อ่านแล้วเล่า

เทพนิยายกริมม์

เรื่อง เทพนิยายกริมม์
ผู้แต่ง จาค็อบ ลุดวิก กริมม์, วิลเฮล์ม คาร์ล กริมม์
ผู้แปล ปรวรรณ ทรงบัณฑิตย
สำนักพิมพ์ ฟรีฟอร์ม
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786167147178

นี่คือต้นกำเนิดของนานานิทานที่เรา (โดยเฉพาะเหล่าเด็กผู้หญิง) รู้จักกันดี
อาทิเช่น ซินเดอเรลล่า, เจ้าหญิงนิทรา, หนูน้อยหมวกแดง, เจ้าชายกบ, สโนว์ไวท์
เป็นเวอร์ชั่นขนานแท้ ดั้งเดิม
แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังมีข้อขัดแย้งคัดค้านว่านิทานทั้งหมดไม่ได้ถูกแต่งขึ้นใหม่
สองพี่น้องตระกูลกริมม์เป็นเพียงผู้รวบรวมนิทานเก่าแก่ปรัมปราของเยอรมันมาอีกที

นิทานหลายเรื่องในเล่มนี้ เป็นนิทานที่เรารู้จักกันดี แต่บางเรื่องก็ดูแปลกๆ และจบงงๆ
หลายๆ เรื่องชวนให้เราอุทาน “ห๊ะ!?” หลังตอนจบของมัน ..
คือจะจบแค่นี้จริงๆ หรือ? จบแบบนี้จริงๆ หรือ?
บางเรื่องมันก็ช่างน่าขำ และติงต๊อง

แฟชั่นของนิทานสมัยก่อนมักจะเป็นอะไรที่วนลูป เหตุการณ์เกิดขึ้นซ้ำๆ
ตัวเอกของเรื่องจะได้รับภารกิจให้ไปทำอะไรบางอย่าง
แล้วก็เกิดความผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า (อยากจะเรียกว่าโง่ซ้ำซ้อน แต่เกรงใจ)
หรืออาจจะเป็นพี่น้องสามคน คนแรกผิดพลาด คนที่สองผิดพลาด คนที่สามสำเร็จ อะไรแบบนี้

เข้าใจได้ว่าอาจจะเป็นวิธีการสอนเด็กแบบโบราณ สอนแบบย้ำๆ ซื่อๆ ตรงๆ
แต่มันตลกมาก ผิดสามัญสำนึกแบบสุดๆ
ของมันเห็นๆ กันอยู่ ผิดครั้งเดียวก็รู้ได้แล้ว ยังจะมีครั้งต่อๆ มาอีก
มันก็จะเซ็งๆ หน่อยๆ
อ่านแล้วก็อยากจะชวนคนโบราณที่เติบโตมากับเทพนิยายเหล่านี้
ให้ลองมาอ่านวรรณกรรมสมัยนี้อยู่เหมือนกัน
อยากรู้ว่าเขาจะตะลึงตะลานกับความซับซ้อนอลังการสมัยใหม่สักแค่ไหน

ถึงจะบ่นเล็กบ่นน้อย
แต่รวมๆ แล้ว เราคิดว่า เทพนิยายกริมม์ เล่มนี้ สนุกมากกว่าเทพนิยายสองเล่มที่อ่านมานะ
(เทพนิยายแอนเดอร์เสน กับเทพนิยายออสการ์ ไวลด์)

ปล. เป็นหนังสือที่เด็กอ่านไม่ได้ ไม่ควรอย่างยิ่ง เพราะมีหลายเรื่องที่เข้าขั้นโหด
       ผู้ปกครองควรคัดกรองก่อน เลือกอ่านเพียงบางเรื่องให้เด็กๆ ฟังจะดีกว่า

 

Comments are closed.