เรื่อง เรือรักที่จมลงในถ้วยกาแฟ
ผู้แต่ง อนุสรณ์ ติปยานนท์
สำนักพิมพ์ เคหวัตถุ
ราคา 70 บาท

หนังสือเล่มนี้กลับบ้านเรามาในช่วยเทศกาลสัปดาห์ร้านหนังสืออิสระ เมื่อกลางปีที่ผ่านมาค่ะ
เป็นการตัดสินใจซื้อด้วยเหตุผลง่ายๆ คือ ..
หนังสือเล่มนี้ ถ้าไม่ซื้อจากร้านหนังสืออิสระ
คงหาซื้อมันในร้านหนังสือใหญ่ๆ ในห้างสรรพสินค้าได้ไม่ง่าย ..

หยิบมาอ่านเพื่อชิงรางวัลบิงโกอีกแล้ว
(ช่วงนี้หายใจเข้าหายใจออกเป็น reading bingo จริงๆ เลยค่ะ) ^^”

เรือรักที่จมลงในถ้วยกาแฟ เป็นหนังสือรักเล่มที่บางมากถึงมากที่สุด
มีกลิ่นหม่นๆ ลอยออกมาจากหนังสือตั้งแต่ปกและช่วงเปิดเรื่อง
อย่างน้อย ถ้ามันจะเศร้า เล่มบางๆ ของมันก็คงทำให้เราเศร้าไม่นานนัก .. แต่ใครจะรู้ ..

ตัวอักษรมีเสน่ห์ของคุณอนุสรณ์ดึงดูดเราให้จดจ่อ
จมจ่อมอยู่กับเรื่องที่เขาเล่าจนแทบไม่อยากละสายตา .. แม้จะอ่านแทบไม่รู้เรื่องเลย
เรื่องราวซับซ้อนไร้ตรรกะ และเต็มไปด้วยสัญลักษณ์ที่ถอดรหัสไม่ออก
แต่มันก็มีเสน่ห์ให้เราใช้สายตาดั้นด้นฝ่าดงอักษรไปเร็วๆ
เผื่อว่าตรงไหนสักที่จะมีคำตอบของความสับสนงุนงงเหล่านั้น

เรื่องราวของสามี ภรรยา เวียดนาม ถ้วยกาแฟ หมากรุกจีน นักร้องสาวผู้ลึกลับ
ความมืดดำลึกล้ำของน้ำ..กาแฟ และความรักที่ปลายทางยังคลุมเครือ

และแล้ว เราก็อ่านมันจบลงพร้อมกับความรู้สึกมึนๆ อึนๆ
ความรู้สึกคล้ายๆ กำลังติดตามเฝ้าดูความฝันอันสับสนของใครบางคน
.. แล้วตกใจตื่นขึ้นมากลางคัน ..
นี่ฉันอ่านอะไรลงไปเนี่ยะ!!

ปล.1 แม้จะเป็นความรู้สึกที่มึนๆ อึนๆ อย่างที่บอก แต่ก็เป็นความรู้สึกในแง่ดีนะ
เหมือนกันอิ่มเอมอะไรสักอย่าง (ที่ไม่รู้ว่าอะไร) รู้สึกแปลกๆ ดีแบบที่อธิบายไม่ถูกค่ะ

ปล.2 ผู้เขียนเขาต้องกันสื่ออะไรกันนะ!?