เรื่อง สาวทรงเสน่ห์
ผู้แต่ง เจน ออสเตน
ผู้แปล จูเลียต
สำนักพิมพ์ สร้างสรรค์ – วิชาการ
เลขมาตรฐานหนังสือ 9747372282

ผู้เขียนเปิดเรื่องด้วยความชุลมุนวุ่นวายของครอบครัวหนึ่ง
ตอนก่อนอ่าน เรานึกภาพสี่ดรุณีเอาไว้
แต่ครอบครัวนี้ดูเอิกเกริกกว่าเยอะเลย

เรื่องเริ่มต้นขึ้นจากบทสนทนาระหว่างสามีภรรยาผู้มีบุตรสาวถึง 5 คน
มีข่าวว่าจะมีหนุ่มรวยระดับเศรษฐีคนหนึ่ง
จะมาเช่าบ้านที่เนเทอร์ฟิลด์ ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านเธอนัก
พ่อหนุ่มคนนี้มีชื่อว่า คุณบิงก์เลย์
ด้วยความที่เขาเป็นเศรษฐีนี่เอง
จึงที่หมายตาของบรรดาแม่ๆ ที่มีลูกสาวโสดอยู่ในละแวกนั้น
โดยเฉพาะนางเบนเนต ที่มีลูกสาวโสดอยู่ถึง 5 คน
เบนเนตผู้เป็นแม่ ต้องการให้ลูกสาวตัวเองได้ทำความรู้จักกับเศรษฐีรายนี้
ซ้ำยังต้องการให้เขาเลือกเธอคนใดคนหนึ่งในห้าคนนี้ เป็นคู่ชีวิต
กระบวนการส่งออกลูกสาว จึงเริ่มต้นขึ้น

และแล้ว ในงานเต้นรำงานหนึ่งที่ลูกสาวทั้งห้าของเธอได้ไปร่วมงาน
คุณบิงก์เลย์ก็ได้พาพวกพ้องมาในงานด้วย
นอกจากตัวเขา ยังมีชายหนุ่มมาดขรึมอีกหนึ่งคนที่น่าสนใจ
ชายหนุ่มคนนี้ร่ำรวยกว่าบิงก์เลย์
หากแต่เฉยชากว่า ไม่สนุกสนานและมีเสน่ห์เท่าเขา
ในงาน คุณบิงก์เลย์หมายตาเจน ลูกสาวคนโตของบ้านเบนเนต
ในขณะที่อิลิซาเบท หรือลิซซี่
เป็นฝ่ายชักชวนคุณดาร์ซี เพื่อนของคุณบิงก์เลย์เต้นรำ
เขากลับปฏิเสธเธอ ซ้ำยังไปพูดดูแคลนเธอลับหลังกับเพื่อนของเขา
โดยไม่รู้เลยว่า ตัวเธอเองได้ยินประโยคนั้นโดยบังเอิญ

เรื่องดำเนินต่อมาอีกกว่าครึ่งเล่ม
โดยที่ทั้งพระเอกและนางเอกต่างไม่มีใจให้กัน
ตรงกันข้ามกับคู่พี่สาวของเธอกับคุณบิงก์เลย์ ที่ความรักดูจะเป็นไปได้ด้วยดี
จวบจนกระทั่งเกิดความเข้าใจผิดบางอย่าง

แม้ว่าหนังสือเล่มนี้เล่าเรื่องด้วยภาษาโบราณ ซึ่งทำให้อ่านยากนิดหน่อย
แต่ถึงอย่างนั้น มันก็อ่านสนุก
วิธีเล่าดูเป็นพิธีการ ห่างเหิน กว่านิยายยุคนี้
บทสนทนาเต็มไปด้วยการถกกันด้วยทัศนคติ ความคิด และอารมณ์
เราเคยดูภาพยนตร์เรื่องนี้มาก่อน เมื่อนานมากแล้ว
และไม่ค่อยเข้าใจความรักระหว่างพระเอกและนางเอกเลย
จวบจนกระทั่งมาได้อ่านหนังสือในครั้งนี้ จึงได้เข้าใจ และรู้สึกสนุก

คู่นี้เขารักกันเป็นกิจจะลักษณะทีเดียว
แม้แต่ประโยคบอกรัก หรือประโยคบอกไม่รัก
ก็ช่างเต็มไปด้วยพิธีการ เป็นทางการแบบเวอร์ๆ
ชักแม่น้ำทั้งห้า
เราขำตอนที่คุณดาร์ซีบอกรักนางเอกมาก
บอกรักยังไงให้ผู้หญิงเกลียดกว่าเดิม
บอกรักไปด้วยว่า เขาอดรนทนความรักในใจตัวเองไม่ไหวแล้ว ถึงมาบอก
แม้ว่าจะพยายามห้ามใจ เพราะผู้หญิงจนกว่า ต่ำต้อยกว่า
แม่ก็จุ้นจ้าน น้องๆ ก็ไม่มีสมอง
ให้ตายเถอะ มิสเตอร์ดาร์ซี! แกเป็นพระเอกประสาอะไรกันนี่!!

สนุกดีค่ะ เล่มนี้
อ่านหนังสือจบ อยากจะไปหาภาพยนตร์มาดูซ้ำอีกครั้ง
คิดถึงจัง ชอบทั้งฉากสวยๆ
แถมตอนนี้ อยากจะตั้งใจดูฉากต่างๆ เหตุการณ์ต่างๆ ที่เล่าเอาไว้ในหนังสือด้วย
อยากดูอีกจังเลย >,<