เรื่อง คดีฆาตกรรมโดมปรมาณู
ผู้แต่ง โยชิมุระ ทัตสึยะ
ผู้แปล ฉัตรขวัญ อดิศัย
สำนักพิมพ์ ฮัมมิงบุ๊คส์
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786169409007

ซาวามุระ อาซึสะ ที่มีอายุเพียง 30 ปีนิดๆ
เธอเป็นมะเร็งตับอ่อนระยะสุดท้าย และกำลังอยู่ในวาระสุดท้ายของชีวิต
ที่โรงพยาบาล จากเตียงจากห้องพักผู้ป่วย สามารถมองลงไปเห็นโดมปรมาณู
ที่เป็นอนุสรณ์สถานสำคัญจากการทิ้งระเบิดปรมาณู ที่ฮิโรชิมา
ในช่วงท้ายของสงครามโลกครั้งที่สอง

ในช่วงไม่กี่วันสุดท้ายของชีวิต
แม้ว่าเธอจะลุกขึ้นไปมองภาพโดมปรมาณูจากริมหน้าต่างไม่ไหว
แต่ภายในห้องพักผู้ป่วย ก็มีภาพวาดสีน้ำมันรูปเดียวกันนั้นประดับอยู่
ภาพนั้นเกี่ยวข้องบางอย่างกับตัวเธอ และความลับของเธอ
และหลังจากเธอตาย .. ความลับนั้นยังคงอยู่ ..

หลังจากการตายของอาซึสะในช่วงเปิดเรื่อง
ที่โตเกียวก็มีคดีฆาตกรรมสุดโหดเกิดขึ้น
คือมีหญิงขายบริการคนหนึ่ง ถูกฆ่าตายในห้องพักตัวเอง
สภาพศพของเธอเปลือย มือและถือถูกล็อกไว้ด้วยกุญแจมือของเล่น
ปากถูกเทปปิดเอาไว้
แล้วร่างกายก็มีแผลถูกแทงนับไม่ถ้วน
ในห้องที่เธอตาย มีภาพวาดโดมปรมาณูแขวนเอาไว้
โดยที่ตำรวจสันนิษฐานว่ามันเป็นของที่ผู้ร้ายเอามาแขวนไว้
แถมที่หลังของผู้ตาย ก็มีข้อความเขียนไว้ด้วยปากกาเมจิกด้วยว่า
ขอจงหลับใหลอย่างสงบ

เรื่องที่เล่าต่อจากนี้ จะสปอยล์เพิ่มขึ้นอีกหน่อยนะคะ

เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ โยงใยเกี่ยวพันตัวละครหลายคน
ทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เคยเกิดขึ้นเมื่อสิบกว่าปีก่อน
ทั้งอาสึซะ มิมิ หญิงขายบริการที่ตายคนนี้
แล้วก็ครูโรงเรียนมัธยมอีกคนที่ชื่อว่า ริกะ
เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนสมัยเรียนมัธยม
ทั้งสามคนเป็นเด็กเกเร ตั้งกลุ่มเป็นแยงกี้ และเคยทำเรื่องร้ายแรงบางอย่าง
ในตอนที่เกิดเรื่องนั้น มีเด็ก ป.5 กลุ่มหนึ่งที่เห็นเหตุการณ์
แล้วก็ถูกบังคับให้เงียบไว้
ซึ่งตอนนี้ ทั้งผู้ก่อเหตุ และพยาน ก็กระจัดกระจายแยกย้ายกันไปเติบโต
พอเกิดเรื่องที่มิมิถูกฆ่าตาย
และเกิดเรื่องราวบางอย่างขึ้นอีกเรื่อง
ทุกคนก็ย้อนนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตวัยเด็กของตัวเอง
และอดคิดโยงใยไม่ได้ว่า ความตายครั้งต่อไปจะเป็นของพวกตน

ผู้เขียนค่อยๆ เล่าเรื่องจากแต่ละคน สาวปมเข้ามาใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆ
เราค่อยๆ เห็นความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันของแต่ละคน
ว่าใครเป็นใคร เคยทำอะไรมาบ้าง
เราจะได้ค่อยๆ แกะรอยไปพร้อมกับที่ผู้เขียนค่อยๆ เปิดเผย
ว่าเหตุการณ์เลวร้ายในอดีตนั้น แท้จริงเป็นอย่างไรกันแน่
และใครกันแน่ ที่เป็นฆาตกร

เล่มนี้เล่าเรื่องสนุกเลย
ไม่ยัดเยียดประวัติของมรดกโลกเข้ามามากเท่าเล่มฟูจิ
ตัวละครไม่เยอะมาก กำลังดี และทุกคนมีบทบาท มีภาพจำ
เวลาที่ผู้เขียนตัดสลับไปที่แต่ละคน ก็ไม่สับสน เข้าใจง่าย
เป็นเล่มที่อ่านสนุกเลย แต่ ..

นี่เป็นเล่มที่สองแล้วล่ะ
ที่สาเหตุของการฆาตกรรมในนิยายของเขา
จะต้องเป็นเรื่องที่เศร้าเสมอเลย ..