เรื่อง ความลับ
ผู้แต่ง ฮิงาชิโนะ เคโงะ
ผู้แปล บุญชู ตันติรัตนสุนทร
สำนักพิมพ์ JBOOK
สำนักพิมพ์ในเครือ bliss publishing
เลขมาตรฐานหนังสือ 9749966554

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวความสัมพันธ์อันซับซ้อนของครอบครัวซึงิตะ
ซึ่งความซับซ้อนนี้ ไม่ใช่ความซับซ้อนธรรมดาในรูปแบบของนิยายเรื่องอื่น
ซึงิตะ เฮซึเกะ เป็นชายวัยกลางคน อายุย่าง 40
เขามีงานประจำกะกลางคืน และเขาก็ทำงานอย่างขยันขันแข็ง
รักครอบครัว สมาชิกในครอบครัวรักกันดี .. จวบจนกระทั่งวันหนึ่ง ..
เขาได้สูญเสียนาโอโกะ  ภรรยาไปในอุบัติเหตุรถบัส
ส่วนโมนามิ ลูกสาวที่ไปด้วยกันบาดเจ็บเล็กน้อย

ความเซอร์ไพร้ส์ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นคือ ..
เมื่อโมนามิฟื้นขึ้น วิญญาณที่อยู่ในร่างของเด็กหญิงคือวิญญาณของนาโอโกะ
พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ .. วิญญาณแม่มาอยู่ในร่างลูกสาว
(เราไม่ได้สปอยล์นะ เพราะเนื้อหาส่วนนี้ถูกเฉลยตั้งแต่ช่วงแรกๆ เลย)
สิ่งที่ดำเนินต่อจากนี้คือ สามีและภรรยาในร่างลูกสาวจะใช้ชีวิตต่อจากนี้ไปยังไงต่างหาก

เราจะได้เห็นวิธีเล่าของผู้เขียน ..
เมื่อสามีภรรยาที่อยู่ร่วมกัน แต่ไม่สามารถใช้ชีวิตร่วมกันฉันสามีภรรยาทั่วไปได้
นอกจากนี้ นาโอโกะในร่างลูกสาวก็ยังต้องดำเนินชีวิตต่อไปในฐานะของโมนามิ
มีวิถีชีวิตแบบโมนามิ ..
โลกที่ต่างกันของชายวัยทำงาน
กับเด็กหญิงที่อยู่ในวัยสดใส และมีโลกอีกใบที่ต่างออกไป
นาโอโกะมีโลกใบใหม่ที่ชายผู้เป็นทั้งพ่อและสามีไม่อาจเข้าถึง ฯลฯ
ซึ่งในระหว่างที่เล่าเรื่องเหล่านี้ ก็มีทั้งส่วนที่เราชอบและไม่ชอบ

โดยผ่านตัวละครนาโอโกะ (ในร่างลูกสาว) ..
ผู้เขียนชวนให้เราคิดว่า ถ้าเรามีโอกาสเกิดใหม่อีกครั้ง
กลับไปเริ่มต้นที่วัยเด็กอีกครั้ง ด้วยความทรงจำเดิม
เราจะดำเนินชีวิตใหม่นี้อย่างไร .. นำพามันไปในทางใด
จะเดินซ้ำรอยเดิมที่ปลอดภัยและคุ้นเคย
หรือจะลองทำอะไรใหม่ๆ ที่ตัวเองคนก่อนปล่อยปละละเลย

นอกจากนี้ เรายังชอบความสัมพันธ์ที่ห่วงใย ใส่ใจ แต่ก็มีระยะห่าง
ระหว่างครอบครัวของคนที่ขับรถโดยสารจนเกิดอุบัติเหตุ
กับครอบครัวผู้ประสบเคราะห์ ต้องสูญเสียสมาชิกใครอบครัวไปจากอุบัติเหตุนั้น
มันทำให้เห็นว่า ซึงิตะ เฮซึเกะ เป็นคนดีมาก
และ นาโอโกะผู้สูญเสียทั้งลูกสาวและร่างกายภายนอกของตัวเองไป
ผู้ที่เก็บความแค้นที่ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความเห็นใจและมิตรภาพ
มันเป็นส่วนเสี้ยวเดียวของเนื้อเรื่อง แทรกอยู่เพียงเบาบาง ไม่สำคัญ
แต่มันเป็นส่วนที่เราชอบมาก

อีกอย่างที่เราชอบ คือผู้เขียนเก็บรายละเอียดได้ดี
ตัวละครที่เคยถูกพูดถึง ล้วนถูกนำมาเล่าต่อจนจบไม่มีค้างคา
มีแม้กระทั่งรายละเอียดของตัวละครประกอบเล็กน้อย
แถมในตอนจบ หนังสือเล่มนี้ยังฉีกกฏพล็อตนิยายไทยที่เราเฉยชินไปอีก

โดยรวมๆ เราชอบหนังสือเล่มนี้นะ เป็นเล่มที่ชอบที่สุดของเคโงะที่เราเคยอ่านมา
แต่ก็ยังไม่ประทับใจเท่านิยายญี่ปุ่นบางเล่มที่เคยอ่าน
อันที่จริงถ้าสำนักพิมพ์ไม่ปิดตัวลง
หนังสือของเคโงะไม่ได้มีจำกัดและหายากประมาณนึงแบบนี้
เขาอาจจะไม่ถูกพูดถึงในบ้านเราขนาดนี้ก็ได้
เรื่องสยองขวัญหรือแนวสืบสวนของเขายังทำให้เราทึ่งไม่ได้เท่าโอตสึ อิจิ
หรือเซ็ต เดอะริง ของของซุสุกิ โคจิ
นิยายแนวความลับก็ยังทำให้เราซาบซึ้ง ประทับใจ ไม่ได้เท่า
แล้วฉันจะกลับมา และ เพียงแค่ได้รัก ของอิชิคาวะ ทาคุจิ
แต่ทั้งนี้ เราก็ยังอ่านผลงานของ ฮิงาชิโนะ เคโงะ ไปได้ไม่กี่เรื่องนะคะ
ก็ยังไม่สามารถพูดได้เต็มปาก .. ขออ่านที่มีทั้งหมดเสียก่อน
ถึงตอนนั้น ความรู้สึกที่เรามีต่อ่หนังสือของเขาอาจจะไปเปลี่ยนไปจากนี้ก็ได้
แล้วมาดูกันค่ะ 🙂