อ่านแล้วเล่า

ตุ๊กตา

เรื่อง ตุ๊กตา
ผู้แต่ง วาณิช จรุงกิจอนันต์
สำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์
เลขมาตรฐานหนังสือ 9789744750778

นิยายเรื่องนี้ไม่มีผี
แต่มีโทนเรื่องและวิธีเล่าที่น่ากลัวกว่านิยายผีบางเรื่องเสียอีก
ในฐานะที่ตัวเองเป็นคนชอบเรื่องลึกลับมาตั้งแต่เด็ก
ทำให้ ตุ๊กตา กลายเป็นหนังสือที่เราอ่านมาตั้งแต่ยังเป็นวัยเด็ก
ไม่ประถมปลายก็มัธยมต้นนี่แหละ
จำได้ว่าชอบมาก และอ่านซ้ำมาอีกไม่รู้กี่รอบ ตามแต่วาระและความคิดถึง

กลับมาอ่านในวันนี้ สารภาพว่ารู้สึกรำคาญสุวภาพ แม่ของน้องบูรณาเบาๆ
และไม่เข้าใจว่าพระเอกไปชอบนางเอกได้ยังไง
คงเป็นขนบยุคก่อน ที่นางเอกจะต้องอ่อนแอ
(แม้จะเป็นซิงเกิลมัม รับภาระคนทั้งบ้าน)
แต่พอมีตุ๊กตาประหลาดเข้ามาในบ้าน
ก็กลัวอย่างเดียวจนขาดสติไม่ฟังเหตุผลใดๆ

ทั้งๆ ที่รู้สาเหตุ รู้ตอนจบแล้ว ..
ตอนที่เริ่มอ่าน (โดยเฉพาะอ่านตอนกลางคืน) เนื้อเรื่องก็น่ากลัวดีอยู่แหละ
แต่พอเจอแม่น้องบูที่กลัวกว่าไปหลายขุม
ทำเอาเราหายกลัว หันมารำคาญนางแทน 555

โดยรวมๆ ตุ๊กตา ก็สนุกดีนะ แม้จะหยิบมาอ่านในพ.ศ. นี้
ภาษาลื่นไหล แม้จะไม่ได้สละสลวย
เนื้อหาแตะผ่านและก้าวกระโดดในบางส่วน ไม่ได้ลงรายละเอียด
หากแต่ในส่วนที่ควรเล่าก็ไม่ได้ขาดตกบกพร่อง
เบาๆ แต่หนักหน่วง
น้อยแต่มาก
เว้นพื้นที่ให้จินตนาการได้ทำงาน

Comments are closed.