เรื่อง ชุดประดาน้ำและผีเสื้อ ผู้แต่ง ฌ็อง-โดมินิก โมบี้ ผู้แปล วัลยา วิวัฒน์ศร สำนักพิมพ์ ผีเสื้อ เลขมาตรฐานหนังสือ 9741400209 ได้ยินกิติศัพท์ของหนังสือเล่มนี้มาเนิ่นนาน เมื่อได้รับหนังสือมาแล้ว ก็ยังคงดองมันต่อมาอีกเนิ่นนานพอกัน หลังจากอ่าน ตาย-เป็น จบไปเมื่อวันก่อน เราก็นึกถึงเล่มนี้ขึ้นมาเลย จะถึงคิวในอีกไม่กี่เล่มแล้ว แต่ขอลัดคิวขึ้นมาก่อนเลยละกัน ชุดประดาน้ำและผีเสื้อ เป็นผลงานเขียนของผู้ป่วยผู้ซึ่งเป็นอัมพาตทั้งตัว มีเพียงเปลือกตาข้างเดียว กับศีรษะ เท่าที่พอจะขยับได้ เขาใช้อวัยวะเพียงเท่านั้นเพื่อเขียนหนังสือเล่มสุุดท้ายในชีวิตของเขา ถ่ายทอดประสบการณ์ที่น้อยคนจะรู้ และยิ่งน้อยกว่าน้อยที่จะได้ประสบกับตนเอง มันไม่ใช่งานเขียนแบบที่ผู้ป่วยพร่ำรำพันถึงความเจ็บไข้ได้ป่วยของตนเอง เขาเล่าถึงมันอย่างแผ่วผ่าน ขณะเดียวก็ตรงประเด็น ใช้ภาษาสละสลวย บรรยายถึงกิจวัตรประจำวัน ชีวิตความเป็นอยู่ และสถานการณ์รอบตัว เป็นการเล่าเรื่องความลำบาก ความเจ็บป่วย .. ด้วยภาษาที่สวยมาก เล่าด้วยวิธีอุปมาเปรียบเปรย เขาเป็นคนมีจินตนาการ และจินตนาการนั้นก็หล่อเลี้ยงเขาไม่ให้ทุกข์ระทมจนเกินไปนัก นอกจากนี้ ผู้เขียนยังเป็นคนมีอารมณ์ขัน แม้ว่าเราจะมองว่าอารมณ์ขันของเขาดูประชดนิดๆ เศร้าหน่อยๆ เพื่อแสดงความช่างเปรียบเปรยของผู้เขียน ดูจากชื่อเรื่องก็ได้ เขาเปรียบอาการอัมพาตขึงตึงภายในร่างกายเขา เสมือนดั่งความรู้สึกขณะสวมชุดประดาน้ำ มันรัดรึง แน่นหนาจนทำให้ขยับตัวไม่ได้ นั่นล่ะ[…]