เรื่อง คิมจียอง เกิดปี 82
ผู้แต่ง โชนัมจู
ผู้แปล ตรองสิริ ทองคำใส
สำนักพิมพ์ เอิร์นเนส พับลิชชิ่ง
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786167691602

เรื่องเริ่มต้นขึ้นเมื่อกลางฤดูใบไม้ร่วงปีหนึ่ง
คิมจียอง มีลักษณะนิสัยเปลี่ยนแปลงไปอย่างผิดสังเกต
เธอมีอาการเลียนแบบพฤติกรรมคนใกล้ตัว
อาการที่ว่านี้ค่อยๆ มากขึ้น จนสามีเริ่มไม่สบายใจ ..
นั่นคือจุดเริ่มต้นของหนังสือเล่มนี้

แล้วชีวิตตั้งแต่แรกเกิดจวบจนปัจจุบันของเธอ
ก็ถูกบอกเล่าผ่านสำนวนของจิตแพทย์คนหนึ่ง

ชีวิตของคิมจียองไม่ได้แย่ไปกว่ามาตรฐานของคนเกาหลีเลย
เธอเติบโตขึ้นมาจากครอบครัวชนชั้นกลาง
มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ไม่ได้ยากลำบาก
แต่ทั้งๆ มี่มีชีวิตอยู่ในมาตรฐานของคนเกาหลีนี่แหละ
ตัวตนของเธอยังรู้สึกกดดันมากขนาดนี้

เรื่องราวต่างๆ ที่คิมจียองเคยพบเจอมาตลอดชีวิต
เราเองก็เคยเจอ สังคมของไทยกับเกาหลีไม่ต่างกันนักหรอก
โดยเฉพาะเรื่องราวแบบนี้
ค่านิยมทั้งหลายที่ผูกไว้กับเพศหญิง
ชีวิตในโรงเรียนหญิงล้วน ชายโรคจิต การคุกคามทางเพศ
ชีวิตการทำงาน (อันนี้ของเกาหลีน่าจะหนักหนากว่าเราอยู่)
อิสรภาพที่ไม่เท่าเทียมกันระหว่างหญิงชาย ฯลฯ

แต่เรากลับรู้สึกเฉยๆ และชินชามาตลอดชีวิต
มีปัญหา ก็ปรับตัวและอยู่ไป จนลืมไปแล้วว่ามันคือปัญหา
แต่พอผู้เขียนรวบรวมเรื่องราวเล็กน้อยต่างๆ 
เอามาเรียบเรียงต่อเนื่องกัน
เราถึงเพิ่งจะรู้สึกว่ามันเหลือจะทน
เพิ่งจะรู้สึกว่ามันควรจะอัดอั้น
เพิ่งจะรู้สึก ว่าเรารู้สึก ..

มองคิมจียองจากมุมเรา
ทำไมชีวิตถึงประกอบไปด้วยความทุกข์ขนาดนี้
มันนำเราไปสู่อีกคำถาม .. แท้จริงแล้วเราเกิดมาเพื่ออะไร
ทำไมคนเราต้องแบกรับคำคนมากขนาดนี้
ต้องพยายามทำทุกอย่าง
เพื่อให้กลายเป็นคนที่อยู่ในรูปในรอยของสังคมมากขนาดนี้
แล้วเราก็ไม่มีความสุข

มันออกจะหดหู่ และชักชวนให้เรามองโลกไปด้านเดียวอย่างหนักหน่วง
หรือบางที มันอาจจะเป็นความจริงที่เราละเลยมันมาเนิ่นนาน?

เราชอบตอนจบ .. มันจุก มันพูดไม่ออก
มันย้ำซ้ำความเป็นจริงที่คิมจียองพบเจอมาตลอดทั้งเรื่อง
ความหวังที่พอจะมีอยู่บ้าง ถูกความคิดของคุณหมอตัดจบแบบไม่มีตอนต่อ

ถึงค่านิยมของคนเกาหลีจะไม่เปลี่ยนแปลงในชั่วข้ามคืน
แต่การที่มีหนังสือเล่มนี้ หรือหนังสือแนวนี้เล่มอื่นๆ ทยอยออกมา
ก็คงสร้างแรงสั่นสะเทือนต่อทัศนคติของผู้คนบ้างไม่มากก็น้อย
นั่นคือความหวังที่แสนริบหรี่ค่ะ