เรื่อง เวลา
ผู้แต่ง ชาติ กอบจิตติ
สำนักพิมพ์ หอน
ราคา 55 บาท

รู้จักหนังสือเล่มนี้เป็นครั้งแรกสมัยเป็นนักเรียน
ถ้าไม่ถูกบังคับให้ต้องอ่าน ก็คงไม่คิดจะแตะหนังสือแปลกประหลาดเล่มนี้
แต่เมื่อเป็นสิ่งที่ต้องทำ ก็ทนทำไปตามระเบียบ ..

จำได้ว่า ตอนที่อ่านหนังสือเล่มนี้เป็นครั้งแรก .. เกลียดมากกกกกก
การเล่าเรื่อง ช่างเป็นกรรมวิธีที่น่าเบื่อ คือ เล่าเรื่องสลับกับภาพในหัวของผู้เล่า
ภาพที่ตัดเป็นห้วงๆ เล่าแบบบทละครเวทีสลับกับบทภาพยนตร์ ซึ่งอ่านไม่รู้เรื่องเลย
แต่พออ่านไปอ่านไป ก็เริ่มชินกับการเล่าเรื่องแบบนั้น .. แต่ก็ยังไม่สนุกอยู่ดี
ปาเข้าไปหลายสิบหน้า ถึงได้เริ่มสนุกกับเนื้อหา เริ่มมีความสงสัย ติดตามค้นหาคำตอบ
จวบจนตอนสุดท้าย .. เวลา กลายเป็นหนังสือเล่มโปรดสุดที่รักของเราไป
แบบผิดจากตอนเริ่มต้นหน้ามือเป็นหลังมือทีเดียว .. ไม่น่าเชื่อ!!

แต่นี่ (น่าจะ) เป็นลักษณะความคิดของทุกคนที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้
(วัดจากเพื่อนๆ ในห้องตอนนั้นเลยทีเดียว .. ขอแค่อ่านให้จบ)

ผ่านพ้นวันเวลาวัยเรียน หนังสือเล่มนี้ยังถูกหยิบมาอ่านอีกหลายต่อหลายครั้ง
จะว่าไป นี่ก็ไม่ได้แตะมันมาหลายปีแล้วเหมือนกัน
วันนี้ หยิบ เวลา ขึ้นมาอีกครั้ง .. ด้วยความรู้สึกคิดถึงความรู้สึกวัยเยาว์
ย้อนเวลาไปอ่าน “เวลา” ด้วยกันนะคะ

..

เมื่อหยิบ เวลา ขึ้นมาอ่าน เสียงในใจสองเสียงตีกันขรม
ใจหนึ่ง อยากเล่าเรื่องย่อให้ฟังเหมือนเรื่องอื่นๆ
แต่อีกใจ อยากจะอุบเงียบไว้อย่างนี้แหละ ..
กลัวว่าไปแตะเพียงนิดเดียว อรรถรสของเรื่องจะเสียไป
ระหว่างอ่านไป เสียงในหัวก็เถียงกันไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ .. จนจบเล่ม
(ใช้เวลารวดเดียว ไม่นานเท่าไร) ได้ผลสรุปออกมาว่า ..
จะเล่าแค่พอยั่วน้ำลายก็แล้วกันค่ะ ที่เหลือคงต้องไปลองอ่านเองจริงๆ

หนังสือเล่มนี้ แม้เนื้อเรื่องจะดำเนินไปเรื่อยๆ เนิบนาบ เนิ่นช้า
แต่ก็ทำให้หัวใจสั่นไหว มีความรู้สึกสะเทือนใจ สะท้อนใจ ผุดพรายขึ้นมาเป็นระยะๆ
ตอนที่อ่านเมื่อครั้งยังเด็ก ยังไม่ค่อยรู้สึกเท่าไร
แต่พอแก่ตัวลง อายุเริ่มใกล้เคียงกับตัวละครในเรื่อง เราก็เริ่มอิน
ความเบื่อไม่เท่าตอนอ่านรอบแรกๆ คงเป็นเพราะใกล้ตัวเข้ามาทุกทีแล้วกระมัง (ฮา)

คิดไม่ออกแล้วสิ จะเล่าอะไรต่อดี .. เอาเป็นว่าหนังสือเล่มนี้น่าเบื่อจริงๆ ค่ะ
แต่อ่านจบแล้วคุณจะรักมันเหมือนเรา ฟันเฟิร์ม!!

ปล. อ่านรอบที่หลายสิบแล้ว แต่ยังมีปาดน้ำตาอยู่เลยอ่ะ >,<