อ่านแล้วเล่า

เพชรพระอุทัย

เรื่อง เพชรพระอุทัย
ผู้แต่ง ดอนเขียน
สำนักพิมพ์ ไปยาลน้อย
เลขมาตรฐานหนังสือ 9748351017

เพชรพระอุทัย ถูกวางคู่กับ ตอแหลลงตับ
บนชั้นหนังสือที่บ้านเรามานานมาก (เคยอ่านทั้งสองเล่ม เมื่อนานมาแล้ว)
ตอนจัดก็รู้สึกว่าสองเล่มนี้มันบ้าบอคล้ายๆ กันอยู่
แต่พอหยิบมาอ่านคู่กัน กลับพบว่า มันคล้ายกันมากกว่าที่เราคิดอีก
สำนวนคล้ายกันมาก เว้นแต่ว่าตอแหลลงตับดาร์กกว่า
ถ้ามีใครบอกว่าดอนเขียนเป็นคนเดียวกับพิงลำพระเพลิงนี่เราพร้อมเชื่อทันทีเลยนะ

เพชรพระอุทัย เป็นหนังสือหนึ่งในน้อยเล่มที่หอบหิ้วติดตัวมาตั้งแต่บ้านหลังเก่า
นับได้ว่าเป็นแฟนฟิคของเพชรพระอุมาชิ้นแรกๆ เลย (มีก่อนนี้หรือเปล่าไม่รู้นะ)
เราเป็นคนหนึ่งที่อ่านเพชรพระอุมาแล้วไม่อิน
เพราะไม่ชอบตั้งแต่เริ่มอ่านเล่มแรก ที่รพินทร์ ไพรวัน อ้างตัวว่ารักธรรมชาติ
แต่เล่นจัดการกับเหล่าสัตว์ป่าทั้งฝูง ทั้งที่ตัวเองได้เปรียบกว่าเห็นๆ
แล้วผู้เขียนก็บรรยายว่าเก่ง น่าปลื้ม น่าชื่นชม (ประมาณนั้นมั๊งนะ อ่านนานแล้ว)
นั่นแหละ อ่านได้แค่นั้น เลิกอ่านเลย ไม่อิน ไม่ชอบพระเอก เลิกอ่าน จบ!

พอได้มาเจอเพชรพระอุทัย ก็เลยเหมือนได้ตัวตายตัวแทนมาอ่านแก้การตกยุค
ซึ่งดันชอบมากกกกก!!

เพชรพระอุทัย เล่าถึงการตามหาเพชรเม็ดใหญ่ในตำนาน (เป็นรูปทุเรียน) ..
แน่นอน มันมีชื่อว่าเพชรพระอุทัย ซึ่งถูกสร้างขึ้นในสมัยของพระเจ้าสุริยชัยวรมัน
(เป็นการเหมารวมทั้งพระเจ้าสุรยวรมัน และพระเจ้าชัยวรมัน?)
มีผู้นำคณะสำรวจที่เก่งกาจเหนือใคร นามว่า ยุพิน ไพรวัล
หม่อมราชวงศ์หญิงดาลิงค์ และอื่นๆ อีกมากมาย ที่คงจะชื่อพ้องกับตัวละครในเรื่องต้นฉบับ
เรื่องโผล่ทะลุขึ้นกลางปล้อง เมื่อคณะสำรวจคณะนี้สำรวจมาแล้วหลายสิบปี
จากครั้งที่ยุพินอายุ 19 มาจนถึงตอนนี้ อายุ 40 ..
มีคู่เอก มีคู่รอง มีการพลัดหลง มีตัวโกง มีสัตว์ประหลาด มีการต่อสู้ที่สุดล้ำ (หน้าความเป็นจริง)
ผู้เขียนใส่ความบ้าบอลงมาในทุกบรรทัด ทุกการบรรยาย
แต่ก็ยังสำนวนดี และข้อมูลเพียบ อ่านสนุกอ่านเพลินมาก แต่ ..
ถ้าจะให้เล่า ก็เล่าไม่ถูกเลยทีเดียว

แม้ว่าหนังสือจะหายากแล้ว ..
แต่ถ้ามีโอกาส จับพลัดจับผลูไปเจอมันที่ไหน อยากให้ลองเปิดอ่านกันดูค่ะ
เป็นการเปิดประสบการณ์ใหม่ของการอ่านจริงๆ 555

Comments are closed.