อ่านแล้วเล่า

ซิ้มใบ้

เรื่อง ซิ้มใบ้
ผู้แต่ง ประภัสสร เสวิกุล
สำนักพิมพ์ ดอกหญ้า
เลขมาตรฐานหนังสือ 9746019686

ซิ้มใบ้ เป็นรวมเรื่องสั้นคละเคล้ากันกับบทกวี
กลิ่นอายจีนๆ และคนเฒ่าคนแก่
เล่าผ่านสายตาของผู้เขียน ร้างไร้บทสนทนา

ตี๋น้อย
ในวัฏจักรฉากซ้ำๆ ของครอบครัวที่รวมกันขึ้นจากพ่อแม่และสี่พี่น้อง
แต่ละชีวิตกำลังเลือกหนทางชีวิตตนเองกันอยู่อย่างเงียบเชียบ เชื่องช้า
ชีวิตที่ดำรงไปวันต่อวัน กำลังกำหนดวันพรุ่งนี้ของแต่ละคน
ชีวิตเดิมๆ หากเพ่งมองให้ดี มันกำลังแปรเปลี่ยนไปทีละน้อย
เนิบช้าจนแทบไม่รู้สึก

ศาลเจ้า
เล่าเรื่องวัฏจักรในศาลเจ้า และความหวังของผู้คน

ยายกับหลาน
เล่าถึงอีกหนึ่งวัฏจักร ด้วยเพียงฉากรถโดยสารประจำวันซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น
เป็นเรื่องที่เล่าด้วยน้ำเสียงธรรมดาๆ ทว่ามีเสน่ห์
จังหวะดำเนินเรื่องเนิบช้า สวยงาม
เศร้าสร้อยในตัวมันเอง

วัยวารที่ผ่านเลย
วนเวียนอยู่กับความเยาว์ที่คืบคลานกลายเป็นเฒ่าชรา
เช่นเดียวกับเรื่องอื่นๆ
มันเป็นธีมของเรื่องสั้นชุดนี้
หากแต่ละเรื่องก็มีตัวละครและฉากเหตุการณ์ที่ต่างกันไป
เราติดตามเฝ้าดูชีวิตของคนคนหนึ่ง เพียงชั่วหนึ่งเรื่องสั้นเท่านั้น
และสำหรับเรื่องนี้ มันเป็นเรื่องเล่าของชายถีบสามล้อ

รองเท้าไม้
เรื่องนี้มีกลิ่นอายที่ผิดแผกไปจากเรื่องอื่นๆ
ว่าด้วยความรักและความแตกต่างกันทางการเมือง
ทิฐิ และความกตัญญู .. เล่าด้วยสำนวนเรียบเรื่อยเฉื่อย เช่นเดียวกับเรื่องอื่นๆ
หากเรากลับรู้สึกว่า ผู้เขียนเขียนเรื่องนี้ได้บีบคั้นหัวใจคนอ่านยิ่งนัก

ซิ้มใบ้
เรื่องนี้บีบเค้น ฮาร์ดคอร์ที่สุด
ไม่ชอบเอาซะมากๆ เลย
ถึงอย่างนั้นมันก็เป็นเรื่องสั้นที่ดี
เพราะมันทำให้เรา ‘รู้สึก’ ได้ถึงขนาดนี้!

หลวงปู่
ว่าด้วยเรื่องเส้นแบ่งของความดี
แก่นและกระพี้ของพุทธศาสนา
กิจของสงฆ์ครอบคลุมแค่ไหนกันแน่
พระดี พระไม่ดี วัดได้ด้วยค่านิยมใด?
วัดดี วัดที่เจริญแล้ว วัดจากสิ่งใดกันแน่?

หมอแมะ
กลับมาว่ากันด้วยเรื่องของวัฏจักรและการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง
โดยครั้งนี้ว่าด้วยความผกผัน และพัฒนาการของอาชีพหมอ
ว่าด้วยความคิดของคนรุ่นเก่า และเด็กสมัยใหม่
ว่าด้วยภูมิปัญญาโบราณ และความรู้อันทันสมัย

ปลายแสงตะวัน
เรื่องสั้นเรื่องนี้ต่างจากเรื่องอื่นๆ ตรงที่ใช้บทสนทนาเป็นหลักในการเล่าเรื่อง
ว่าด้วยเรื่องของหญิงสาวกับชายชรา ..
และขอสารภาพว่า เราอ่านเรื่องนี้ไม่รู้เรื่องอ่ะ

โก๊ะ
เรื่องเล่าของสามล้อพาเที่ยวที่สิงคโปร์ กับผู้โดยสาร
เป็นอีกเรื่องที่ดำเนินเรื่องด้วยบทสนทนา
เป็นเรื่องสั้นที่บันทึกเหตุการณ์ธรรมดาๆ สั้นๆ
ณ ขณะหนึ่งที่สิงคโปร์เอาไว้

เป็นธรรมดาของหนังสือรวมเรื่องสั้น ที่จะมีทั้งเรื่องที่เราชอบ
เรื่องที่เราเฉยๆ และรวมไปจนถึงเรื่องที่เราไม่ชอบเลบ
ซิ้มใบ้ เล่มนี้ก็เช่นกัน .. มันเป็นอย่างนั้น
แต่โดยรวมๆ แล้ว หนังสือเล่มนี้มีส่วนที่เราชอบมากกว่าที่ไม่ชอบนะ
เป็นหนังสือที่ไม่เสียดายที่ได้อ่าน

Comments are closed.