เรื่อง คดีฆาตกรรมหมู่บ้านชิราคาวะโกะ
ผู้แต่ง โยชิมุระ ทัตสึยะ
ผู้แปล ธีรตา วิจิตร
สำนักพิมพ์ ฮัมมิงบุ๊คส์
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786169244387

คดีฆาตกรรมหมู่บ้านชิราคาวะโกะ ..
แน่นอนอยู่แล้วว่าในหนังสือเล่มนี้จะมีฆาตกรรมเกิดขึ้น
จะต้องมีคนที่ถูกฆ่า .. แต่มันก็น่าตกใจทีเดียว
ที่คนที่ถูกฆ่า ไม่ใช่ใครที่ไหน
เป็นตัวละครที่ผู้เขียนแนะนำให้เรารู้จักไปแล้วนี่เอง

เรื่องเริ่มต้นขึ้นในสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งที่มีชื่อว่าจิไดฉะ
สำนักพิมพ์แห่งนี้ตีพิมพ์นิตยสารข่าวรายสัปดาห์ฉบับหนึ่ง
ซึ่งมีชื่อว่า ความจริงรายสัปดาห์
มี ซากุรางิ ไดโกะ เป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการ
มีเจ้าหน้าที่ในสำนักพิมพ์หลายคน แต่ที่สำคัญหนึ่งในนั้นคือ
เจ้าหน้าที่กองบรรณาธิการที่มีชื่อว่า ยามาอุจิ ชูโซ
เขามีหน้าที่ดูแลนักเขียนประจำคนหนึ่ง คือ อาจารย์นัตสึคาวะ โยสึเกะ

อาจารย์นัตสึคาวะผู้นี้ กำลังเขียนนิยายที่มีชื่อว่า คดีฆาตกรรมบ้านนุเรงามิ
ลงเป็นตอนในนิตยสารความจริงรายสัปดาห์
แน่นอนอยู่แล้วว่านิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมติ
แต่เชื่อกันว่า มันถูกอ้างอิงมาจากเรื่องราวที่มีอยู่จริง
ของสองครอบครัว ซึ่่งอาศัยอยู่ในบ้านแบบกัชโชสึกุริ ในชิราคาวะโกะ

คดีฆาตกรรมในนิยาย .. ที่มีรากฐานมาจากคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นจริง
ย่อมสร้างความไม่พอใจให้กับคนในพื้นที่
ในวันหนึ่ง ผู้เขียนจึงได้รับจดหมายขู่ให้หยุดเขียน มิฉะนั้นจะมีคนตาย
และสุดท้าย .. ก็มีคนตายเข้าจริงๆ

ในบ่ายวันหนึ่ง ได้มีคนพบศีรษะมนุษย์วางอยู่กลางพงหญ้า ริมฝั่งแม่น้ำทามะ
ศีรษะที่คาบนามบัตร เปิดเผยตัวตนเหยื่อชัดเจนนั้นได้กลายเป็นกระแสข่าวดัง
เมื่อมีข่าวลือว่ามันเชื่อมโยงกันกับนิยายสืบสวนเรื่องหนึ่ง
ที่กำลังถูกตีพิมพ์ลงเป็นตอนอยู่ในนิตยสารที่ผู้ตายทำงานอยู่

คดีอันครึกโครมนี้ อยู่ในความรับผิดชอบของสารวัตรชิงากิ และนักสืบวาคุอิ
ระหว่างเล่า ผู้เขียนแอบใส่เคมีบางอย่างระหว่างตำรวจคู่นี้ด้วย
อ่านแล้วแอบคิดถึงนิยายของปราบต์หลายเรื่อง ;P
เสียดายที่ผู้เขียนไปได้ไม่สุด ใส่มาเพียงครึ่งๆ กลางๆ ค้างเอาไว้อย่างนั้น
แต่เมื่ออ่านประวัติผู้เขียนท้ายเล่ม
กลับพบว่าคดีของตำรวจคู่หูสองคนนี้มีเป็นซีรี่ส์ด้วย
ซึ่งก็เป็นซีรี่ส์แยกออกไปจาก นิยายชุดมรดกโลกของญี่ปุ่น
ที่ คดีฆาตกรรมหมู่บ้านชิราคาวะโกะ เป็นผลงานลำดับแรกในชุด

เนื่องมาจากว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เขียนขึ้นมา –
เพื่อสนับสนุนการท่องเที่ยวในญี่ปุ่น
และผู้เขียนน่าจะเป็นคนละเอียดพอใช้
เรื่องจึงดำเนินไปอย่างเนิบนาบ ให้ความสำคัญกับทุกสิ่งอย่าง
ผู้เขียนบอกชื่อและนามสกุลตัวละครทุกตัว ไม่ว่าจะมีความสำคัญลำดับไหนก็ตาม
บางตัว โผล่มาเพียงครั้งเดียวด้วยซ้ำ
มันทำให้เราไม่สามารถเดาได้เลยว่าตัวละครใดสำคัญหรือไม่
และใครน่าจะเป็นฆาตกรได้บ้าง

นอกจากนี้ เนื้อหาภายในเล่ม ยังเต็มไปด้วยคำบรรยายต่างๆ
บรรยายกระบวนการทำนิตยสารรายสัปดาห์อย่างละเอียด
บรรยายลำดับขั้นของตำแหน่งต่างๆ ในสำนักพิมพ์
บรรยายความสวยงามของหมู่บ้านชิราคาวะโกะ
บรรยายวัฒนธรรมและประเพณีเก่าแก่ต่างๆ
อธิบายความสำคัญของสองครอบครัวย้อนหลังกลับไปถึง 300 ปี
อธิบายวิถีชีวิต การทำอาวุธตั้งแต่ยุคสมัยโบราณ
อธิบายเส้นทางการเดินทางไปยังชิราคาวะโกะ
โดยรถสาธารณะ ทั้งรถบัส รถไฟ และเครื่องบิน
และอธิบายเส้นทางการขับรถไปเองอย่างละเอียดมากกกก
ฯลฯ

หนังสือเล่มนี้ควรจะบางและกระชับกว่านี้
ให้ความสำคัญเฉพาะจุด ไม่อธิบายหว่านแห
แต่ถึงอย่างนั้นเราก็ยังสนุกกับมัน ..
เสียดายเพียงแต่ว่ามันควรจะสนุกได้มากกว่านี้
เสียดายอีกอย่างคือในตอนจบที่ผู้เขียนเฉลยปม
ผู้เขียนไม่ขยี้ปมหรือแรงจูงใจของฆาตกรอย่างต่อเนื่อง
การเฉลยปมถูกตัดออกเป็นช่วงๆ
และไปให้ความสำคัญกับการตีพิมพ์ข่าวครั้งสำคัญในตอนจบมากกว่า
เสียดายทั้งหมดที่อุตส่าห์ปูเรื่องมา

โดยรวมสำหรับเราคือมันสนุก แต่ยังไปได้ไม่สุดค่ะ