เรื่อง การเมืองในประวัติศาสตร์ “ขนมหวาน”
ของ ท้าวทองกีบม้า มาดามฟอลคอน
“ขนมไทย” หรือ “ขนมเทศ”
ผู้แต่ง ศันสนีย์ วีระศิลป์ชัย, ปรามินทร์ เครือทอง
บรรณาธิการ สุจิตต์ วงษ์เทศ
สำนักพิมพ์ มติชน
เลขมาตรฐานหนังสือ 9743229264

ท้าวทองกีบม้า มาดามฟอลคอนฯ เล่าเรื่องอย่างวิชาการ
ไม่อิงนิยายอย่างเล่มอื่นๆ ที่เราเพิ่งอ่านจบไป
ขึ้นต้นเรื่องมาก็เจอข้อมูลตีแสกหน้าก่อนเลยว่า
ท้าวทองกีบม้าเป็นยศ ไม่ใช่ชื่อ ..
ในยุคก่อนรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์นั้น
ได้มีการแบ่งตำแหน่งข้าราชการฝ่ายใน ผู้รับผิดชอบการครัวเอาไว้เป็นลำดับ
เรียกว่าวิเสท (วิเศษ) แบ่งแยกเป็นวิเสทกลางและวิเสทใน
โดยมีหัวหน้าเรียกว่าท้าวอินสุริยา
จากนั้นยังมีท้าวเทพภักดี, ท้าวทองพยศ, ท้าวทองกีบม้า,
ท้าวยอดมณเฑียร, ท้าวอินกัลยา, และท้าวมังสี เป็นลำดับ
อ้าว งงเลยสิคะ แล้วสิ่งที่เรารู้มาว่าเพี้ยนมาจากชื่อ (กีมาร์) เล่า?

นั่นคือคำนำขึ้นต้นเล่ม .. ตีแสกหน้าลากเข้าบ้านไปอ่านต่อเลยค่ะ >,<
เมื่อเรามาอ่านเนื้อหาภายในแล้ว
อันที่จริงก็มีข้อสันนิษฐานที่มาของตำแหน่งเอาไว้หลายเหตุผลอยู่
และชื่อของมาดามกีมาร์ ก็เป็นหนึ่งในข้อสันนิษฐานนั้นอยู่ดี
เรียกว่ายังไม่สรุป

ในเล่มนี้ ผู้เขียนได้เล่าถึงการสืบค้นข้อมูล ข้อมูลเท่าที่มีอยู่
และผลสรุปที่ผู้เขียนได้อนุมานเอง หรือมีผู้อนุมานไว้
เราได้เห็นข้อมูลที่ซ้ำซ้อน บ้างก็ลักลั่น ขัดแย้งกันไปเป็นคนละเรื่อง
คนเรียนประวัติศาสตร์ในยุคหลังก็ต้องอาศัยข้อมูลพวกนี้
วิเคราะห์ คาดเดา ตีความประวัติศาสตร์ไป
จริงจังได้ แต่อย่ายึดถือเชื่อถือไปทั้งหมด
เพราะอาจมีหลักฐานใหม่คัดง้างได้อีก ให้นำมาวิเคราะห์กันอีก
มันก็ดูน่าสนุกดีไปอีกแบบ ^^

โดยรวมๆ ท้าวทองกีบม้า มาดามฟอลคอนฯ เล่มนี้ ก็เป็นหนังสือที่อ่านได้สนุกดีนะ
เล่มบางๆ อ่านเพลินๆ เผลอแป๊บเดียวจบ
แต่อ่านจบแล้วก็อิ่มนะ
มันเติมเต็มเหตุและผล ที่มาที่ไปต่างๆ เกี่ยวกับฟอลคอน (และนางมารี)
ที่เราอ่านมาจากเล่มอื่นๆ ที่ผ่านมา .. สนุกดีค่ะ 🙂