรื่องนี้ ที่ช่วงแรกๆ ดูเหมือนพล็อตจะไม่มีอะไรซับซ้อนเลย
ผู้เขียนเพียงแต่เล่าชีวิตรักลุ่มๆ ดอนๆ ของคนสองคน
อาจารย์ก็ถ่ายทอดออกมาได้เห็นภาพ เห็นอารมณ์

แต่ถึงอย่างนั้น นิยายเรื่องนี้ก็ออกจะเนือยๆ สำหรับเรา
จริงๆ แล้ว ความรักครั้งใหม่ ระหว่าง
สาววัยสามสิบกลางๆ กับหนุ่มน้อยที่เด็กกว่า
มันควรจะเป็นความรักกุ๊กกิ๊กหวานๆ
แต่ไม่รู้ทำไม เรากลับอ่านแล้วไม่รู้สึกอินเอาเสียเลย
เราเหนื่อยไปกับผู้คนรอบตัวของหนูดาว
เหนื่อยไปกับการไม่ยอมปรับตัวของวายุ
เหนื่อยไปกับการทะเลาะและคืนดี ฯลฯ

ทุกครั้งที่เกิดการทะเลาะ มันเริ่มต้นจากเรื่องเพียงเล็กๆ น้อยๆ
เป็นเรื่องที่ต่างคนต่างพยายามมองให้มันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาโดยตลอด
หากแต่เก็บรายละเอียดอันไม่ลงรอยเอาไว้ภายใน
ก่อนจะพบว่าเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เก็บไว้นั้นมันล้นเกินพื้นที่ใจ

ทั้งหมดคือความไม่เข้ากันเลย แตกต่างกันทุกอย่าง
และไม่รู้ว่าเป็นมุมมองของผู้หญิงหรือเปล่า เราว่าวายุผิด
ที่ไม่พยายามฟัง หรือเข้าใจหนูดาวเอาเสียเลย
ความรักนั้นมากแน่ๆ เรามองเห็นอยู่
แต่รักอย่างไม่ยอมรับ และไม่ยอมเข้าใจ
ซ้ำยังมีปมด้อย ที่เจ้าตัวไม่ยอมรับว่าเป็นปมด้อย
น่าจะเป็นเพราะเหตุนี้ เขาจึงปิดกั้นตัวเอง
ไม่ยอมฟัง และไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
หาว่าหนูดาวรับไม่ได้ในสิ่งที่เขาเป็น
เพียงหากถ้าเขาฟัง เขาจะรู้เลยว่าหนูดาวไม่ได้ต้องการเปลี่ยน
แต่ต้องการความเข้าใจ

แม้ว่าในช่วงต้น เราจะขัดใจ ไม่เห็นด้วยกับการกระทำนู่นนี่ของตัวละคร
แต่เรากลับมาสนุกกับมันอย่างจริงจัง อย่างวางไม่ลง ..
ก็ตรงช่วงท้ายของเล่ม
ผู้เขียนเขียนเก่ง ที่ทำให้ความรู้สึกของเราเปลี่ยนกลับไปกลับมา
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราไม่เคยเห็นด้วยกับความรักของวายุและหนูดาวเลย
ต่อเมื่อทั้งสองห่างกัน เรากลับสงสารวายุ
และอยากให้ทั้งสองคนกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง
ทั้งๆ ที่รู้ว่า ถ้าอยู่ด้วยกัน เดี๋ยวก็ต้องทะเลาะกันอีก เป็นวังวนไม่จบสิ้น

เราจะไม่สปอยล์ว่าเรื่องนี้จบลงอย่างไร
สุดท้ายแล้วทั้งคู่จะลงเอยกันได้หรือไม่ ..
แม้ว่ามันจะมีตอนจบอยู่สองแบบ
เราก็จะไม่สปอยล์มันทั้งสองแบบนั่นแหละ
และเหมือนหลายคนเลยค่ะ
เราชอบตอนจบแบบแรกมากกว่า 🙂

ประเด็นคือ .. ตอนนี้ เราอยากอ่าน เพลงสายลม หน้าต่างสายลม
ซึ่งเป็นภาคต่อของเล่มนี้แล้ว 
จะไปหาอ่านจากที่ไหนได้บ้างล่ะเนี่ยะ!!