เรื่อง นิราศกระป๋อหลอ
ผู้แต่ง เชิญอักษร
สำนักพิมพ์ หมึกจีน
ราคา 115 บาท

หนังสือเล่มนี้ ได้มาจากงานหนังสือค่ะ ในราคาลดครึ่งราคา
จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่า เมื่อวัยเด็กเคยมีนิยายของเชิญอักษรอยู่เล่ม – สองเล่ม
และมันก็เฮฮาสนุกสนาน เบาสมองมิใช่น้อย
พอมาเจออีกครั้งในราคาถูกๆ ก็เลยอดสอยติดมือมาไม่ได้
พอได้มา ก็คุ้นๆ ว่าจะเปิดอ่านไปรอบนึงแล้วนะ แต่ทำไมอ่านจนจบเล่มก็ยังไม่คุ้นก็ไม่รู้
สำนวนการเล่าเรื่องที่เคยอ่านสนุกตอนเด็กๆ มาวันนี้เราว่ามันแปลกๆ (อาจะเป็นเฉพาะเรื่องนี้)
คือคล้ายๆ เป็นการเขียนบันทึก หรือเขียนจดหมาย
ใช้คำแทนตัวเอกว่าเรา แล้วก็เล่าเรื่องไปเรื่อยๆ ตามใจชอบ
บางทีก็กระโดดข้ามผ่านไปเร็วๆ ทำให้ภาพในหัวไม่ค่อยชัด นึกภาพตามไม่ทันบ่อยๆ

นิราศกระป๋อหลอ เป็นเรื่องราวอันว่าด้วยเรื่องการเดินทาง ..
อันแสนทุกลักทุเลของฝัน เด็กสาวลูกคนกลาง
ที่สามารถตื๊อแม่สำเร็จ ได้ไปเยี่ยมพี่ฝน พี่คนโตที่กำลังเรียนต่อ ป.โท ที่สตาร์ควิลล์ อเมริกา
เห็บน้อย ณ ไทยแลนด์ จะได้เกาะปีกพญาอินทรีย์
บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปต่างแดนคนเดียวโดดๆ เป็นครั้งแรกในชีวิต
และก็นั่นแหละ ครั้งแรกของใครก็ย่อมผิดพลาดกันได้
เหตุการณ์ทุลักทุเลอันมาจากความกระเปิ๊บกระป๊าบของฝัน ก็เกิดขึ้นตลอดการเดินทาง
เริ่มกันตั้งแต่เพิ่งพ้นประเทศไปไม่ไกลดีนั่นเลย
โชคของเธอยังดี ที่ตลอดการเดินทาง ได้พบเจอกับคนดีๆ คอยช่วยเหลือ
และในที่สุด เธอการสามารถเดินทางไปถึงสตาร์ควิลล์ได้โดยสวัสดิภาพ

หลังจากงงมาตลอด ว่าทำไมฝนพี่ของฝันถึงได้อยู่ร่วมบ้านกับผู้ชาย
แถมฝันยังไม่ตกใจด้วย .. มาช็อคเบาๆ อีตอนที่ได้เจอ
ที่แท้คนที่ชื่อฝน ก็เป็นพี่ชาย ไม่ใช่พี่สาวนี่เอง (ผู้ชายอะไรฟระ ชื่อฝน)

เมื่อฝันมาถึงบ้านพี่ฝนที่สตาร์ควิลล์ ก็ได้พบว่าพี่ชายของตัวเองเพิ่งจะป่วยด้วยอาการอาหารเป็นพิษ
ที่นั่น ฝันได้พบเพื่อนพี่ชายผู้แสนดี (?) หล่อ หยิ่งและวางก้าม
พอรู้จักไปนานๆ เข้าก็เริ่มยียวนกวนโมโห และขี้โมโห (เอง) แถมให้อีกด้วย
แล้วก็เหมือนตกกระไดพลอยโจน หรือขุดหลุมล่อปลา อะไรสักอย่าง
สุดท้าย คนสองคนที่ดูจะไม่ลงรอยกัน ก็ต้องไปเที่ยวด้วยกันสองคน
มิสเตอร์แป้งรับอาสาเป็นโชว์เฟอร์จำเป็นขับรถพาเธอเที่ยวไปตามระเบียบ
จากนั้นเรื่องราวก็ดำเนินไปอย่างเช่นที่นิยายชวนฝันควรจะเป็น (หรือเปล่า?)

พล็อตก็น่ารักดี คาแร็กเตอร์ตัวละครก็น่าสนใจ เสียแต่วิธีเล่าเรื่องที่มันไม่ค่อยไหลลื่นเท่าไร

เรื่องนี้เป็นไพรัชที่นิยายที่แผนล่มไม่เป็นท่าที่สุด
อ่านนิยายท่องเที่ยวประเภททริปมีปัญหามาก็เยอะ แต่ก็แค่พอเป็นสีสันชีวิต
เป็นธรรมดาที่แผนต้องมีผิดพลาด ไม่ราบรื่นกันบ้าง
แต่ไม่มีไพรัชนิยายเรื่องไหน ที่จะเละเทะไม่เป็นท่าได้ขนาดนี้
ทะเลาะกันตลอดทริป และอะไรๆ ก็ไม่เคยเป็นอย่างที่คิด
ตกลง พระเอกนางเอกเขาไปรักกันตอนไหน และรักกันได้ยังไงฮึ?

นิยายของเชิญอักษรในความทรงจำของเรา เคยสนุกกว่านี้นะ
บางที .. อาจจะเป็นเรื่องอื่น อันนี้ก็ต้องรอพิสูจน์กันต่อไป

แม้ว่าตลอดเรื่องจะดูเบื่อๆ เซ็งๆ แต่สุดท้ายในตอนจบ
เชิญอักษรก็พลิกสถานการณ์ให้นิยายเรื่องนี้ซึ้งขึ้นมาได้
(แฮ่ บางคนอาจจะบอกว่าน้ำเน่าก็เหอะ แต่เราชอบ >,<)