อ่านแล้วเล่า

ลอร์ดน้อยฟอนเติ้ลรอย

เรื่อง ลอร์ดน้อยฟอนเติ้ลรอย
ผู้แต่ง ฟรานเชส ฮอดจ์สัน เบอร์เน็ตต์
ผู้แปล เนื่องน้อย ศรัทธา
สำนักพิมพ์ แพรวเยาวชน
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786167018256

เมื่อแรกเปิด ลอร์ดน้อยฟอนเติ้ลรอย ออกอ่าน ..
เราได้แต่อุทานในใจว่า .. นี่มันพล็อตละครไทยชัดๆ นี่่นา!!

เปลี่ยนตัวดำเนินเรื่องจากนางเอกมาเป็นลอร์ดน้อยฟอนเติ้ลรอย
คุณหนูตกยากผู้เกิดจากคุณพ่อตระกูลดี กับแม่ที่เป็นคนธรรมดา
อยู่ในฐานะซึ่งต่ำกว่าไปทุกอย่าง
พ่อสามีเลยรังเกียจ กีดกันขับไล่ไสส่งออกจากตระกูล
วันดีคืนดี ทายาทเจ้าคุณปู่ก็ตายลงทีละคนทีละคน
สุดท้าย ท่านปู่เลยจำต้องกลืนน้ำลายตัวเอง
สั่งให้ทนายออกตามหาทายาทคนสุดท้ายไปรับมรดกทั้งเงินและตำแหน่ง (ว่าที่) เอิร์ล

เซดริกเลยกลายเป็นลอร์ดน้อยของใครต่อใคร
เข้ามาอยู่ในวังของคุณปู่เจ้าทิฐิ
ลอร์ดน้อยฯ ก็โดนตั้งแง่รังเกียจไปต่างๆ นานา
จนสุดท้ายความดีก็เอาชนะทุกอย่าง

อันที่จริงเรื่องนี้ก็อ่านสนุกดีอยู่หรอกนะ
เราแค่ขำที่มันช่างพ้องกับละครไทยเหลือเกิน
นักเขียนนิยายรุ่นเก่าๆ คงจะชอบและประทับใจกับเรื่องนี้อยู่ไม่น้อย
จึงบันดาลใจให้กลายเป็นนิยายไทยอีกหลายต่อหลายเรื่องต่อมา

ตอนเริ่มอ่าน เราตะหงิดๆ ว่ามันน้ำเน่าไปหน่อย
แต่แม้จะโลกสวย และดูละครๆ ไปหน่อย
แต่ก็น่ารัก ชื่นใจ และฟีลกู๊ด
อ่านเพลินดีจริงๆ มีแต่ความชื่นใจในความน่ารักของลอร์ดน้อย

หนังสือเล่มนี้มันไม่ได้มีจุดเด่นในแง่ของจินตนาการ
แต่มีจุดเด่นอยู่ที่คุณธรรมความดีงามของตัวละคร
เราชอบการโต้ตอบกัน ชอบบทสนทนาระหว่างตัวละครในเรื่อง
ประโยคที่ใช้ (คงจะเป็นความดีงามของผู้แปลด้วยส่วนหนึ่ง)
สละสลวย คมคาย แจกแจงความคิดของตัวละครออกมาได้ชัดเจน
และเราได้เห็นความคิดของทั้งท่านเอิร์ล (คุณปู่), แม่ของเซดริก, และตัวเซดริกเอง
ซึ่งเป็นเด็กที่ทั้งกล้าหาญ สดใส และซื่อตรง
อ่านเพลินๆ และสนุกดีค่ะ
เด็กๆ ก็น่าจะชอบนะ แต่ผู้ใหญ่ (อย่างเรา) นั้นชอบแน่ๆ แล้ว ^^

Comments are closed.