อ่านแล้วเล่า

จอมโจรหนังสือ

เรื่อง จอมโจรหนังสือ
ผู้เขียน มาร์กัส ซูซัค
ผู้แปล บีจา
สำนักพิมพ์ เพิร์ล พับลิชชิ่ง
เลขมาตรฐานหนังสือ 9789740561873

จะมีเหตุการณ์ใดที่มีคนตายมากพอ
และเย้ายวนชวนให้ยมทูตปรากฏตัว
ได้มากไปกว่าสงครามโลกครั้งที่ 2
และการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ยิวในเยอรมันเล่า ..

นั่นล่ะ .. เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นที่ตรงนั้น ในช่วงเวลานั้น ..
ช่วงเวลาเดียวกันกับที่ แอนน์ แฟร้งค์ กำลังหลบซ่อนตัว
อยู่บนอาคารสำนักงานของพ่อที่ฮอลแลนด์

ช่วงเวลาเดียวกันกับที่บทสนทนาแห่งมิตรภาพ
ระหว่างบรูโน กับชมูเอล กำลังลอยข้ามรั้วลวดหนามไปมา

ช่วงเวลาเดียวกันกับที่ชายคนหนึ่งซุกซ่อนตัวอยู่ภายใต้ห้องใต้ดิน
เจ็บป่วย เหน็บหนาว และไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน

ช่วงเวลาเดียวกันกับที่ชาวยิวอีกมากมายนับแสนนับล้าน
กำลังเรียงแถวเข้าสู่ค่ายกักกัน
และไปสิ้นสุดที่ห้องรมแก๊สอันแสนโหดร้าย

มันคือช่วงเวลาเดียวกันกับที่เด็กเยอรมันคนหนึ่งกำลังนั่งรถไฟ
พร้อมแม่และน้องชาย เพื่อไปยังบ้านที่ไม่ใช่บ้านตัวเอง
ไปอยู่กับครอบครัวที่ไม่ใช่ครอบครัวของตัวเอง ..
และสุดท้ายแล้ว เหลือตัวเธอเพียงคนเดียว
กับพ่อที่ไม่ใช่พ่อ แม่ที่ไม่ใช่แม่
และครอบครัวที่ไม่ใช่ครอบครัว ..
แต่กลายมาเป็นครอบครัว

จอมโจรหนังสือ เล่าเรื่องผ่านสายตาของผู้ที่มองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างบนโลก
ซึ่งผู้นั้นก็คือยมทูต ผู้ที่พรากวิญญาณของมนุษย์ทุกคนออกจากร่าง
เมื่อวาระสุดท้ายในชีวิตของพวกเขามาถึง

แน่นอนว่ายมทูตไม่ได้เล่าเรื่องของตัวเอง
เขากำลังเล่าเรื่องของเด็กหญิงคนหนึ่ง .. 
ลีเซล เมมิงเกอร์
สมาชิกใหม่แห่งถนนฮิมเมล เมืองโมลช์คิง
สมาชิกใหม่ของครอบครัวฮูเบอร์มาน
ซึ่งมีโรซ่าเป็นมามา และฮานส์เป็นปาปา

ลีเซล เมมิงเกอร์ เป็นเด็กหญิงที่ไม่รู้หนังสือ
เธอหัดอ่านจากหนังสือคู่มือการทำศพ ..
หนังสือเล่มแรกที่เธอขโมยมา
เพื่อเป็นที่ระลึกถึงการเสียชีวิตของน้องชาย
มันเป็นทั้งหนังสือเล่มแรกที่เธอหัดอ่าน ..
และหนังสือเล่มแรกที่เธอหัดขโมย

ในตอนเปิดเรื่องนั้น ผู้เขียนเล่าเรื่องได้น่าสนใจ
มีจังหวะการจัดหน้าที่แปลกดี
ทำให้จังหวะการอ่านแปลกไปด้วย
ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่า
แต่คล้ายการดูภาพเคลื่อนไหว ที่มีการซูมเข้าซูมออก
เพื่อกำหนดจุดสนใจ
หรือเป็นภาพนำสายตาไปสู่เรื่องที่ต้องการจะเล่า

ผู้คนมากมายรอบตัว คนเยอรมัน คนยิว
รูดี้ สไตเนอร์, แมกซ์ แวนเดนเบิร์ก,
นายทหาร พ่อแม่ที่ลูกถูกส่งไปเป็นทหาร
พ่อแม่ที่สูญเสียลูกไปในสงคราม และพ่อแม่ที่ได้ลูกชายกลับคืนมาจากสงคราม
มิตร ศัตรู เด็ก ผู้ใหญ่ เพื่อนบ้าน อันธพาล และขโมย ฯลฯ

มีเรื่องราวมากมายผ่านเข้ามาในระยะเวลา 4 – 5 ปี
ที่ลีเซลได้มาอยู่ที่บ้านหลังนี้
ทั้งความสุข ทั้งโศกเศร้า
ทั้งหมดนี้ถูกถ่ายทอดออกมาอย่างอ่อนละมุน
อบอุ่น ปลอบประโลม
แต่นั่นแหละ ยิ่งใจดีมากเท่าไร
ก็ยิ่งทำให้เราเสียน้ำตาไปมากขึ้นอีกเท่านั้น

จอมโจรหนังสือ สงบ อบอุ่น ทว่าเศร้าสร้อย
แน่ละ ก็ท่ามกลางสงครามนี่นะ
เป็นหนังสือที่อธิบายได้ยากมาก
ชอบ แต่เป็นความชอบที่แยกแตกส่วนออกมาเป็นความชอบหลายอย่าง
ชอบตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อย
และค่อยๆ เพิ่มมากขึ้นไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่เปิดอีกหนึ่งหน้า
โดยเฉพาะช่วงท้ายๆ

เราชอบฉากที่ลีเซลอ่านหนังสือในหลุมหลบภัยมาก
มันเป็นตัวแทนของเรื่องทั้งเล่ม
น้อย แต่ตีกระทบความรู้สึกสั่นกระเพื่อม
และสะเทือนออกไปเป็นวงกว้าง กลายเป็นเต็มตื้น
คงอธิบายได้ประมาณนี้ล่ะ กับความชอบหนังสือเล่มนี้ของเรา

(สปอยล์นิดนึงค่ะ)
โศกนาฏกรรมสาดซัดตอนจบนับไม่ถ้วน
ท่ามกลางความยากลำบาก
มีความใจดีเล็กๆ น้อยๆคอยหล่อเลี้ยง
ก่อนจะค้นพบในที่สุดว่าผู้เขียนใจร้ายมาก
แต่แน่ล่ะ .. ฟูห์เรอร์ใจร้ายยิ่งกว่า .. 
หลายต่อหลายเท่านัก!

Comments are closed.