เรื่อง คนหาปลา
ผู้แต่ง เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
สำนักพิมพ์ สามัญชน
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786167474373

สามเล่มแรกของคุณเสกสรรค์สำหรับเรา
เป็นรูปแบบงานเขียนที่ไม่ซ้ำกันเลย
เริ่มจากบันทึกประสบการณ์ เรื่องสั้น และมาเป็นนวนิยายเล่มนี้

คนหาปลา เป็นนวนิยายเล่มแรกของผู้เขียน
ที่ถือกำเนิดขึ้นในวันที่ผู้เขียนมีวัยใกล้จะ 70
ซึ่งในฐานะของแฟนน้ำหมึกมือใหม่
เราไม่รู้เลยว่าระหว่างเรื่องสั้นเรื่องแรกมาถึงนวนิยายเรื่องแรก
งานเขียนของคุณเสกสรรค์เปลี่ยนแปลงไปเช่นไรบ้าง
แต่กับเล่มนี้ บอกได้เลยว่า ..
ภาษาสละสลวยขึ้นมาก
(เทียบกับเรื่องสั้น ฤดูกาล ที่เราเพิ่งอ่านจบไป)
(อาจเป็นเพราะรูปแบบที่แตกต่าง)
จากที่เคยสั้นกระชับ กลายเป็นการเปิดฉากนวนิยาย –
ด้วยภาพตะวันตกดินที่สวยงามมาก
ด้วยภาษาศิลป์ที่ทำให้เราเห็นเป็นภาพได้เลย

ตัวอักษรของผู้เขียนทำให้เราเห็นภาพสวยงามของธรรมชาติ
ทำให้เราลุ้นระทึกไปตามจังหวะลีลาการจับปลาของเฉียบ
อินไปกับบทสนทนา ความคิด ความรู้สึกของทุกตัวละคร

นอกจากความสวยงามทางภาษา
ผู้เขียนยังสอดแทรกปัญหาหลักของประเทศอันพบเห็นอยู่ได้จนชินชาในทุกชุมชน
การติดสินบนเจ้าหน้าที่เพื่อผลประโยชน์เล็กๆ น้อยๆ
เลห์กลของพ่อค้านายทุน ..
ถึงกระนั้นก็ยังมีน้ำจิตน้ำใจของผู้คน
ปะปนสะสมไปกับความรัก ความเกลียด การกระทบกระทั่ง ฯลฯ ของคนในชุมชน

เรื่องยังเริ่มต้นด้วยความรู้สึกอุ่นๆ สงบ สวยงาม แห่งชีวิตเรียบง่าย
แต่แล้ว .. ความขัดแย้งก็เกิดขึ้น ..

ความขัดแย้ง การฆ่ากันตาย ปรากฏอยู่ในชีวิตชนบทอย่างเป็นปกติ
ศาลเตี้ยคือสิ่งที่ใกล้ชิดผู้คนได้มากกว่าศาลสูง
ผิดถูก ชอบพอ เกลียดชัง วัดกันได้ด้วยใจ
ซื่อตรงกว่าความซับซ้อนของคนในเมืองหลวง

ความขัดสนทำให้เกิดความขัดแย้ง
มันทำให้คนเกลียดกัน ทั้งที่ไม่ควรจะเกลียดกัน
เรื่องปากท้องเป็นเรื่องใหญ่ของชีวิต
ใหญ่พอที่คนเราจะแลกมันด้วยชีวิต
หากมิตรภาพ ก็มีค่าไม่แพ้กัน ..
เพียงแต่ถ้าสถานการณ์จะไม่บังคับให้ต้องเลือก ..

ฉากจบตราตรึงมาก
นึกไม่ถูกว่าจะจบแบบนี้ ทั้งๆ ที่มีวี่แววมาก่อน
มันอยู่นอกกรอบความคิดสามัญ
ถึงอย่างไร มนุษย์ก็เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเล็กๆ อีกชนิดหนึ่งเท่านั้น!!