อ่านแล้วเล่า

มนุษย์ตุ๊กตา

เรื่อง มนุษย์ตุ๊กตา
ผู้แต่ง ฮิงาชิโนะ เคโงะ
ผู้แปล ธีรัตต์ ธีรพิริยะ
สำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161822941

เรื่องนี้ ไม่มีคนตาย ..
เอ๊ะ!! หรือว่ามี? ..
คงขึ้นอยู่กับว่า เราวัดค่าความตายของคนกันที่ตรงไหนนั่นแหละ

หนังสือเริ่มต้นบนความสัมพันธ์ของสองสามีภรรยา ที่กำลังตกลงจะหย่ากัน
ในช่วงเวลานั้นเอง ลูกสาวคนโตวัย 6 ขวบ เกิดอุบัติเหตุทางน้ำ
และกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา
หลังจากนั้น ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ..

มนุษย์ตุ๊กตา เป็นเรื่องที่บีบหัวใจคนเป็นพ่อเป็นแม่ไม่ใช่น้อย
ผู้เขียนหยิบประเด็นของผู้ป่วยสมองตาย และการบริจาคอวัยวะมาเขียน
ซึ่งทำได้ดีงาม ละเอียดอ่อน และรอบด้าน

กาลครั้งหนึ่ง เราเคยคิดถึงเรื่องการบริจาคอวัยวะ ทั้งของตัวเองและคนใกล้ชิด
และยังคาบเกี่ยวไปยังเมื่อครั้งดูละคร หรืออ่านหนังสือที่เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้
เคยสมมติเหตุการณ์ว่า วันหนึ่ง ถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา
เราจะบริจาคอวัยวะที่ว่านี้ไหม .. 

ซึ่งคำตอบก็คือ น่าจะบริจาค .. เพราะถ้าตัวเองใช้ประโยชน์ไม่ได้แล้ว
ก็ควรจะส่งต่อให้ไปเกิดประโยชน์กับผู้อื่น
แต่ มนุษย์ตุ๊กตา พาให้เราไปยืนอยู่ ณ จุดนั้นจริงๆ
ความรู้สึกนั้นเกิดขึ้นจริงๆ
ขณะที่ยังไม่รู้สึกว่าลูกของเราได้จากไปแล้ว
ในความรู้สึกค้างคานั้น เราจะสามารถตัดใจ 
มอบอวัยวะของเขาให้คนอื่นต่อได้จริงๆ หรือ?
หนังสือทำให้เราเข้าใจถึงอารมณ์ของคนเป็นพ่อเป็นแม่ หรือแม้แต่ญาติสนิท
ที่ต้องรับบทเป็นผู้ที่ต้องตัดสินใจในสถานการณ์นี้

ในค่ำคืนที่ตัดสินใจเลือกทางใดทางหนึ่ง
ดูแลรักษาชีวิตของลูกสาวต่อไป
หรือตัดใจบริจาคอวัยวะ แล้วสูญเสียเธอไป
ไม่ว่าเลือกทางใดทางหนึ่ง
หากวันเวลาผ่านไป จะย้อนกลับมาถามตัวเองหรือไม่ว่า
เส้นทางที่เลือกในครั้งนั้นถูกต้องแล้ว
และถ้าวันนั้นตัดสินใจเลือกอีกทาง ชีวิตตอนนี้จะเป็นเช่นไร?

นอกจากถ่ายทอดความรู้สึกของฝ่ายผู้ที่สามารถบริจาคอวัยวะได้แล้ว
ในส่วนต่อมา ผู้เขียนยังเล่าจากมุมมองของผู้ที่เป็นฝ่ายรอรับการบริจาคด้วย
และเงื่อนงำในส่วนนี้ ยิ่งทำให้หนังสือลึกซึ้งมากขึ้นไปอีก
คุณเคโงะไม่เคยเขียนอะไรชั้นเดียวเลย เขียนลึกแล้ว ก็ยังซ่อนปมที่ลึกยิ่งกว่า
มีแง่มุมที่แหวกแนว ชวนให้เราขบคิดได้มากไปกว่าเสมอ

วิธีเล่าเรื่อง .. แม้จะสุ่มเสี่ยงต่อการแบ่งแยก –
ให้เกิดเป็นกลุ่มคนที่เห็นด้วยกับฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด
แต่ผู้เขียนก็ถ่ายทอดออกมาได้ดีต่อใจเหลือเกิน

เป็นหนังสือที่แรกอ่านคิดว่าจะชวนหดหู่
แต่โทนเรื่องและวิธีเล่า รวมไปถึงตอนจบ กลับสว่างไสว
จุดประกายความดีงามในหัวใจคนอ่าน
เป็นอีกหนึ่งเล่มของคุณเคโงะที่เราชอบค่ะ

Comments are closed.